ברא37

1 און יעקב איז ישב אין הארץ מגורי אביו, אין ארץ כנען. 2 דאס איז די תולדות יעקבן: יוסף צו 17 שנה איז געווען רועה מיט אחיו ביי די צאן; און ער איז געווען נער מיט די בני-בלההן, און מיט די בני-זלפהן, די נשים פון אביו; און יוסף האט געבראכט זייער דבה רעה אויף זיי צו אביהם. 3 און ישראל האט אהב יוספן מער פון כל זיין בנים, ווייל ער איז ביי אים געווען א בן-זקונים. און ער האט אים עשה א כתונת פסים . 4 און אז אחיו האבן ראה אז אביהם האט אים אהב פון כל אחיו, האבן זיי אים שנא, און נישט יכל דבר צו אים לשלום. 5 און יוספן האט זיך חלם א חלום , און ער האט נגד אחיו, און זיי האבן יסף עוד שנא אים. 6 און ער האט צו זיי אמר: שמע נא דעם דאזיקן חלום וואס מיר האט זיך חלם: 7 און הנה מיר אלם אלומה אין שדה, און הנה מיין אלומה האט זיך קום, און איז גם נצב; און הנה, אייערע אלומה האבן זיך סבב, און האבן זיך שחה צו מיין אלומה. 8 האבן אחיו צו אים אמר: מלך ווילסטו מלך איבער אונדז? אדער משל ווילסטו משל איבער אונדז? און זיי האבן יסף עוד שנא אים פאר זיינע חלומות, און פאר זיינע דברים . 9 און אים האט זיך ווידער חלם אן אנדער חלום, און ער האט ספר אחיו, און האט אמר: הנה האט זיך מיר ווידער חלם א חלום: און הנה די שמש און די לבנה און די 11 כוכבים שחה זיך צו מיר. 10 און ווי ער האט עס ספר אביו און אחיו, האט אביו גער אים, און האט צו אים אמר: וואס איז דאס פאר א חלום וואס דיר האט זיך חלם? זאל איך און אמך און אחיך בוא בוא זיך שחה פאר דיר צו ארצה? 11 ויקנאו-בו אחיו ואביו שמר את-הדבר . 12 און אחיו זיינען הלך פאר דעם ציל צו זיין רועה צאן אביחם אין שכם. 13 האט ישראל אמר צו יוספן: דיינע אחים רעה דאך אין שכם; הלך און איך וועל דיך שלח צו זיי. האט ער צו אים אמר: הנני. 14 האט ער צו אים אמר: הלך נא ראה אויב שלום איז צו אחיך, און שלום צו די צאן, און שוב מיר אן דבר. און ער האט אים שלח פון דעם עמק חברון, און ער איז בוא קיין שכם. 15 האט אים מצא אן איש, און הנה ער תעה אין שדה; און דער איש האט אים שאל, לאמור: וואס בקש? 16 האט ער אמר: אחי זוך איך צו בקש; נגד מיר, נא, ווו רעה זיי? 17 האט דער איש אמר: זיי האבן נסע פון דאנען, ווייל איך האב שמע ווי זיי אמר: לאמיר הלך קיין דותן. איז יוסף הלך נאך אחיו, און ער האט זיי מצא אין דותן. 18 און ווי זיי האבן אים ראה פון ווייטן, און איידער נאך ער האט קרב צו זיי, האבן זיי זיך נכל קעגן אים, אים צו מות. 19 און זיי האבן אמר איינער צום אנדערן: הנה בוא דער דאזיקער בעל-חלומות. 20 און איצט, הלך, און לאמיר אים הרג, און אים שלך אין איינער פון די בורות, און מיר וועלן אמר: א חיה רעה האט אים אכל; און מיר וועלן ראה וואס וועט ווערן פון זיינע חלומות . 21 האט ראובן שמע, און ער האט אים געזוכט צו נצל פון זייער יד, און האט אמר: לאמיר אים נישט נכה דאס נפש. 22 און ראובן האט צו זיי אמר: איר זאלט נישט שפך דם; שלך אים אריין אין יענער בור וואס אין מדבר, נאר א יד זאלט איר נישט שלח אויף אים: כדי אים צו נצל פון זייער יד, אים שוב צו אביו. 23 און עס איז געווען, ווי יוסף איז בוא צו אחיו, אזוי האבן זיי פשט יוספן זיין כתונת , דאס כתונת הפסים וואס אויף אים. 24 און זיי האבן אים לקח, און האבן אים שלך אין דער בור. און די בור איז געווען ליידיק, קיין מים איז אין איר נישט געווען. 25 און זיי האבן זיך ישב אכל לחם. און זיי האבן נשא זייערע אויגן, און האבן ראה, און הנה אן אורחה ישמעאלים בוא פון גלעד, און זייערע גמלים נשׂא נכואת און צרי און לט וואס זיי הלך ירד קיין מצרים. 26 האט יהודה אמר צו אחיו: וואס וועט בצע, אז מיר וועלן הרג אחינו, און מיר וועלן כסה זיין דם? 27 הלך, און לאמיר אים מכר צו די ישמעאלים, און ידנו זאל נישט זיין אויף אים; ווייל אחינו און בשרנו איז ער. און אחיו האבן שמע. 28 און ווי די מדינים, די סוחרים, זיינען עבר, אזוי האבן זיי משך און עלה יוספן פון דער בור, און זיי האבן מכר יוספן צו די ישמעאלים פאר 20 כסף ; און די האבן בוא יוספן קיין מצרים. 29 און ראובן האט זיך שוב צו דער בור, און הנה אֵין יוסף אין דער בור און ער געמאכט די קריעה פון זיינע בגדים. 30 און ער האט זיך שוב צו אחיו, און האט אמר: דער ילד איז נישטא, און איך, ווו טו איך מיך בוא? 31 און זיי האבן לקח כתונת יוסף, און האבן שחט א שעיר עזים, און האבן טבל דאס כותונת אין דעם דם . 32 און זיי האבן שלח דאס כותונת הפסים, און בוא צו אביהם, און זיי אמר: דאס האבן מיר מצא; נכר נא אויב דאס איז כותונת בנך אדער נישט. 33 האט ער עס נכר, און ער האט אמר: כותונת בנך; א חיה רעה האט אים אכל, טרף טרף געווארן איז יוסף! 34 און יעקב געמאכט די קריעה פון זיינע שמלה, און שום זאק אויף זיינע מתנים, און ער האט אבל אויף בנו ימים רבים. 35 און כל זיין בנים און כל זיינע בנות זיינען קום אים צו נחם, נאר ער האט זיך נישט געוואלט נחם; און ער האט אמר: פארוואר, אן אבל וועל איך ירד צו בני אין שאול. און אביו האט אים בכה. 36 און די מדינים האבן אים מכר אין מצרים צו פוטיפרן, סריס פרעהן, דעם שר הטבחים.