זכריה

זכר1

1 אין 8טן חוֹדש, אין שָנָה 2 פוּן דָריָוֶשן, איז דאָס דבר ה' געווען צו זכַריָה בּן ברֶכיָה בּן עִדוֹן, דעם נביא, אַזוי צו אמר: 2 ה' האָט קצף אויף אבוֹתֵיכם קֶצֶף. 3 דעריבער זאָלסטו אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר ה' צבָאוֹת: שוב אייַך אום צו מיר, אמר ה' צבָאוֹת, אוּן איך וועל זיך שוב צו אייַך, אמר ה' צבָאוֹת. 4 איר זאָלט נישט זייַן אַזוי ווי אבוֹתֵיכם, וואָס די נביאים הראשנים האָבּן צו זיי קרא, אַזוי צו אמר: אַזוי האָט אמר ה' צבָאוֹת: שוב אייַך אום פוּן אייַערע דרכים הרעים אוּן אייַערע מעלילים הרעים. אוּן זיי האָבּן נישט שמע אוּן נישט הקשיב [קשב] צו מיר, אמר ה'. 5 אבוֹתֵיכם, וווּ זייַנען זיי? אוּן די נביאים, חיה זיי לְעֹלָם! 6 אָבער מייַנע דברים אוּן מייַנע חוּקים וואָס איך האָבּ צוה מייַנע עבדים די נביאים, באמת, זיי זייַנען השׂיג [נשׂג] אבוֹתֵיכם, אוּן זיי האָבּן תשובה געטאָן אוּן האָבּן אמר: אַזוי ווי ה' צבָאוֹת האָט זמם צו עשׂה צו אונדז, לויט אונדזערע דרכים אוּן לויט אונדזערע מעלליים [מעלל], אַזוי האָט ער מיט אונדז עשׂה . 7 אין 24טן טאָג פוּן 11טן חוֹדש, דאָס איז חוֹדש שְבָט, אין שָנָה 2 פוּן דָריָוֶשן, איז דאָס דבַר-ה' געווען צו זכַריָה בּן ברֶכיָהו בּן עִדוֹאן, דעם נביא, אַזוי צו אמר: 8 איך האָבּ ראה די לָיְלָה, אוּן הנה אַן איש רֹכֵב אויף אַ סוּס אָדֹם, אוּן ער עמד צווישן די הדסים [הדס] וואָס אין דער מְצֻלָה, אוּן הינטער אים זייַנען געווען סוּסים רויטע, שָׂרֹק, אוּן ווייַסע. 9 האָבּ איך אמר: וואָס זייַנען די דאָזיקע, אֲדֹנִי? האָט צו מיר אמר דער מלאך וואָס האָט מיט מיר דבר: איך וועל דיר ווייַזן וואָס די דאָזיקע זייַנען. 10 אוּן דער איש וואָס איז עמד צווישן די הדסים [הדס], האָט זיך ענה אוּן האָט אמר: דאָס זייַנען די וואָס ה' האָט שלח צו הלך אויף הָאָרֶץ. 11 אוּן זיי האָבּן זיך ענה צו דעם מלאך ה' וואָס איז עמד צווישן די הדסים [הדס], אוּן האָבּן אמר: מיר זייַנען הלך אויף הָאָרֶץ, אוּן הנה כּל הָאָרֶץ ישב שקט. 12 האָט זיך ענה דער מלאך ה' אוּן האָט אמר: ה' צבָאוֹת, עַד מָתַי וועסטו זיך נישט רחם אויף ירושָלַיִם, אוּן אויף די ערים פוּן יהודה, וואָס דו האָסט זעם שוין 70 שָנָה ? 13 אוּן ה' האָט ענה דעם מלאך וואָס האָט מיט מיר דבר, דברים טוֹבים, נְחֻמִים. 14 אוּן דער מלאך וואָס האָט מיט מיר דבר, האָט אמר צו מיר: קרא אַזוי צו אמר: אַזוי האָט אמר ה' צבָאוֹת: מיך קנא וועגן ירושָלַיִם אוּן וועגן צִיוֹן אַ קנאה גדולה. 15 אוּן קצף גדול קצף איך אויף די גּוֹיִם השאננים [שאנן], וואָרעם איך האָבּ בּלויז קצף אַ ביסל, אוּן זיי האָבּן עזר צום הָרָע. 16 דעריבער האָט ה' אַזוי אמר: איך שוב זיך אום צו ירושָלַיִם מיט רחמים; מייַן בּית וועט בנה ווערן אין איר, אמר ה' צבָאוֹת, אוּן אַ קָו וועט נטה ווערן אויף ירושָלַיִם. 17 ווייַטער קרא אַזוי צו אמר: אַזוי האָט אמר ה' צבָאוֹת: מייַנע ערים וועלן ווידער פוץ מיט טוֹב, אוּן ה' וועט נאָך נחם צִיוֹן, אוּן וועט ווידער בחר ירושָלַיִם.