מיכה

מיכה1

1 דאָס דבַר-ה' וואָס איז געווען צו מיכָהן פוּן מוֹרֶשֶת, אין די יְמֵי יוֹתָם, אָחָז, יחזקִיָה, די מלכים פוּן יהודה, וואָס ער האָט חזה אויף שוֹמרוֹן און ירושָלַיִם. 2 שמע! איר עַמִּים אַלע, הִקְשִיב [קשב] דו אֶרֶץ און איר מְלֹא; און אֲדֹנָי ה' וועט זייַן צום עדות קעגן אייַך, ה' פוּן זייַן הֵיכַל קדש. 3 וואָרעם הנה, ה' יצא פוּן זייַן מקוֹם, און וועט ירד און דרך אויף די במה פוּן אֶרֶץ. 4 און די הָרִים וועלן נמס [מסס] אונטער אים, און די עמקים [עמק] וועלן זיך בקע, ווי דּוֹנַג פאַרן אֵש, ווי מַיִם הגר [נגר] אין אַ מוֹרָד. 5 איבּער דעם פּשע פוּן יעקב איז דאָס אַלץ, און איבּער די חַטָּאת פוּן דעם בּית ישראל. ווער איז דער פּשע פוּן יעקב אויב נישט שוֹמרוֹן? און ווער די בָּמוֹת פוּן יהודה אויב נישט ירושָלַיִם? 6 דעריבער וועל איך שׂים שוֹמרוֹן פאַר אַן עִי הַשָׂדֶה, פאַר מַטָּע פוּן כֶּרֶם. און איך וועל נגר צום גֵּיא אירע שטיינער, און אירע יְסוֹד וועל איך גלה. 7 און אַלע אירע פּסילים [פּסיל] וועלן כתת ווערן, און אַלע אירע זוֹנה-לוינען [אתנן] וועלן שׂרף ווערן אין אֵש, און אַלע אירע עָצָב וועל איך שׂים צו שממה; וואָרעם פוּן זוֹנה-לוין [אתנן] האָט זי זיי קבץ, און צו זוֹנה-לוין [אתנן] זאָלן זיי שוב ווערן. 8 דערויף וועל איך ספר און ילל, איך וועל הלך שוֹלל און עָרוֹם, איך וועל עשׂה אַ מִסְפֵּד ווי די תּנִים [תַּן], און אֵבֶל ווי בנות יענה. 9 וואָרעם אָנוּש זייַנען אירע מַכָּה, וואָרעם עס איז בוא בּיז יהודה, עס נגע ביזן שַעַר פוּן עַמִּי, בּיז ירושָלַיִם. 10 נישט נגד זאָלט איר אין גַת, בכה זאָלט איר נישט בכה; אין בּית-לעָפרָה אין עָפָר טוּ זיך התפּלּש [פלש]. 11 עבר דיר, יוֹשֶבֶת פוּן שָפיר, נאַקעט צו בֹּשֶת; נישט יצא דערוועגט זיך די יוֹשֶבֶת פוּן צַעֲנָן אַ מִסְפַּד איז אין בּית-אֵצֶל; מע לקח פוּן אייַך זייַן עֶמְדָּה. 12 יאָ, חלה נאָך טוֹב האָט די יוֹשֶבֶת פוּן מָרוֹת, אָבער ירד האָט רָע פוּן ה' צום שער פוּן ירושָלַיִם. 13 רתם דעם מרכּבה צו די רֶכֶש, יוֹשֶבֶת פוּן לָכיש; זי איז דער אָנהייבּ חַטָּאת געווען פאַר דער בַּת צִיוֹן; וואָרעם בּייַ דיר זייַנען מצא געוואָרן די פְּשָעִים פוּן ישראל. 14 דעריבער וועסטו שִלּוּחִים נתן צו מוֹרֶשֶת-גַת; די בּתּים פוּן אַכזיב וועלן ווערן צום אַכְזָב פאַר די מלכים פוּן ישראל. 15 איך וועל נאָך ברענגען יוֹרֵש אויף דיר, יוֹשֶבֶת פוּן מָרֵשָה, בּיז קיין עַדוּלָם וועט בוא דער כבוד פוּן ישראל. 16 קרח דיר! און גזז , איבּער דייַנע בְּנֵי תַּעֲנוּג, מאַך בּרייט דייַן קרחה ווי דער נֶשֶר, וואָרעם זיי זייַנען אין גלות אַוועק פוּן דיר.