איוב12

1 האָט ענה אִיּוֹב, אוּן האָט אמר: 2 אמנם יאָ, איר זייַט די עם, אוּן מיט אייַך וועט מות חכמה! 3 איך האָבּ אויך לבב אַזוי ווי איר, איך נפל נישט מִן אייַך; אוּן מִי אֵין כּמוֹ אלה? 4 אַ שחוק בּייַם רֵעַ בין איך געוואָרן--דער וואָס האָט קרא צו א-לוֹהַ, אוּן ער האָט אים ענה; אַ שחוק--דער צַדִּיק , דער תמים. 5 לפיד [פיד] עס איז בּוז אין עשתות פוּן דעם שאנן, נכוֹן פאר די וואָס זייער רגל זיך מעד. 6 שלה זייַנען די אוהלים פוּן די שדדים, אוּן בטחות פון די וואָס הרגיז [רגז] א-ל, דער וואָס ברענגט א-לוֹהַ אין זייַן יד. 7 אָבּער שאל נָא די בהמות, אוּן זיי וועלן דיך הורה [ירה], אוּן דעם עוֹף הַשָמָיִם, אוּן ער וועט דיר נגד; 8 אָדער שיח צו אֶרֶץ, אוּן זי וועט דיך הורה [ירה], אוּן דיר וועלן ספר די פישן פוּן ים. 9 ווער צווישן אַלע דאָזיקע ידע נישט, אַז די יָד ה' האָט דאָס עשׂה? 10 אַז אין זייַן יָד איז די נפש פוּן כּל חָי, אוּן דער רוּחַ פוּן כּל בשׂר איש. 11 דאַרף נישט דאָס אֹזֶן בחן מִלָּה, אַזוי ווי דער חך טעם זייַן אֹכֶל? 12 איז בּייַ ישישים חכמה, אוּן אין אֹרֶךְ ימים תְּבוּנָה? 13 בּייַ אים [ה'] איז חכמה אוּן גבורה, ער האָט עצה אוּן תבונה. 14 הִנֵּה, ער הרס, אוּן עס ווערט נישט בנה, ער סגר אַן איש, אוּן עס ווערט נישט פתח. 15 הִנֵּה, ער עצר מַיִם, אוּן זיי ווערן יבש, אוּן ער שלח זיי, אוּן זיי הפך אֶרֶץ. 16 בּייַ אים איז עֹז אוּן תושיה, זייַנער איז אי דער שגג אי דער משגה. 17 ער מאכט הלך די יועצים שלל, אוּן די שֹׁפטים הולל [הלל] ער. 18 די מוסר פוּן מלכים ער פתח, אוּן אויף זייערע מָתְנַיִם אסר ער אזור . 19 ער מאכט הלך די כֹּהנים שולל, אוּן די אתנים [אתן] סלף ער. 20 ער סור דעם שפה בּייַ די נאמנים, אוּן דעם טעם פוּן די זקנים לקח ער. 21 ער שפך בּוּז אויף נדיבים, אוּן דעם מזיח פוּן די אפיקים ער רפה. 22 ער גלה טיפענישן פוּן דער חשך, אוּן יצא אין אוֹר דעם צלמות. 23 ער השׂגיא די גּוֹיִם, אוּן זיי אבד , ער שטח די גּוֹיִם, אוּן הנחה [נחה] זיי. 24 ער סור דעם לֵב פוּן די ראשים פוּן עַם הָאָרֶץ, אוּן התעה [תעה] זיי אין אַ תֹהוּ לֹא דֶּרֶךְ. 25 זיי משש אין חושך אָן אוֹר, אוּן ער מאכט זיי תעה ווי אַ שיכּורער.