STRONGS NT 1978: ἐπίσημος

ἐπίσημος, ἐπίσημον (σῆμα a sign, mark);

1. properly, having a mark on it, marked, stamped, coined: ἀργύριον, χρυσός (Herodotus, Thucydides, Xenophon, Polybius, Josephus).

2. tropically, marked (Latininsignis), both in a good and bad sense; in a good sense, of note, illustrious: Romans 16:7 (Herodotus and following); in a bad sense, notorious, infamous: Matthew 27:16 (Euripides, Or. 249; Josephus, Antiquities 5, 7, 1; Plutarch, Fab. Max. 14; others).

επίσημα επισημοι επίσημοι ἐπίσημοι επισημον επίσημον ἐπίσημον επίσημος episemoi episēmoi epísemoi epísēmoi episemon episēmon epísemon epísēmonInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts