1In finem, pro ea quæ hæreditatem consequitur. Psalmus David. Verba mea auribus percipe, Domine ; intellige clamorem meum.

2Intende voci orationis meæ, rex meus et Deus meus.

3Quoniam ad te orabo, Domine, mane exaudies vocem meam.

4Mane astabo tibi, et videbo quoniam non Deus volens iniquitatem tu es.

5Neque habitabit juxta te malignus, neque permanebunt injusti ante oculos tuos.

6Odisti omnes qui operantur iniquitatem ; perdes omnes qui loquuntur mendacium. Virum sanguinum et dolosum abominabitur Dominus.

7Ego autem in multitudine misericordiæ tuæ introibo in domum tuam ; adorabo ad templum sanctum tuum in timore tuo.

8Domine, deduc me in justitia tua : propter inimicos meos dirige in conspectu tuo viam meam.

9Quoniam non est in ore eorum veritas ; cor eorum vanum est.

10Sepulchrum patens est guttur eorum ; linguis suis dolose agebant, judica illos, Deus. Decidant a cogitationibus suis ; secundum multitudinem impietatum eorum expelle eos, quoniam irritaverunt te, Domine.

11Et lætentur omnes qui sperant in te ; in æternum exsultabunt, et habitabis in eis. Et gloriabuntur in te omnes qui diligunt nomen tuum,

12quoniam tu benedices justo. Domine, ut scuto bonæ voluntatis tuæ coronasti nos.