ישע16

1 שלח לעמער צום משל פוּן אֶרֶץ, פוּן סלע צום מדבר, צום הַר בַּת צִיון. 2 און עס וועט זייַן: ווי אַן עוֹף אַ נוֹדד [נדד], ווי פוּן אַ קֵן שלח, וועלן זייַן די בָּנוֹת פוּן מואָב, בּייַ די מעבּרה פוּן ארנוֹן. 3 ברענג עצה, עשׂה פלילה; שׂית דייַן שאָטן ווי די לָיְלָה, אין מיטן צהרים; סתר די נדחים [נדח], דעם נֹדֵד [נדד] זאָלסטו נישט גלה. 4 זאָלן גור בּייַ דיר מייַנע נדחים, מואָב; זייַ זיי אַ סתר פוּן דעם שוֹדֵד, ווייל אפס איז די מץ, כלה דער שֹׁד, תמם די רֹמֵס [רמס] פוּן הָאָרֶץ; 5 וואָרעם כון אין חֶסֶד איז דער כִּסֵּא, און אויף אים ישב מיט אמת, אין אֹהֶל דָּוִד , אַ שֹׁפֵט וואָס דרש מִשְפָּט, און איז גיך אויף צֶדֶק . 6 מיר האָבּן שמע די גּאוֹן פוּן מואָב, ווי זייער גֵּא ער איז; זייַן גאווה און זייַן גאוֹן און זייַן עברה, זייַנע ליגן אָן זייַן בד. 7 דעריבּער וועט ילל מואָב אויף מואָב, איטלעכער וועט ילל; נאָך די ראָזינקעקוכנס פוּן קיר-חַרֶשֶת וועט איר הגה, אין אךְ נכאים [נכא]. 8 וואָרעם די שדמוֹת [שְדֵמָה] פוּן חשבון זייַנען אמל, דער גֶּפֶן פוּן שִׂבמָה, וואָס זייַנע שׂרק האָבּן הלם די בעלי גּוֹיִם; בּיז יַעזֵר האָבּן זיי נגע, ביזן מדבר האָבּן זיי תעה; אירע שלוחה האָבּן זיך נטש, בּיז צום ים זייַנען זיי עבר. 9 דעריבּער בכה איך אין דעם בכי פוּן יַעזֵר, דעם גֶּפֶן פוּן שִׂבמָה; איך רוה דיך מיט מייַנע דמעה, חשבון און אֶלעָלֵה; וואָרעם אויף דייַן קיץ און אויף דייַן קציר איז הידד נפל . 10 און נאסף [אסף] איז די שׂמחה און גִּיל פוּן דעם כּרמל; און אין די כּרמים ווערט נישט רנן, ווערט נישט רוע; קיין ווייַן אין די יקבים דרך נישט דער דֶּרֶךְ; איך האָבּ שבת הֵידָד! 11 דעריבּער המה ווי אַ כִּנּוֹר מייַנע מעה אויף מואָב, און מייַנע אינגעווייד אויף קיר-חֶרֶש. 12 און עס וועט זייַן, אַז עס וועט זיך אַרויסווייַזן אַז מואָב האָט זיך אומזיסט לאה אויף דער בָמָה, וועט ער בוא אין זייַן מקדש פאַר תפילה אָבער ער וועט גאָרנישט יכל. 13 דאָס איז דאָס דבר וואָס ה' האָט דבר אויף מואָב מאז. 14 אָבער אַצונד האָט ה' דבר, אַזוי צו אמר: אין 3 שָנָה, ווי די שָנִים פוּן אַ שׂכיר, וועט קלה ווערן דער כבוד פוּן מואָב, בּייַ כּל ההמוֹן הרב; און דער שְאֵרִית וועט זייַן אַ מעט מזער אָן שטאַרקייט.