מלא3

1 הִנֵּה, איך שלח מייַן מַלְאָךְ , אוּן ער וועט פנה דעם דֶּרֶךְ פאַר מיר, אוּן פִתאֹם וועט בוא אין זייַן הֵיכַל הָאָדוֹן וועמען איר בקש; אוּן דער מַַלְאָךְ הבּרית וועמען איר חפץ, הִנֵּה בוא ער, אמר ה' צבָאות. 2 אוּן ווער קען כול דעם יוֹם בוֹאוֹ? אוּן ווער איז דער וואָס קען עמד, ווען ער באַווייַזט זיך? וואָרעם ער איז ווי אֵש פוּן דעם מְצָרֵף [צוֹרֵף], אוּן ווי בֹּרִית פוּן מְכַבְּסִים [כבס]. 3 אוּן ער וועט ישב ווי אַ מְצָרֵף [צוֹרף] אוּן אַ מטהר פוּן כֶּסֶף, אוּן וועט טהר בּני-לֵוִי, אוּן זיי זקק ווי זָהָב אוּן ווי כֶּסֶף; אוּן זיי וועלן ברענגען צו ה' מנחה אין צדקה. 4 אוּן ערב וועט זייַן בּייַ ה' דער מִנְחָה פוּן יהודה אוּן ירושָלַיִם, ווי אין די יְמֵי עוֹלָם, אוּן ווי אין שָנִים קַדְמֹנִיּוֹת. 5 אוּן איך וועל קרב צום משפט אויף אייַך, אוּן איך וועל זייַן אַן עֵד מְמַהֵר, אַקעגן די מכשפים, אוּן אַקעגן די נוֹאפים, אוּן אַקעגן די וואָס שבע שֶקֶר, אוּן אַקעגן די וואָס עשק דעם שָׂכִיר פוּן זייַן שְׂכַר, די אַלמנה אוּן דעם יתום, אוּן קריוודען דעם גֵּר, אוּן האָבּן נישט קיין ירא פאַר מיר, אמר ה' צבָאות. 6 אָבער איך ה' שָנָה זיך נישט, אוּן איר בּני יעקב וועט נישט כלה ווערן. 7 פוּן די יְמֵי אבוֹתֵיכם אָן האָט איר זיך סור פוּן מייַנע חֻקּוֹת, אוּן זיי נישט שוֹמר; שוב אייַך אום צו מיר, אוּן איך וועל זיך שוב צו אייַך, אמר ה' צבָאות. אָבער איר אמר: וועגן וואָס זאָלן מיר זיך שוב? 8 צי דאַרף אַן אָדָם קבע אלוֹקים, וואָס איר קבע מיך? אוּן איר אמר: אין וואָס קבע מיר דיך? אין דעם מַעֲשֵׂר אוּן דער תְּרוּמָה. 9 איר זייַט מיט אַ מְאֵרָה אָרוּר , פוּן דעסט וועגן קבע איר מיך, דאָס כּל הַגּוֹי. 10 ברענגט דעם כּל הַמַּעֲשֵׂר אין בּית האוֹצָר, אוּן זאָל זייַן טֶרֶף אין מייַן בּית, אוּן בחן מיך נָא דערמיט, אמר ה' צבָאות, אויבּ איך וועל אייַך נישט פתח די אֲרֻבּוֹת [ררֻבָּה] פוּן שָמַיִם, אוּן וועל אייַך נישט ריק אַ בְּרָכָה בּיז איבּער גענוּג. 11 אוּן איך וועל גער פוּן אייַערטוועגן אויף דעם אֹכֵל, אוּן ער וועט אייַך נישט שחת די פרי האדמה, אוּן אייַער גֶּפֶן וועט נישט שכל אין שָׂדֶה, אמר ה' צבָאות. 12 אוּן כּל הגּוֹיִם וועלן אייַך אשר, וואָרעם איר וועט זייַן אַן אֶרֶץ חֵפֶץ, אמר ה' צבָאות. 13 חזק זייַנען אייַערע דברים קעגן מיר, אמר ה'. אוּן איר אמר: וואָס האָבּן מיר דבר אַקעגן דיר? 14 איר האָט אמר: שָוְא איז עבד אלוקים, אוּן וואָס בֶּצַע אַז מיר האָבּן שוֹמר זייַן משמרת, אוּן אַז מיר זייַנען הלך ווי קדֹרַנִּים פאַר ה' צבָאות? 15 איז, אַצונד מאשרים מיר רופן די זֵדִים; יאָ, בנה געוואָרן זייַנען די וואָס עשׂה רשעה, יאָ, זיי האָבּן בּחן אלוקים, אוּן זייַנען מלט געוואָרן. 16 דענסמאָל האָבּן די יִרְאֵי ה' דבר איינער צום אַנדערן, אוּן ה' האָט קשב אוּן שמע , אוּן אַ סֶפֶר זִכָּרוֹן איז כתב געוואָרן בּייַ אים, פאַר די יִרְאֵי ה', אוּן חשב אָן זייַן שֵם. 17 אוּן זיי וועלן מיר זייַן, אמר ה' צבָאות, אין דעם יוֹם וואָס איך עשׂה סְגֻלָה; אוּן איך וועל זיך חמל אויף זיי, ווי אן איש חמל זיך אויף בְּנוֹ וואָס עבד אים. 18 אוּן איר וועט ווידער ראה צווישן דעם צדיק אוּן דעם רשע, צווישן דעם וואָס עבד אלוקים, אוּן דעם וואָס עבד אים נישט. 19 וואָרעם הִנֵּה, דער יוֹם בוא, ער בער ווי אַ תַנּוּר, אוּן כּל זֵדִים אוּן אַלע וואָס עשׂה רשעה וועלן זייַן קַש, אוּן להט וועט זיי דער יוֹם וואָס בוא, אמר ה' צבָאות, אַז ער וועט זיי נישט עזב שֹרֶש אָדער עָנָף. 20 אָבער אייַך, וואָס האָט ירא פאַר מייַן שֵם, וועט זרח די שֶמֶש פוּן צדקה מיט מַרְפֵּה אין אירע כּנפים [כנף]; אוּן איר וועט יצא אוּן וועט פוש ווי עֲגָלִים פוּן מַרְבֵּק. 21 אוּן איר וועט עסס די רשעים, וואָרעם זיי וועלן זייַן אֵפֶר אונטער אייַערע כּפּוֹת רגלים אין דעם יוֹם וואָס איך עשׂה, אמר ה' צבָאות. 22 זכר! די תוֹרה פוּן משהן עַבְדִּי, וואָס איך האָבּ אים צוה אין חוֹרֵב פאַר כּל ישראל, חוקים אוּן משפטים. 23 הִנֵּה, איך שלח צו אייַך אֵלִיָהו הנביא , איידער עס בוא דער יוֹם ה', דער גדוֹל אוּן דער נוֹרָא. 24 אוּן ער וועט שוב דאָס לֵב אבות צו בָּנִים, אוּן דאָס לֵב בּנים צו אבותם, כדי איך זאָל נישט בוא, אוּן נכה הָאָרֶץ מיט חֵרֶם.