Word Origin
from teleuté
Definition
to complete, to come to an end, hence to die
NASB Word Usage
deceased (1), die (4), died (5), dying (1), put (2).

ετελεύτησαν ετελεύτησε ετελευτησεν ετελεύτησεν ἐτελεύτησεν τελευτα τελευτά τελευτᾷ τελεύτα τελευταν τελευτάν τελευτᾷν τελευτᾶν τελευτατω τελευτάτω τελευτήσαι Τελευτησαντος Τελευτήσαντος τελευτήσας τελευτήσει τελευτήσεις τελευτήση τελευτήσουσι τελευτήσουσιν τελευτήσω τελευτων τελευτών τελευτῶν τελευτώσιν τετελεύτηκε τετελευτηκός τετελευτηκοτος τετελευτηκότος τετελευτηκύια τετελευτηκώς eteleutesen eteleutēsen eteleútesen eteleútēsen teleuta teleutā̂i teleutā̂in teleutan teleutato teleutatō teleutáto teleutátō Teleutesantos Teleutēsantos Teleutḗsantos teleuton teleutôn teleutōn teleutō̂n teteleutekotos teteleutekótos teteleutēkotos teteleutēkótosInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts