1Odpowiedź łagodna uśmierza gniew; ale słowa przykre wzruszają popędliwość.

2Język mądrych zdobi umiejętność; ale usta głupich wywierają głupstwo.

3Na każdem miejscu oczy Pańskie upatrują złe i dobre.

4Zdrowy język jest drzewo żywota; ale przewrotność z niego jest jako zdruzgotanie od wiatru.

5Głupi gardzi karaniem ojca swego; ale kto przyjmuje napomnienie, stanie się ostrożnym.

6W domu sprawiedliwego jest dostatek wielki; ale w dochodach niepobożnego zamięszanie.

7Wargi mądrych sieją umiejętność; ale serce głupich nie tak.

8Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością Panu; ale modlitwa szczerych podoba mu się.

9Obrzydliwością Panu jest droga bezbożnego, ale tego, co idzie za sprawiedliwością, miłuje.

10Karanie srogie należy temu, co opuszcza drogę; a kto ma w nienawiści karność, umrze.

11Piekło i zatracenie są przed Panem; jakoż daleko więcej serca synów ludzkich.

12Naśmiewca nie miłuje tego, który go karze, ani do mądrych przychodzi.

13Serce wesołe uwesela twarz; ale dla żałości serca duch strapiony bywa.

14Serce rozumne szuka umiejętności; ale usta głupich karmią się głupstwem

15Wszystkie dni ubogiego są złe; ale kto jest wesołego serca, ma gody ustawiczne.

16Lepsza jest trocha w bojaźni Pańskiej , niżeli skarb wielki z kłopotem.

17Lepszy jest pokarm z jarzyny, gdzie jest miłość, niżeli z karmnego wołu, gdzie jest nienawiść.

18Mąż gniewliwy wszczyna swary; ale nierychły do gniewu uśmierza zwady.

19Droga leniwego jest jako płot cierniowy, ale ścieszka szczerych jest równa.

20Syn mądry uwesela ojca; ale głupi człowiek lekce waży matkę swoję.

21Głupstwo jest weselem głupiemu, ale człowiek roztropny prostuje drogę swoję.

22Gdzie niemasz rady, rozsypują się myśli; ale w mnóstwie radców ostoją się.

23Weseli się człowiek z odpowiedzi ust swoich: bo słowo według czasu wyrzeczone, o jako jest dobre!

24Drogę żywota rozumny ma ku górze, aby się uchronił piekła głębokiego.

25Pan wywróci dom pysznych; ale wdowy granicę utwierdzi.

26Myśli złego są obrzydliwością Panu! ale powieści czystych są przyjemne.

27Kto chciwie naśladuje łakomstwa, zamięszanie czyni w domu swoim; ale kto ma w nienawiści dary, będzie żył.

28Serce sprawiedliwego przemyśliwa, co ma mówić; ale usta niepobożnych wywierają złe rzeczy.

29Dalekim jest Pan od niepobożnych; ale modlitwę sprawiedliwych wysłuchiwa.

30Światłość oczów uwesela serce, a wieść dobra tuczy kości.

31Ucho, które słucha karności żywota, w pośrodku mądrych mieszkać będzie.

32Kto uchodzi ćwiczenia, zaniedbywa duszy swojej; ale kto przyjmuje karanie, ma rozum.

33Bojaźń Pańska jest ćwiczenie się w mądrości, a sławę uprzedza poniżenie.