תהלים49

1 פאַר דעם מְנַצֵּחַ; פוּן בְּנֵי-קֹרַח; מזמור. 2 שמע! דאָס צו, כּל העמים, אזן, כּל יושבי חֶלֶד, 3 סייַ אַזוי בני אדם, סייַ בני איש, עָשִיר אוּן אביון יחד. 4 מייַן פֶּה וועט דבר חכמה, אוּן די הגוּת פוּן מייַן לֵב וועט זייַן תְּבוּנָה. 5 איך וועל נטה צו אַ מָשָל מייַן אֹזֶן, איך וועל פתח מיט אַ כִּנּוֹר מייַן חִידָה. 6 לָמָּה זאָל איך ירא האָבּן אין די יְמֵי רָע, ווען די עָוֹן פוּן מייַנע עָקֵב מיך סבב? 7 די וואָס בּטח זיך אויף זייער חיל, אוּן מיט זייער עשירות רב הלל זיי זיך. 8 אבער נישט פדה (אויסקויפן) אַן אָח קען אַן איש פדה (אויסקויפן), נישט נתן צו אלוקים אַ כֹּפֶר פאַר זיך; 9 ווייַל יקר איז דער פִּדְיוֹן פאַר זייער נפש , און איז קיינמאָל גענוג , 10 אַז מע זאָל חיה עוֹד לְנֶצָח, אַז מע זאָל נישט ראה שחת . 11 וואָרעם מע ראה אַז חכמים מות, אַזוי ווי דער כְּסִיל אוּן דער בער אבד , אוּן זיי עזב צו אנדערע זייער חיל. 12 זיי טראכטן בּייַ זיך, זייערע בּתּים זייַנען לְעוֹלָם, זייערע משכּנוֹת [משכן] אויף דָור-דורות; זיי קרא אדמות אויף זייערע שמוֹת. 13 אָבּער אָדָם אין יקר נישט לון, ער איז געגליכן צו בהמות וואָס ווערן דמה. 14 דאָס איז דער דֶּרֶךְ פוּן די וואָס זייַנען כֵּסֶל בטוח בּייַ זיך, אוּן פוּן זייערע נאָכגייער וואָס רצה פוּן זייערע פֶּה. סֶלָה. 15 ווי צֹאן זיי זענען שתת פאַר שאוֹל; מָוֶת איז זייער רֹעֶה; די ישרים וועט רדה איבער זיי אין בֹקֶר און זייער צִיר וועט בלה אין שאוֹל פון זְבֻל לוֹ. 16 אָבּער אלוקים וועט פדה (אויסקויפן) מייַן נפש פוּן דער יָד פוּן שְאוֹל, וואָרעם ער וועט מיך לקח. סֶלָה. 17 זאָלסט נישט ירא האָבּן אַז עמעצער ווערט אַן עוֹשר, אַז די כּבוֹד פוּן זייַן בּית ווערט רבה, 18 וואָרעם בּייַ זייַן מות וועט ער גאָרנישט לקח, זייַן כּבוֹד וועט נישט ירד נאָך אים. 19 הגם זייַן נפש יברך זייַן חיּים, און מע קען ידה איר ווען איר יטב. 20 זי וועט בוא צו דעם דור פוּן זייַנע אבות, וואָס וועלן עַד נֵצַח נישט ראה אוֹר. 21 אָדָם אין יקר וואָס פאַרשטייט נישט, איז געגליכן צו בהמות וואָס ווערן דמה.