ירמ50

1 דאָס דבר וואָס ה' האָט דבר אויף בָּבֶל, אויפן אֶרֶץ כַּשְׂדִּים, דורך יִרמיָהו הנביא. 2 נגד! צווישן די גּוֹיִם, און השמיע [שמע], און נשׂא אַ נֵס; השמיע [שמע]! איר זאָלט נישט כִּחֵד; אמר: לכד איז בָּבֶל, צו בוש איז בֵּל, חתת איז מְרוֹדַך, בוש זייַנען אירע עָצָבִּים [עצב], חתת אירע גִּלּוּלִים. 3 וואָרעם אַ גוֹי [פָּרַס] פוּן צפון איז עלה אויף איר, ער וועט שׂית איר אֶרֶץ צו שַמָּה, און קיין יוֹשבים וועט אין איר נישט זייַן; פוּן אָדָם בּיז אַ בְּהֵמָה זייַנען נוד, הלך. 4 אין יענע טעג און אין יענער צייַט, אמר ה', וועלן בוא די בּני-ישׂראל, זיי און די בְּנֵי יהודה יחדּו; הלך ווייַנענדיק וועלן זיי הלך, און ה' אֱלֹקֵיהֶם וועלן זיי בקש. 5 אויף צִיוֹן וועלן זיי שאל, אויפן דֶּרֶךְ אַהער זייער פנים: זיי בוא און זיך נִלְוָה [לוה] אָן ה', אין בְּרִית עוֹלָם וואָס זאָל נישט שכח ווערן. 6 צֹאן אֹבְדוֹת [אבד] איז געווען עַמִּי; זייערע רֹעִים האָבּן זיי הִתְעָת [תעה], אויף די הָרִים זיי שובב; פוּן הַר צו גבעה זייַנען זיי הלך, שכח זייער רֵבֶץ. 7 אַלע וואָס האָבּן זיי מצא האָבּן זיי אכל, און זייערע פייַנט האָבּן אמר: מיר וועלן נישט שולדיק [אשם] זייַן, ווייַל זיי האָבּן חטא צו ה', דער נָוֶה פוּן צֶדֶק, און מִקוֵה פוּן זייער אבות, ה'. 8 נוד פוּן בָּבֶל, און פוּן אֶרֶץ כַּשְׂדִּים יצא, און זייַט ווי עתּוּדִים פאַרויס פאַר די צֹאן. 9 וואָרעם הִנֵּה, איך עור און ברענג ארויף אויף בָּבֶל אַ קהל גּוֹיִם גדולים פוּן אֶרֶץ צפון, און זיי וועלן זיך ערך קעגן איר; פוּן דאָרטן וועט זי לכד ווערן; זיין חצּים [חץ] זייַנען ווי פוּן אַ גיבּוֹר השכיל [שכל], וואָס שוב זיך נישט רֵיקָם. 10 און כַּשְׂדִּים וועט זייַן ווי שלל ; אַלע אירע רויבּער וועלן זיך שׂבע , אמר ה'. 11 ווייַל איר שׂמח זיך, ווייַל איר זייַט עלז, איר שסה פוּן מייַן נחלה, ווייַל איר פוש ווי אַן עֵגְלָה דוש, און צהל ווי די אבּרים, 12 וועט זייַן בוש מְאֹד אִמְּכֶם, וועט זיך חפר אייַער יוֹלֶדֶת. הִנֵּה, דאָס לעצטע פוּן די גּוֹיִם וועט ווערן אַ מדבר, אַ ציה, און אַן עֲרָבָה. 13 פוּן וועגן דעם קצף ה' וועט זי זייַן נישט ישב, און זי וועט זייַן אַ שְמָמָה אין אַלע פון איר; איטלעכער וואָס עבר פאַרבייַ בָּבֶל וועט זיך שמם, און וועט שָרַק אויף אַלע אירע מכוֹת [מכה]. 14 ערך! זיך קעגן בָּבֶל רונד אַרום, כּל דרך קֶשֶת, ידה אויף איר, איר זאָלט נישט חָמַל קיין חצּים [חץ], וואָרעם צו ה' האָט זי חטא. 15 הריע [רוע]! אויף איר רונד אַרום, זי האָט זיך נתן איר האנט; נפל זייַנען אירע אַשְיָה, הרס געוואָרן אירע חומות; וואָרעם דאָס איז די נקמה פוּן ה', זייַט זיך נוֹקם אָן איר; ווי זי האָט עשׂה, עשׂה צו איר. 16 כרת זייֵער פוּן בָּבֶל, און דעם וואָס תפשׂ אַ מַגָל אין עת קָצִיר; פוּן וועגן דער חֶרֶב פון היוֹנָה [ינה], וועלן זיי איטלעכער צו זייַן עם זיך פנה, און איטלעכער צו זייַן אֶרֶץ וועלן זיי נוס. 17 שֶׂה פזוּרָה [פזר] איז ישׂראל, אֲרָיוֹת האָבּן אים נדּח; דער ערשער האָט אים אכל מלך אַשור, און דער דאָזיקער אַחֲרוֹן האָט אים עצם נבוּכַדְרֶאצַר מלך בָּבֶל. 18 דעריבער האָט אַזוי אמר ה' צבָאות אֱלֹקֵי ישׂראל: הִנֵּה, איך פקד זיך מלך בָּבֶל און זייַן אֶרֶץ, אַזוי ווי איך האָבּ זיך פקד מלך אשור. 19 און איך וועל שוב ישׂראל צו זייַן נָוֶה, און ער וועט זיך רעה אויפן כַרמֶל און בָּשָן, און אויפן הר פוּן אפרים און גִלעָד וועט זיך שׂבע זייַן נפש . 20 אין יענע טעג און אין יענער צייַט, אמר ה', וועט בקש ווערן די עָוֹן פוּן ישׂראל, און זי וועט נישט זייַן, און די חטֹּאת פוּן יהודה, און זיי וועלן נישט מצא ווערן, וואָרעם איך וועל סלח די וואָס איך וועל שאר. 21 אויף דעם אֶרֶץ מרָתַיִם עלה! אויף איר און אויף די יוֹשבֵי פְּקוֹד, חָרב און חרם הינטער זיי, אמר ה', און עשׂה אַזוי ווי אַלע וואָס איך האָבּ דיר צוה. 22 קוֹל פוּן מלחמה אין הָאָרֶץ, און אַ שֶבֶר גָדוֹל! 23 ווי איז גדע און שבר געוואָרן דער פַּטִיש פוּן דע כּל הָאָרֶץ! ווי איז בָּבֶל ווי שַמָּה געוואָרן צווישן די גּוֹיִם! 24 איך האָבּ דיר יקש און בּיסט לכד געוואָרן, בָּבֶל, און דו האָסט נישט געמערקט; בּיסט מצא געוואָרן און אויך תפשׂ געוואָרן, ווייַל דו האָסט זיך מיט ה' התגּרה [גרה]. 25 ה' האָט פּתח זייַן אוצר, און יצא די כְּלִי פוּן זייַן זַעַם, וואָרעם מְלָאכָה עס איז פאַר אֲדֹנָי ה' צבָאות אין אֶרֶץ כַּשְׂדִּים. 26 בוא אויף איר פוּן דער ווייַטן, פּתח אירע מַאֲבוּס, סלל זי אַזוי ווי עֲרֵמָה, און חרם! זי; זאָל נישט זייַן פוּן איר אַ שְאֵרִית. 27 חרב אַלע אירע פר, זאָלן זיי ירד צו דער טבח ; וויי צו זיי! וואָרעם בוא איז זייער טאָג, די צייַט פוּן זייער פְּקֻדָּה. 28 אַ קוֹל פוּן אַנטלאָפענע און פָּלִיט פוּן אֶרֶץ בָּבֶל! צו נגד אין צִיוֹן די נקמה פוּן ה' אֱלֹקֵינוּ, די נקמה פאַר זייַן הֵיכַל. 29 השמיע [שמע] צונויף די שיסערס אויף בָּבֶל, כּל דרך קֶשֶת, חנה אויף איר רונד אַרום, זאָל איר נישט זייַן קיין פְּלֵטָה; שלם איר לויט איר פֹּעל, אַזוי ווי אַלע וואָס זי האָט עשׂה, עשׂה צו איר. וואָרעם אקעגן ה' האָט זי זיד, אַקעגן דעם קָדוֹש ישׂראל. 30 דעריבער וועלן נפל אירע בּחוּרים אין אירע רחֹבֹת, און אַלע אירע אנשי מלחמה וועלן דמם ווערן אין יום ההוא, אמר ה'. 31 הִנֵּה, איך בין קעגן דיר, זָדוֹן, אמר אֲדֹנָי ה' צבָאות, וואָרעם בוא איז דייַן יוֹם, די צייַט וואָס איך פקד זיך דיר. 32 און דער זָדוֹן וועט כשל און נפל, און נישט האָבּן ווער זאָל אים קום; און איך וועל יצת אַן אֵש אין זייַנע ערים, און עס וועט אכל אַלע וואָס אַרום אים. 33 אַזוי האָט אמר ה' צבָאות: עשק ווערן די בּני-ישׂראל און בּני-יהודה יחדּו, און אַלע זייערע פאַנגערס חזק זיי פעסט, זיי מאן זיי צו שלח. 34 זייער גוֹאֵל איז חזק, ה' צבָאות איז שְמוֹ; ריב וועט ער ריב זייער ריב, כדי צו הרגיע [רגע] הָאָרֶץ, און הרגיז [רגז] די יושבי בָּבֶל. 35 אַ חֶרֶב אויף די כַּשְׂדִּים, אמר ה', און אויף די יושבי בָּבֶל, און אויף אירע שׂרים, און אויף אירע חכמים! 36 אַ חֶרֶב אויף די בַּדִּים [בַּד], און זיי וועלן יאל ווערן! אַ חֶרֶב אויף אירע גִבּוֹרים, און זיי וועלן חתת ווערן! 37 אַ חֶרֶב אויף זייערע סוּסים, און אויף זייער מרכּבות, און אויף אלע עֵרֶב וואָס אין איר תָּוֶךְ, און זיי וועלן ווערן ווי נָשִים! אַ חֶרֶב אויף אירע אוֹצרות, און זיי וועלן בזז ווערן! 38 אַ חֹרֶב אויף אירע מַיִם, און זיי וועלן יבש ווערן! וואָרעם אַן אֶרֶץ פוּן פְּסִלִים איז דאָס, און מיט אֵימָה זייַנען זיי משוגע. 39 דעריבער וועלן דאָרט ישב צִי מיט אי, און ישב אין איר וועלן בְּנוֹת יַעֲנָה, און זי וועט נישט ישב ווערן לָנֶצַח, און נישט שכן ווערן אויף דוֹר-דוֹרות. 40 אַזוי ווי מַהְפֵּכָה פון אלוקים פוּן סדוֹם און עַמוֹרָה און אירע שכנים, אמר ה', וועט קיין איש דאָרט נישט ישב, און קיין בּן אָדָם וועט זיך נישט גור אין איר. 41 הִנֵּה, אַן עם בוא פוּן צפון, און אַ גּוֹי גָדוֹל און מלכים רבּים עור זיך פוּן די יַרְכָה אֶרֶץ. 42 קֶשֶת און כִּידוֹן חזק זיי, אַכזָרים זייַנען זיי, און האָבּן קיין רחמנות נישט; זייער קוֹל המה ווי דער ים, און אויף סוּסים רכב זיי; ערך ווי אַיין אִיש פאר מלחמה, אַקעגן דיר, בַּת בָּבֶל. 43 מלך בָּבֶל האָט שמע זייער שמוּעָה , און זייַנע יד זייַנען רפה געוואָרן, צרה האָט אים חזק, ווי חיל פון יוֹלֶדֶת. 44 הִנֵּה, ווי אַן אַרְיֵה פוּן דעם גָאוֹן פוּן יַרדן, וועט ער עלה אויף דער נָוֶה אֵיתָן; וואָרעם אין אַ רגע וועל איך רוץ אויף זיי, און ווער דער בָּחוּר, דעם וועל איך פקד איבּער איר. וואָרעם ווער איז מייַן גלייַכן? און ווער קען מיך הועיד [יעד]? און ווער איז דער רֹעֵה וואָס קען קום פאַר מיר? 45 דעריבער שמע! דעם עצה פוּן ה', וואָס ער האָט יעץ אויף בָּבֶל, און זייַנע מחשבות וואָס ער חשב אויפן אֶרֶץ כַּשְׂדִּים: אויבּ די צָעִיר פוּן די צֹאן וועלן זיי נישט סחב! אויבּ ער וועט נישט שמם די נָוֶה איבּער זיי! 46 פוּן דעם קוֹל בָּבֶל איז תפשׂ! ווערט רעש הָאָרֶץ, און אַ זעקה צווישן די גּוֹיִם ווערט שמע .