דברי א16

1 אוּן זיי האָבּן געבּראַכט דעם אָרון האלוקים, אוּן האָבּן אים יצג אין דעם אֹהֶל וואָס דוד האָט פאַר אים נטה, אוּן זיי האָבּן מקריב געווען עוֹלוֹת [עוֹלָה] אוּן זבחי שלמים פאַר האלוקים. 2 אוּן אַז דוד האָט כלה עלה די עוֹלָה אוּן די זבחי שלמים, האָט ער ברך הָעָם אין שֵם פוּן ה'. 3 אוּן ער האָט חלק צו כּל איש ישראל פוּן אַן איש בּיז אַן אִשָּה, איטלעכן אַ ככר לֶחֶם, אוּן אַן אשפר, אוּן אַן אשישה. 4 אוּן ער האָט נתן פאַר דעם אָרון ה', פוּן די לוִיִים פאַר משרתים אוּן צו זכר אוּן ידה אוּן הלל ה' אֱלֹקֵי ישראל: 5 אָסָף דעם רֹאש, אוּן דעם משנה צו אים, זכַריָהן, יעִיאֵלן, אוּן שמירָמוֹתן, אוּן יחיאֵלן, אוּן מַתִתיָהן, אוּן אֶליאָבן, אוּן בנָיָהון, אוּן עוֹבד-אֶדוֹמען, אוּן יעִיאֵלן, מיט נבלים אוּן מיט כִנֹּרוֹת; אוּן אָסָף האָט משמיע אויף מצלתים; 6 אוּן בנָיָהו אוּן יַחזיאֵל די כֹּהנים, מיט חצצרות תמיד פאַר דעם אָרון בְּרִית האלוקים. 7 דעמאָלט אין יום ההוא האָט דוד צוערשט געלאָזט נתן צו ידה צו ה', דורך אָסָפן אוּן זייַנע אחים. 8 נתן ידה צו ה', קרא שמו, לאָזט ידע צווישן די עמים זייַנע עלילות [עלילה]. 9 שיר צו אים, זמר צו אים, שׂיח פוּן אַלע זייַנע נפלאֹת. 10 הלל זיך מיט זייַן שֵם קדש; זאָל זיך שׂמח דאָס לֵב פוּן די וואָס בקש ה'. 11 דרש ה' אוּן זייַן עֹז, בקש זייַן פנים תמיד. 12 זכר זייַנע נפלאֹת וואָס ער האָט עשׂה זייַנע מופת , אוּן די משפטים פוּן זייַן פֶּה, 13 איר זֶרַע פוּן ישראל זייַן עֶבֶד, איר בני יעקב, זייַנע אויסדערוויילטע . 14 ער איז ה' אלוקינו, איבּער דער כּל הָאָרֶץ זייַנען זייַנע משפטים. 15 זכר לְעֹלָם זייַן בְּרִית, דאָס דבר וואָס ער האָט צוה אויף 1000 דוֹרות. 16 וואָס ער האָט כרת מיט אַברהמען, אוּן זייַן שבועה צו יצחקן. 17 אוּן ער האָט עס עמד פאַר אַ חָק צו יעקב, פאַר אַ בְּרִית עוֹלָם צו ישראל , 18 אַזוי צו אמר: דיר וועל איך נתן אֶרֶץ כּנַעַן, דעם חֶבֶל פוּן אייַער נחלה. 19 אַז איר זייַט געווען מתי מספר, מעט אוּן גרים דערין; 20 אוּן זיי זייַנען הלך פוּן גוֹי צו גוֹי, אוּן פוּן מַמְלָכָה צו עַם אַחֵר, 21 האָט ער נישט געלאָזן אַן איש זיי עשק, אוּן האָט יכח מלכים וועגן זיי: 22 איר זאָלט נישט נגע מייַנע משיחים, אוּן מייַנע נביאים נישט רעע. 23 שיר צו ה', די כּל הָאָרֶץ, בשׂר פוּן יוֹם צו יוֹם זייַן ישועה. 24 ספר צווישן די גּוֹיִם זייַן כבוד, צווישן כּל עמים זייַנע נפלאֹת. 25 וואָרעם גָדוֹל איז ה' אוּן הלל מאֹד, אוּן ער איז ירא איבּער כּל אלוקים. 26 וואָרעם די אלוקים פוּן כּל עמים זייַנען אלילים, אוּן ה' האָט די שמים עשׂה. 27 הוֹד אוּן הדר זייַנען פאַר זייַן פנים, עֹז אוּן חֶדְוָה זייַנען אין זייַן מקוֹם. 28 יהב צו ה', איר משפחות פוּן די עמים, יהב צו ה' כבוד אוּן עֹז. 29 יהב צו ה' דעם כבוד פוּן שמו, נשׂא אַ מנחה, אוּן בוא פאַר אים, שחה זיך צו ה' מיט הדרה פון קֹדֶש. 30 חול פאַר אים, די כּל הָאָרֶץ; אויך איז כון די תֵּבֵל, זי זאָל זיך נישט מוט, 31 זאָלן זיך שׂמח די שמים, אוּן גיל זייַן הָאָרֶץ, אוּן זאָל מען אמר צווישן די גּוֹיִם: ה' מלך. 32 זאָל רעם דער ים מיט זייַן מלֹוא, זאָל עלץ זייַן דאָס שָׂדֶה אוּן אַלע וואָס דערין. 33 דעמאָלט זאָלן רנן די עֵץ פוּן יער פאַר ה', וואָרעם ער בוא צו שפט הָאָרֶץ. 34 ידה צו ה', וואָרעם ער איז טוֹב, וואָרעם לעוֹלָם איז זייַן חֶסֶד. 35 אוּן אמר: ישע אונדז, אלוקי ישענו, אוּן קבץ אונדז, אוּן זייַ אונדז נצל פוּן די גּוֹיִם, צו ידה צו דייַן שֵם קדש, זיך צו שבח מיט דייַן תהלה. 36 ברך ה' אֱלֹקֵי ישראל פוּן עוֹלם אוּן עד העולם. אוּן דאָס כּל הָעָם האָט אמר: אָמֵן! אוּן הלל צו ה'. 37 אוּן ער האָט דאָרטן עזב פאַר דעם אָרון בְּרִית ה' אָסָפן אוּן זייַנע אחים צו שרת פאַרן הָאָרון תמיד ווי עס איז נייטיק טאָגטעגלעך. 38 אוּן עוֹבד-אֶדוֹמען, אוּן זייערע אחים, 68, אוּן עוֹבד-אֶדוֹם בּן ידיתונען, אוּן חוֹסָהן, פאַר שֹׁערים. 39 אוּן צָדוֹק דעם כהן, אוּן זייַנע אחים די כֹּהנים, פאַר דעם מִשכן פוּן ה' אויף דער בָמה וואָס אין גִבעוֹן, 40 צו עלה עוֹלָה צו ה' אויף דעם מזבח העוֹלָה תמיד, אין דער בוקר אוּן אין עֶרֶב, אַזוי ווי עס שטייט כתב אין דער תוֹרה פוּן ה' וואָס ער האָט צוה ישראל. 41 אוּן מיט זיי זייַנען געווען הֵימָן, אוּן ידותון, אוּן די שאר ברוּרים [ברר] וואָס זייַנען געווען נקב מיט שמות, צו ידה ה', ווייַל לְעוֹלָם איז זייַן חֶסֶד. 42 אוּן מיט זיי, מיט הֵימָנען אוּן ידותונען, זייַנען געווען חצצרות אוּן מצלתים צום שפילן, אוּן כלֵי-שיר האלוקים; אוּן די בני ידותונען זייַנען געווען בּייַם שער. 43 אוּן דאָס כּל הָעָם איז הלך איטלעכער צו זייַן בּית, אוּן דוד האָט זיך סבב צו ברך זייַן בּית.