דברי א17

1 אוּן עס איז געווען, אַז דוד האָט זיך ישב אין זייַן בּית, האָט דוד אמר צו נתן דעם נביא: הנה, איך ישב אין אַ בּית פוּן ארז, אוּן דער אָרון בְּרִית ה' איז אוּנטער יריעֹת [יריעה]. 2 האָט נתן אמר צו דודן: אַלע וואָס אין דייַן לֵב, עשׂה, וואָרעם האלוקים איז מיט דיר. 3 אוּן עס איז געווען אין יענער לָיְלָה, איז דאָס דבר-אלוקים געווען צו נָתָנען, אַזוי צו אמר: 4 הלך אוּן זאָלסט אמר צו עבדי דודן : אַזוי האָט ה' אמר: נישט דו וועסט מיר בנה אַ בּית צום ישב ; 5 וואָרעם איך האָבּ נישט ישב אין אַ בּית פוּן דעם יוֹם וואָס איך האָבּ עלה ישראל בּיז אויף היום הזה; נייערט איך בין פוּן אֹהֶל צו אֹהֶל, אוּן פוּן מִשכן. 6 אוּמעטוּם וווּ איך בין הלך צווישן כּל ישראל, האָבּ איך הדבר דבר מיט אחד פוּן די שֹׁפטים פוּן ישראל, וואָס איך האָבּ צוה צו רעה עַמִּי, אַזוי צו אמר: לָמָּה האָט איר מיר נישט בנה אַ בּית פוּן ארז? 7 אוּן אַצונד, זאָלסטו אַזוי אמר צו עבדי, צו דודן: אַזוי האָט אמר ה' צבָאות: איך האָבּ דיך לקח פוּן דעם נָוֶה, פוּן הינטער די צֹאן, צו זייַן אַ נגיד איבּער עַמִּי ישראל. 8 אוּן איך בין געווען מיט דיר אוּמעטוּם וווּ דו ביסט הלך, אוּן איך האָבּ כרת אַלע דייַנע אויבים פוּן פאַר דיר; אוּן איך וועל דיר עשׂה אַ שֵם, אַזוי ווי דער שֵם פוּן די גדולים וואָס אויף הָאָרֶץ. 9 אוּן איך וועל שׂום אַן מקוֹם פאַר עַמִּי ישראל, אוּן וועל אים נטע ער זאָל שכן אויף זייַן תחת, אוּן מער נישט רגז, אוּן ווידער בני עולה זאָלן אים מער נישט בלה אַזוי ווי פריער, 10 פוּן די טעג וואָס איך האָבּ צוה שֹׁפטים איבּער עַמִּי ישראל. אוּן איך וועל כנע אַלע דייַנע פייַנט. אוּן איך נגד דיר, אַז ה' וועט דיר בנה אַ בּית. 11 אוּן עס וועט זייַן, אַז דייַנע טעג וועלן מלא ווערן צו הלך צו דייַנע אבות, וועל איך קום דייַן זֶרַע נאָך דיר, וואָס וועט זייַן פוּן דייַנע בָּנִים , אוּן איך וועל כון זייַן מלכות. 12 ער וועט מיר בנה אַ בּית , אוּן איך וועל כון זייַן כִּסֵּא עַד עוֹלָם. 13 איך וועל אים זייַן פאַר אַן אָב, אוּן ער וועט מיר זייַן פאַר אַ בּן , אוּן איך וועל נישט סור מייַן חֶסֶד פוּן אים, אַזוי ווי איך האָבּ סור פוּן דעם וואָס איז געווען פאַר דיר. 14 אוּן איך וועל אים עמד איבּער מייַן בּית אוּן איבּער מייַן מלכות בּיז עַד העוֹלָם, אוּן זייַן כִּסֵּא וועט זייַן כון עד עולם. 15 אַזוי ווי אַלע די דאָזיקע דברים, אוּן אַזוי ווי די דאָזיקע כּל חֲזוֹן, אַזוי האָט נתן דבר צו דודן. 16 אוּן דער מלך דוד איז בוא אוּן האָט זיך ישב פאַר ה', אוּן האָט אמר: ווער בין איך, ה' אלוקים, אוּן ווער איז מייַן בּית, וואָס דו האָסט מיך געבּראַכט בּיז אַהער? 17 אוּן דאָס, אלוקים, איז נאָך געווען קָטֹן אין דייַנע אויגן, אוּן דו האָסט דבר וועגן דעם בּית פוּן עבדךָ אויף ווייַטער אַהין, אוּן האָסט מיך ראה ווי תוֹר האדם המעלה, ה' אלוקים. 18 וואָס יסף נאָך קען דוד דיר אמר וועגן דעם כבוד צו דייַן עֶבֶד? דו ידע דייַן עֶבֶד. 19 ה', פוּן וועגן דייַן עֶבֶד, אוּן לויט דייַן לֵב האָסטו עשׂה אלע דאָזיקע גדולה, צו לאָזן ידע די כּל הגדולות. 20 ה', עס איז נישטא אַזאַ ווי דו, אוּן נישטא קיין אלוקים זוּלה דיר, לויט אַלע וואָס מיר האָבּן שמע מיט אונדזערע אוזנים. 21 אוּן וואָסער אחד אוּמה אויף הָאָרֶץ איז אַזוי ווי דייַן עם ישראל, וואָס האלוקים איז הלך צו פדה פאַר זיך הָעָם, דיר צו שׂוּם אַ שֵם דורך גדלות אוּן נֹראוֹת [ירא] צו גרש גוים פוּן פאַר דייַן עם וואָס דו האָסט פדה פוּן מִצרַיִם? 22 וואָרעם דו האָסט עשׂה דייַן עם ישראל דיר צו הָעָם עַד עוֹלָם, אוּן דו, ה', ביסט געוואָרן זיי צום אלוקים. 23 אוּן אַצונד, ה', זאָל דאָס דבר וואָס דו האָסט דבר וועגן דייַן עֶבֶד אוּן וועגן זייַן בּית אמן ווערן עַד עוֹלָם, אוּן עשׂה אַזוי ווי דו האָסט דבר. 24 יאָ, זאָל עס אמן ווערן, אוּן זאָל דייַן שֵם גדל ווערן עַד עוֹלָם, אַזוי צו אמר: ה' צבָאות איז אֱלֹקֵי ישראל, אלוקים פאַר ישראל, אוּן דאָס בּית דוד דייַן עֶבֶד זאָל זייַן כון פאַר דיר. 25 וואָרעם דו, אֱלֹקָי, האָסט גלה דעם אֹזֶן פוּן דייַן עֶבֶד, אים צו בנה אַ בּית, דעריבער האָט דייַן עֶבֶד זיך מצא צו פלל פאַר דיר. 26 אוּן אַצונד, ה', דו ביסט האלוקים, אוּן דו האָסט דבר דייַן עֶבֶד דאָס דאָזיקע טובה, 27 אוּן האָסט אַצונד יאל צו ברך דאָס בּית פוּן דייַן עֶבֶד, צו זייַן לעוֹלָם פאַר דיר; אַז דו, ה', האָסט ברך, זאָל עס זייַן ברך לעוֹלָם.