תהלים37

1 פוּן דָוִדן. זאָלסט זיך נישט חרה וועגן די מֵרַע [רעע], זאָלסט נישט קִנֵּא זייַן די וואָס עשׂה עַוְלָה. 2 וואָרעם מְהֵרָה ווי חָצִיר וועלן זיי מלל ווערן, אוּן ווי גרינע דֶּשֶא וועלן זיי נָבֵל ווערן. 3 בטח זיך אויף ה', אוּן עשׂה טוֹב, שכן אין אֶרֶץ, אוּן זייַן רעה אֱמוּנָה , 4 אוּן התענג [ענג] זיך מיט ה', אוּן ער וועט דיר נתן די מִשְאָלָה פוּן דייַן לֵב. 5 גלל אויף ה' דייַן דֶּרֶךְ, אוּן בטח זיך אויף אים, אוּן ער וועט עשׂה. 6 אוּן ער וועט הוציא [יצא] ווי דאָס אוֹר דייַן צֶדֶק, אוּן דייַן מִשְפָּט ווי דער צהרים. 7 דמה צו ה', אוּן התחולל [חול] צו אים, זאָלסט זיך נישט חרה וועגן דעם וואָס איז מצליח [צלח] אויף זייַן דֶּרֶךְ, וועגן דעם איש וואָס עשׂה מזמות [מזמה]. 8 הרף [רפה]! פוּן אַף, אוּן עזב חֵמָה; זאָלסט זיך נישט חרה; דאָס פירט בּלויז צום הָרַע. 9 וואָרעם די מרעים [רעע] וועלן כרת ווערן, אוּן די וואָס קוה צו ה', זיי וועלן ירש אֶרֶץ. 10 אוּן נאָך אַ מעט ווייַלע, אוּן דער רשע וועט נישט זייַן, אוּן וועסט זיך התבּוֹנֵן [בין] אויף זייַן מקוֹם, אוּן ער איז נישטא. 11 אָבּער די עֲנָוִים וועלן ירש אֶרֶץ, אוּן וועלן זיך ענג מיט רב שלוֹם. 12 דער רשע זמם קעגן צדיק, אוּן ער חרק אויף אים זייַנע ציין. 13 אֲדֹנָי שׂחק פוּן אים, וואָרעם ער ראה אַז זייַן יוֹם וועט בוא. 14 די רשָעים פתח די חֶרֶב, אוּן דרך זייער קשת, צו מאַכן נפל דעם עָנִי אוּן דעם אביון, צו טבח די וואָס זייער דֶּרֶךְ איז ישר. 15 וועט זייער חֶרֶב בוא אין זייער לֵב, אוּן זייערע קשת וועלן שבר ווערן. 16 בעסער דאָס ביסל בּייַם צדיק, איידער די המוֹן פוּן רשָעים רבּים . 17 וואָרעם די זרועות פוּן די רשָעים וועלן שבר ווערן, אָבּער די סומך פון צדיקים איז ה'. 18 ה' ידע די יְמֵי תמימם, אוּן זייער נחלה וועט זייַן לְעוֹלָם. 19 זיי וועלן נישט בוש ווערן אין עֵת פוּן רָעָה, אוּן אין יְמֵי רְעָבוֹן וועלן זיי שׂבע זייַן. 20 וואָרעם די רשָעים וועלן אבד , אוּן די פייַנט פוּן ה' אַזוי ווי יָקָר כַּר; זיי כלה, אין עָשָן כלה זיי. 21 דער רשע לוה אוּן שלם נישט, אוּן דער צדיק חנן אוּן נתן. 22 וואָרעם זייַנע געבּענטשטע ירש אֶרֶץ, אוּן זייַנע מְקֻלָל ווערן כרת . 23 פוּן ה' ווערן כון די טריט פוּן גֶבֶר, אוּן ער חפץ זייַן דֶּרֶךְ. 24 אַז ער נפל, בּלייַבּט ער נישט הטול [טול], וואָרעם ה' סמך
זייַן יָד. 25 איך בין נער געווען אוּן בין זקן געוואָרן, אוּן איך האָבּ נישט ראה אַ צדיק עזב , אוּן זייַן זֶרַע אַ בעטלער פון לֶחֶם. 26 כּל היוֹם איז ער חנן אוּן לוה, אוּן זייַן זֶרַע איז אַ בּענטשוּנג. 27 סור זיך פוּן רָע, אוּן עשׂה טוֹב, אוּן שכן לְעוֹלָם. 28 וואָרעם ה' האָט אהב מִשְפָּט, אוּן עזב נישט זייַנע חסידים; לעולם ווערן זיי נשמר [שמר], אָבּער דער זֶרַע פוּן די רשָעים ווערט כרת . 29 די צדיקים וועלן ירש אֶרֶץ, אוּן וועלן שכן דערויף אויף אייביק. 30 דאָס פֶּה פוּן דעם צדיק הגה חכמה, אוּן זייַן לשוֹן דבר מִשְפָּט. 31 די תורה פוּן אלוקיו איז אין זייַן לֵב, זייַנע טריט מעד זיך נישט. 32 דער רשע צפה אויפן צדיק, אוּן בקש אים צו מות. 33 ה' וועט אים נישט עזב אין זייַן יָד, אוּן נישט לאָזן אים שוּלדיק מאַכן, אַז ער ווערט שפט. 34 קוה צו ה', אוּן זייַן שומר איבּער זייַן דֶּרֶךְ, אוּן ער וועט דיך רום צו ירש אֶרֶץ; וועסט ראה ווי די רשָעים ווערן כרת . 35 איך האָבּ ראה דעם רשע עָרִיץ, אוּן התערה [ערה] ווי אַן אזרח רענן; 36 אָבּער מע איז עבר, אוּן הנה ער איז נישטא, אוּן איך האָבּ אים בקש, אוּן ער איז נישט געווען צו מצא. 37 שמר! דעם תָם, אוּן ראה דעם יָשָר, אַז דער אַחֲרִית פוּן איש איז שלוֹם . 38 אוּן די פְּשָעִים ווערן שמד יחדּו, דער אַחֲרִית פוּן די רשָעים ווערט כרת . 39 אָבּער די תשוּעה פוּן די צדיקים איז פוּן ה', זייער מָעוֹז אין עֵת צָרָה. 40 אוּן ה' עזר זיי, אוּן פלט זיי; ער פלט זיי פוּן די רשָעים, אוּן ישע זיי, ווייַל זיי האָבּן זיך חסה אין אים.