STRONGS NT 2944: κυκλόω

κυκλόω, κύκλῳ: 1 aorist ἐκύκλωσα; passive, present participle κυκλουμενος; 1 aorist participle κυκλωθεις; (κύκλος); the Sept. chiefly for סָבַב;

1. to go round, lead round (Pindar, Euripides, Polybius, others).

2. to surround, encircle, encompass: of persons standing round, τινα, John 10:24 (Tr marginal reading WH marginal reading ἐκύκλευσαν (which see)); Acts 14:20; of besiegers (often so in secular authors and in the Sept.), Luke 21:20; Hebrews 11:30, and R G Tr in Revelation 20:9. (Compare: περικυκλόω.)

εκυκλευσαν εκύκλευσαν ἐκύκλευσαν εκύκλου εκύκλουν εκύκλωσα εκυκλώσαμεν εκυκλωσαν εκύκλωσαν εκύκλωσάν ἐκύκλωσαν εκύκλωσε εκύκλωσέ εκύκλωσεν εκύκλωσέν κυκλοί κυκλουμενην κυκλουμένην κυκλούμενον κυκλούν κυκλούντα κυκλούντες κυκλούσα κυκλωθεντα κυκλωθέντα κυκλών κυκλώσαντες κυκλωσαντων κυκλωσάντων κυκλώσατε κυκλώσει κυκλώση κυκλώσουσι κυκλώσουσιν κυκλώσω ekukleusan ekuklosan ekuklōsan ekykleusan ekýkleusan ekyklosan ekyklōsan ekýklosan ekýklōsan kuklosanton kuklōsantōn kuklothenta kuklōthenta kukloumenen kukloumenēn kyklosanton kyklosánton kyklōsantōn kyklōsántōn kyklothenta kyklothénta kyklōthenta kyklōthénta kykloumenen kykloumenēn kyklouménen kyklouménēnInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts