ירמ46

1 וואָס דאָס דבַר-ה' איז געווען צו יִרמיָהו הנביא אויף די גּוֹיִם. 2 אויף מִצרַיִם: אויף דעם חיל פוּן פַרעֹה-נכוֹ מלך מִצרַיִם, וואָס איז געווען בּייַם נָהָר פּרָת אין כַרכְּמִיש, וואָס נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל האָט נכה אין 4טן שָנָה פוּן יהוֹיָקים בּן יֹאשִיָהון, מלך יהודה. 3 ערך מָגֵן און צִנָּה, און נגש אויף מלחמה! 4 אסר די סוּסים און עלה! איר פָּרָשים; און התיצּב [יצב] זיך אין די כוֹבעים [כוֹבַע]; מרק די רֹמַח, לבש די סִרְיֹן! 5 מדּוּע ראה איך זיי חַת נָסוֹג [סוג] אהינטער? און זייערע גיבוֹרים ווערן הכתת [כתת], און נוס אין מָנוֹס, און פנה זיך נישט; מָגוֹר רונד אַרום, אמר ה'. 6 דער קַל קען נישט נוס, און דער גִבּוֹר קען נישט מלט ווערן; אין צפון זייַט נָהָר פּרָת ווערן זיי כשל און נפל. 7 ווער איז דער וואָס עלה ווי דער נילוס, וואָס התגעש [געש] זייַנע מַיִם? 8 מִצרַיִם עלה ווי דער נילוס, און התגעש [געש] מַיִם; און ער אמר: איך וועל עלה, איך וועל כסה אֶרֶץ, איך וועל אבד די עִיר און די יוֹשבים אין איר. 9 עלה! איר סוּסים, און התהלל [הלל], איר מרכּבות [רכב], און זאָלן אַר יצא די גִבּוֹרים, כוּש און פּוּט וואָס תפשׂ אַ מָגֵן, און די לוּדים וואָס תפשׂ דֹּרְכֵי קֶשֶת. 10 און יוֹם ההוּא וועט זייַן בּייַ אֲדֹנָי ה' צבָאות אַ יוֹם נְקָמָה זיך נוֹקם צו זייַן אָן זייַנע פייַנט; און אכל וועט די חֶרֶב און זיך שׂבע , און זיך רוח מיט זייער דָּם; וואָרעם זבח איז בּייַ אֲדֹנָי ה' צבָאות אין אֶרֶץ צפון בּייַם נָהָר פְּרָת. 11 עלה קיין גִלעָד, און לקח צֵרי, בְּתוּלָה בּת מִצרַיִם; אונזיסט [שוא] האָסטו רִפואות רבה, נישטאָ קיין תְּעָלָה פאַר דיר. 12 שמע האָבּן די גּוֹיִם דייַן קָלוֹן, און דייַן צְוָחָה איז מלא הָאָרֶץ; וואָרעם אַ גִבּוֹר אָן גִבּוֹר האָט כשל, יחדו נפל זייַנען זיי בּייַדע. 13 דאָס דבר וואָס ה' האָט דבר צו יִרמיָהו הנביא וועגן דעם צו בוא פוּן נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל צו נכה אֶרֶץ מִצרַיִם. 14 נגד! אין מִצרַיִם, און השמיע [שמע] אין מִגדוֹל, און השמיע [שמע] אין מִגְדּוֹל און נוֹף און תַחְפַנחֵס; אמר: התיצב [יצב]! זיך און כון דיך, וואָרעם די חֶרֶב אכל רונד אַרום דיר. 15 מַדּוּעַ איז דייַן אַבּיר סחף געוואָרן? ער איז נישט עמד , וואָרעם ה' האָט אים הדף. 16 ער האָט רבה די כּוֹשֵל [כשל]; יאָ, איש אויפן זיין רֵעַ זייַנען זיי נפל און זיי האָבּן אמר: קום!, און לאַמיר זיך שוב צו אונדזער עם , און צו אֶרֶץ פוּן מוֹלַדִתֵּנוּ, פוּן וועגן דער חֶרֶב וואָס ינה. 17 זיי האָבּן דאָרטן קרא: פַרעֹה מלך מִצרַיִם איז בּלויז שָאוֹן; ער האָט געלאזט די מוֹעֵד הֶעֱביר [עבר]. 18 חי אָנִי, אמר דער מֶלֶךְ ה' צבָאות איז שמוֹ, אַז ווי תָבוֹר צווישן די הָרִים, און ווי כַרמֶל בּייַם ים, וועט ער בוא . 19 עשׂה דיר גוֹלָה-כְלים, יוֹשֶבֶת בַּת מִצרַיִם; וואָרעם נוֹף וועט צו שַמָּה ווערן, און נצת [יצת] זייַן אָן אַ יוֹשב. 20 אַן עֵגֶל יְפֵה איז מִצרַיִם, אָבּער די קֶרֶץ פוּן צפון איז בוא . 21 אַפילו אירע [מִצרַיִם] שָׂכִיר קריגסלייַט אין איר קְרָב ווי עֲגָלִים מַרְבֵּק, וואָרעם זיי אויך האָבּן זיך פנה, זיי זייַנען נוס יחדו, זיי זייַנען נישט עמד ; וואָרעם דער יוֹם זייער אֵיד איז בוא אויף זיי, די צייַט פוּן זייער פְּקֻדָּה. 22 איר קוֹל הלך ווי פוּן אַ נחָש, וואָרעם מיט חיל זיי הלך, און מיט קַרְדֹּם בוא אויף איר, אַזוי ווי האָלצהעקער. 23 זיי כרת איר וואַלד, אמר ה', ווי ער איז נישט צו נֶחְקַר [חקר]; וואָרעם מער ווי אַרְבֶּה זייַנען זיי, און נישטאָ קיין מִסְפַּר צו זיי. 24 געוואָרן צו בוש איז די בַּת מצרים, נתן אין דער יָד פוּן עַם צָפון. 25 אמר ה' צְבָאוֹת אֱלֹקֵי ישׂראל: הִנֵּה, איך פקד זיך אָמוֹן פוּן נוֹא, און פַרעֹהן, און מִצרַיִם, און אירע אלוקים, און אירע מלכים; אי פַרעֹה אין די וואָס בטח זיך אויף אים. 26 און איך וועל זיי נתן אין דער יָד פוּן די וואָס בקש זייער נפש , און אין דער יָד פוּן נבוּכַדרֶאצַר מלך בָּבֶל, און אין דער יָד פוּן זיינע עבדים; און דער נאָך וועט זי שכן ווערן, אַזוי ווי אין די יְמֵי קֶדֶם, אמר ה'. 27 אָבּער דו זאָלסט נישט ירא האָבּן, מייַן עֶבד יעקב, און זאָלסט נישט חתת, ישׂראל, וואָרעם הִנֵּה, איך ישע דיך פוּן דער רחוֹק, און דייַן זֶרַע פוּן אֶרֶץ פוּן זייער שְבי; און יעקב וועט ווידער שקט און שַאֲנָן און וועט נישט חרד. 28 דו זאָלסט נישט ירא האָבּן, מייַן עֶבֶד יעקב, אמר ה', וואָרעם איך בין מיט דיר. כאָטש איך וועל עשׂה אַ כָלָה פוּן כּל הַגּוֹיִם וואָס איך האָבּ דיך הִדִּיחַ [נדּח] אַהין, אָבּער פוּן דיר וועל איך קיין כָּלָה נישט עשׂה; און איך וועל דיך יִסַּר לויט מִשְפָּט, אָבּער נקּה וועל איך דיך נישט נקּה.