יונה

יונה1

1 און דאָס דבַר-ה' איז געווען צו יוֹנה בּן אַמִתַּין , אַזוי צו אמר: 2 קוּם! הלך צו דער עִיר הַגְּדוֹלָה נינוֵה, און קרא אויף איר, וואָרעם זייער רעה איז עלה פאַר מיר. 3 איז יוֹנה קום צו ברח קיין תַרשיש פוּן פאַר ה', און ער האָט ירד קיין יָפוֹ , און האָט מצא אַן אֳנִיָּה וואָס בוא קיין תַרשיש; האָט ער נתן איר שָׂכָר, און האָט ירד אין איר, כדי צו בוא מיט זיי קיין תַרשיש פוּן פאַר ה'. 4 האָט ה' הטיל [טוֹל] אַ רוּחַ גְּדוֹלָה אויפן ים, און עס איז געוואָרן אַ סַעַר גָדוֹל אויפן ים, און די אֳנִיָּה האָט חִשֵּב בּייַם שבר ווערן. 5 האָבּן די מלחים [מלח] זיך ירא, און זיי האָבּן זעק איטלעכער צו אלוקיו, און זיי האָבּן טול די כֵּלים וואָס אויפן אֳנִיָּה, אין ים, כדי זיך קלל אויף איר. און יוֹנה האָט ירד אין יַרְכָה סְפִינָה, און האָט זיך שכב און איז נִרְדַּם . 6 האָט דער רַב פוּן די חֹבֵל קרב צו אים, און האָט אמר: וואָס איז מיט דיר, וואָס דו שלאָפסט [רדם]? קוּם! און קרא צו אֱלֹקֶיךָ, אפשר וועט זיך האלוקים התעשת [עשת] אָן אונדז, און מיר וועלן נישט פארלוירן ווערן . 7 און זיי האָבּן אמר איש צו רֵעֵהוּ : קוּמט לאָמיר נפל גוֹרל, כדי מיר זאָלן ידע איבּער וועמען דאָס דאָזיקע רָעָה איז אויף אונדז. און האָבּן זיי נפל גוֹרל, און דער גוֹרל איז נפל אויף יוֹנהן. 8 האָבּן זיי צו אים אמר: נגד אונדז נָא, דו איבּער וועמען דאָס דאָזיקע רָעָה איז אויף אונדז: וואָס איז דייַן מְלָאכָה ? און פוּן וואַנען בוא? וואָס איז דייַן אֶרֶץ? און פוּן וואָסער עם ביסטו? 9 האָט ער צו זיי אמר: אַן עִבְרִי בין איך, ה' אלוקי הַשָמַיִם טוּ איך ירא, דעם וואָס האָט עשׂה דעם ים און די יבּשה. 10 האָבּן די אנשים ירא געקראָגן אַ יִרְאָה גְדוֹלָה, און זיי האָבּן צו אים אמר: מַה זֹאת עָשִׂיתָ? וואָרעם די אנשים האָבּן ידע אַז ער ברח פוּן ה', אַז ער האָט דאָס זיי נגד. 11 האָבּן זיי צו אים אמר: וואָס זאָלן מיר עשׂה מיט דיר, כדי דער ים זאָל זיך שקט פאַר אונדז ? וואָרעם דער ים איז געוואָרן אַלע הלך און סער. 12 האָט ער צו זיי אמר: נשׂא מיך און טול מיך אַרייַן אין ים, און דער ים וועט זיך שקט פאַר אייַך ; וואָרעם איך ידע אַז בְּשֶל מיר איז דער דאָזיקער הַסַּעַר הגדוֹל אויף אייַך. 13 און די אנשים האָבּן חתר זיך צו שוב צו דער יַבָּשָה, אָבּער זיי האָבּן נישט יכל, וואָרעם דער ים האָט הוֹלֵךְ [הלך] און סער אַקעגן זיי. 14 האָבּן זיי קרא צו ה', און האָבּן אמר: מיר בּעטן דיך, ה', לאָמיר נישט אבד פאַר דעם נפש פוּן דעם דאָזיקן אִיש, און זאָלסט נישט ברענגען אויף אונדז דָּם נָקִי, וואָרעם דו ה', אַזוי ווי דו חפץ טוּסטו. 15 און זיי האָבּן נשׂא יוֹנה, און האָבּן אים טול אין ים, און דער ים האָט זיך עמד פוּן זייַן זַעַף . 16 און די אנשים האָבּן ירא געהאַט אַ יִרְאָה גָדוֹל פאַר ה' און זיי האָבּן זבח אַ זֶבַח צו ה', און נדר אויף זיך נְדָרִים.