1Psalm Dawidowy, gdy był na puszczy Judzkiej.

2Boże! tyś jest Bogiem moim; z poranku cię szukam; pragnie cię dusza moja, tęskni po tobie ciało moje w ziemi suchej i upragnionej, w której nie masz wody;

3Abym cię oglądał w świątnicy twojej, i widział moc twoję i chwałę twoję.

4(Albowiem lepsze jest miłosierdzie twoje, niż żywot,) aby cię chwaliły wargi moje,

5Abym cię błogosławił za żywota mego, a w imieniu twojem abym podnosił ręce moje.

6Jako tłustością i sadłem byłaby tu nasycona dusza moja, a radosnem warg śpiewaniem wychwalałyby cię usta moje.

7Zaprawdęć na cię wspominam, i na łożu mojem każdej straży nocnej rozmyślam o tobie.

8Boś mi bywał na pomocy; przetoż w cieniu skrzydeł twoich śpiewać będę.

9Przylgnęła dusza moja do ciebie; prawica twoja podpiera mię.

10Ale ci, którzy szukają upadku duszy mojej, sami wnijdą do najgłębszej niskości ziemi.

11Zabije każdego z nich ostrość miecza, i przyjdą liszkom na podział. Lecz król będzie się weselił w Bogu, a będzie się chlubił każdy, kto przezeń przysięga; albowiem zatkane będą usta mówiących kłamstwo.