<< 2 Corinthians 2 GRK >>


Having shown the reason why he came not to them,
   1   Ἔκρινα  γὰρ  ἐμαυτῷ  τοῦτο  τὸ  μὴ  πάλιν  ἐν  λύπῃ  πρὸς  ὑμᾶς  ἐλθεῖν.  2   εἰ  γὰρ  ἐγὼ  λύπω  ὑμᾶς,  καὶ  τίς  ὁ  εὐφραίνων  με  εἰ  μὴ  ὁ  λυπούμενος  ἐξ  ἐμοῦ;  3   καὶ  ἔγραψα  τοῦτο  αὐτό,  ἵνα  μὴ  ἐλθὼν  λύπην  σχῶ  ἀφ’  ὧν  ἔδει  με  χαίρειν,  πεποιθὼς  ἐπὶ  πάντας  ὑμᾶς  ὅτι  ἡ  ἐμὴ  χαρὰ  πάντων  ὑμῶν  ἐστιν.  4   ἐκ  γὰρ  πολλῆς  θλίψεως  καὶ  συνοχῆς  καρδίας  ἔγραψα  ὑμῖν  διὰ  πολλῶν  δακρύων,  οὐχ  ἵνα  λυπηθῆτε  ἀλλὰ  τὴν  ἀγάπην  ἵνα  γνῶτε  ἣν  ἔχω  περισσοτέρως  εἰς  ὑμᾶς. 
   5   Εἰ  δέ  τις  λελύπηκεν,  οὐκ  ἐμὲ  λελύπηκεν,  ἀλλὰ  ἀπὸ  μέρους,  ἵνα  μὴ  ἐπιβαρῶ,  πάντας  ὑμᾶς. 


he requires them to forgive and to comfort that excommunicated person,
6   ἱκανὸν  τῷ  τοιούτῳ  ἡ  ἐπιτιμία  αὕτη  ἡ  ὑπὸ  τῶν  πλειόνων,  7   ὥστε  τουναντίον  ὑμᾶς  χαρίσασθαι  καὶ  παρακαλέσαι,  μή  πως  τῇ  περισσοτέρᾳ  λύπῃ  καταποθῇ  ὁ  τοιοῦτος.  8   διὸ  παρακαλῶ  ὑμᾶς  κυρῶσαι  εἰς  αὐτὸν  ἀγάπην·  9   εἰς  τοῦτο  γὰρ  καὶ  ἔγραψα,  ἵνα  γνῶ  τὴν  δοκιμὴν  ὑμῶν,  εἰ  εἰς  πάντα  ὑπήκοοι  ἐστε. 


even as he himself upon true repentance had forgiven him;
10   ᾧ  δέ  τι  χαρίζεσθε,  κἀγώ·  καὶ  γὰρ  ἐγὼ  ὃ  κεχάρισμαι,  εἴ  τι  κεχάρισμαι  δι’  ὑμᾶς  ἐν  προσώπῳ  Χριστοῦ,  11   ἵνα  μὴ  πλεονεκτηθῶμεν  ὑπὸ  τοῦ  σατανᾶ·  οὐ  γὰρ  αὐτοῦ  τὰ  νοήματα  ἀγνοοῦμεν. 


declaring why he departed from Troas to Macedonia,
   12   Ἐλθὼν  δὲ  εἰς  τὴν  Τρῳάδα  εἰς  τὸ  εὐαγγέλιον  τοῦ  Χριστοῦ  καὶ  θύρας  μοι  ἀνεῳγμένης  ἐν  κυρίῳ,  13   οὐκ  ἔσχηκα  ἄνεσιν  τῷ  πνεύματι  μου  τῷ  μὴ  εὑρεῖν  με  Τίτον  τὸν  ἀδελφόν  μου,  ἀλλὰ  ἀποταξάμενος  αὐτοῖς  ἐξῆλθον  εἰς  Μακεδονίαν. 


and the happy success which God gave to his preaching in all places.
   14   Τῷ  δὲ  θεῷ  χάρις  τῷ  πάντοτε  θριαμβεύοντι  ἡμᾶς  ἐν  τῷ  Χριστῷ  καὶ  τὴν  ὀσμὴν  τῆς  γνώσεως  αὐτοῦ  φανεροῦντι  δι’  ἡμῶν  ἐν  παντὶ  τόπῳ·  15   ὅτι  Χριστοῦ  εὐωδία  ἐσμὲν  τῷ  θεῷ  ἐν  τοῖς  σωζομένοις  καὶ  ἐν  τοῖς  ἀπολλυμένοις,  16   οἷς  μὲν  ὀσμὴ  ἐκ  θανάτου  εἰς  θάνατον,  οἷς  δὲ  ὀσμὴ  ἐκ  ζωῆς  εἰς  ζωήν.  καὶ  πρὸς  ταῦτα  τίς  ἱκανός;  17   οὐ  γάρ  ἐσμεν  ὡς  οἱ  πολλοὶ  καπηλεύοντες  τὸν  λόγον  τοῦ  θεοῦ  ἀλλ’  ὡς  ἐξ  εἰλικρινείας,  ἀλλ’  ὡς  ἐκ  θεοῦ  κατέναντι  θεοῦ  ἐν  Χριστῷ  λαλοῦμεν. 
<< 2 Corinthians 2 >>
Biblos Greek and Hebrew Study Bible © 2010 Biblos.com
Online Parallel Bible