נחמ4

[4:7]1 אוּן עס איז געווען, אי סַנבלַט, אוּן טוֹביָה, אוּן די ערבים [ערבי], אוּן די עַמוֹנים, אוּן די אַשדוֹדים, האָבּן שמע אַז די חומות פוּן ירושָלַיִם ווערן עלה ארוכה, אַז די פרץ האָבּן חלל צו נסתם [סתם] צו ווערן, האָט זיי חרה מאֹד. [4:8]2 אוּן זיי האָבּן קשר כּל יחדו, צו בוא צו לחם אויף ירושָלַיִם, אוּן צו עשׂה תועה פאר עס. [4:9]3 האָבּן מיר פלל געווען צו אלוקינו, אוּן מיר האָבּן עמד משמר אַקעגן זיי יומם ולילה, מפּניהם. [4:10]4 אוּן יהודה האָט אמר: דער כוח פוּן די סבל איז כשל, אוּן עפר איז דאָ רבה, אוּן מיר יכל נישט צו בנה די חוֹמָה. [4:11]5 אוּן צרינו האָבּן אמר: זאָלן זיי נישט ידע אוּן נישט ראה, בּיז מיר וועלן בוא צווישן זיי, אוּן וועלן זיי הרג, אוּן שבת די מְלָאכָה. [4:12] 6 אוּן עס איז געווען, אַז די ייִדן וואָס זייַנען ישב אצל זיי, זייַנען צו אונדז בוא האָבּן זיי אונדז 10 מאָל אמר: פון כל המקֹמות וואס איר שוב, זיי זענען אויף אונדז. [4:13]7 האָבּ איך עמד תחתיות צו דעם מקוֹם אחר דער חוֹמָה, אין די צחיחים, איך האָבּ עמד הָעָם לויט משפחות, מיט זייערע חֲרָבוֹת, זייערע רמח, אוּן זייערע קשת. [4:14]8 אוּן איך האָבּ זיך ראה, אוּן בין קום אוּן האָבּ אמר צו די חֹרים [חר], אוּן צו די סגנים [סגן], אוּן צו דעם יתר העם : איר זאָלט נישט ירא האָבּן פאַר זיי; זכר אייַך אָן אֲדֹנָי, דעם גדול אוּן דעם נורא, אוּן לחם פאַר אייַערע אחים , אייַערע בָּנִים אוּן אייַערע בָּנוֹת, אייַערע נָשִים, אוּן אייַערע בּתּים. [4:15]9 אוּן עס איז געווען, ווי אויבינו האָבּן שמע אַז עס איז נודע [ידע] צו אונדז, אוּן האלוקים האָט פרר זייער עצה, אַזוי האָבּן מיר זיך כֻּלָּנוּ שוב צו דער חוֹמָה, איטלעכער צו זייַן מְלָאכָה. [4:16]10 אוּן עס איז געווען פוּן היום ההוא אָן, האָבּן חצי פוּן מייַנע נערים עשׂה די מְלָאכָה, אוּן חצי פוּן זיי האָבּן חזק די רֹמָח, די מגנים אוּן די קשתות, אוּן די שריון; אוּן די שׂרים זייַנען געווען הינטער דעם כּל בּית יהודה, [4:17]11 וואָס זענען די בונים אויף די חוֹמָה. אוּן די נשׂא אויף סבל האָבּן מיט יָד אחד זייערער עשׂה די מְלָאכָה, אוּן איינע האָט חזק דעם שֶלַח. [4:18]12 אוּן די בונים זייַנען געווען אסר איטלעכער מיט זייַן חֶרֶב אויף זייַנע מָתְנַיִם, אוּן אַזוי האָבּן זיי בנה ; אוּן אַ שוֹפר-תקע איז געווען אצל מיר. [4:19]13 אוּן איך האָבּ אמר צו די חֹרים [חר], אוּן צו די סגנים [סגן], אוּן צו דעם יתר עם : די מְלָאכָה איז רבה אוּן רחב, אוּן מיר זייַנען נפרד אויף דער חוֹמָה, רחק איינער פוּן אַנדערן. [4:20]14 אין דעם מקוֹם וואָס איר וועט שמע דעם קוֹל השוֹפר, אַהין זאָלט איר זיך קבץ צו אונדז; אלוקינו וועט לחם פאַר אונדז. [4:21]15 אַזוי האָבּן מיר עשׂה די מְלָאכָה; אוּן אַ חצי פוּן זיי האָבּן חזק די רֹמַח פוּן עלה פוּן שחר בּיז די יצא כּוֹכָבים . [4:22]16 איך האָבּ אויך אמר אין יענער עת צו הָעָם: זאָל איש מיט זייַן נער לון אין ירושָלַיִם, כדי זיי זאָלן אונדז זייַן בּייַ לָיְלָה פאַר אַ משמר, אוּן בּייַ יוֹם פאַר מְלָאכָה. [4:23]17 אוּן נישט איך, אָדער מייַנע אחים אוּן מייַנע נערים אוּן די אנשי המשמר וואָס אחר מיר, קיינער האָבּן מיר נישט פשט בגדינו; אַפילו צום מַיִם איז איטלעכער מיט זייַן שֶלַח.