3139. marmaros
Strong's Exhaustive Concordance
marble.

From marmairo (to glisten); marble (as sparkling white) -- marble.

Forms and Transliterations
μαρμαρου μαρμάρου μαρσίππιον μαρσίπποις μαρσίππον μάρσιππον μαρσίππου μαρσίππους μαρσίππω μαρσυππίου μαρυκάται marmarou marmárou
Links
Interlinear GreekInterlinear HebrewStrong's NumbersEnglishman's Greek ConcordanceEnglishman's Hebrew ConcordanceParallel Texts
3138
Top of Page
Top of Page