4360. prosochthizó
Thayer's Greek Lexicon
STRONGS NT 4360: προσοχθίζω

προσοχθίζω: 1 aorist προσώχθισα; to be wroth or displeased with: τίνι, Hebrews 3:10, 17,(from Psalm 94:10 (); not found besides except in the Sept. for גָּעַל, to loathe; קוא, to spue out; קוּץ, to be disgusted with etc.; add, Sir. 6:25 Sir. 25:2 Sir. 38:4; (l. 25; Test. xii Patr., test. Jud. § 18; Sibylline Oracles 8, 411). Profane writings use ὀχθέω, more rarely ὀχθίζω. πρός denotes direction toward that with which we are displeased (πρός, IV. 1). Cf. Bleek, Br. an d. Hebrews 2:1, p. 441f.

Forms and Transliterations
προσοχθιεί προσοχθιείς προσοχθιείτε προσοχθίση προσόχθισμα προσοχθίσμασί προσοχθίσματα προσοχθίσματι πρόσοψις προσπαίζουσιν προσώχθικα προσωχθισα προσωχθίσα προσώχθισα προσώχθισαν προσώχθισε προσωχθισεν προσώχθισεν προσωχθίσθη prosochthisa prosōchthisa prosṓchthisa prosochthisen prosōchthisen prosṓchthisen
Links
Interlinear GreekInterlinear HebrewStrong's NumbersEnglishman's Greek ConcordanceEnglishman's Hebrew ConcordanceParallel Texts
4359
Top of Page
Top of Page