ברא35

1 און אלוקים האט אמר צו יעקבן: קום, עלה קיין בית-א-ל און ישב דארטן, און עשה דארטן א מזבח צו א-ל וואס האט זיך באוויזן צו דיר ביי דיין ברח פון אחיך עשון. 2 האט יעקב אמר צו זיין בית, און צו כל וואס מיט אים: סור די אלוקי הנכר וואס צווישן אייך, און טהר אייך, און חלף אייערע שמלה. 3 און לאמיר קום און עלה קיין בית-א-ל, און איך וועל דארטן עשה א מזבח צו א-ל וואס האט מיר ענה אין יום פון מיין צרה, און איז געווען מיט מיר אויף הדרך וואס איך בין הלך. 4 האבן זיי נתן יעקבן כל אלוקי הנכר וואס אין זייער יד, און די נזמים וואס אין זייערע אוזנים; און יעקב האט זיי טמן אונטער דעם אייכנבוים וואס ביי שכם. 5 און זיי האבן נסע; און א חתה פון אלוקים איז געווען אויף די ערים וואס ארום זיי, און זיי האבן נישט רדף די בני-יעקבן. 6 און יעקב איז בוא קיין לוז וואס אין ארץ כנען -- דאס איז בית-א-ל -- ער און כל העם וואס מיט אים. 7 און ער האט דארטן בנה א מזבח, און האט קרא המקום א-ל בית א-ל, ווייל דארטן האט זיך האלוקים גלה צו אים ביי זיין ברח פון אחיו. 8 און דבורה, מינקת רבקה, איז מות, און זי איז קרב געווארן אונטער בית-א-ל, אונטער דעם אייכנבוים; און ער האט קרא שמו אלון-בכות. 9 און אלוקים האט זיך ווידער באוויזן צו יעקבן ביי זיין בוא פון פדן-ארם, און ער האט אים ברוך. 10 און אלוקים האט צו אים אמר: שמך איז יעקב; זאל מער נישט קרא ווערן דיין שם יעקב, נייערט ישראל זאל זיין שמך; און ער האט קרא שמו ישראל . 11 און אלוקים האט צו אים אמר: איך בין א-ל שדי, פרה דיך און מער דיך; א גוי און א קהל גוים זאל ווערן פון דיר, און מלכים זאלן יצא פון דיינע חלץ. 12 און הארץ וואס איך האב נתן אברהמען און יצחקן, דיר וועל איך עס נתן, און דיין זרע נאך דיר וועל איך נתן הארץ. 13 און אלוקים האט זיך עלה פון איבער אים אין המקום ווו ער האט מיט אים דבר. 14 און יעקב האט נצב א מצבה אויף המקום ווו ער האט מיט אים דבר, א מצבה פון אבן, און ער האט נסך אויף אים א נסך, און יצק אויף אים שמן. 15 און יעקב האט קרא דעם שם פון המקום וואס אלוקים האט דבר מיט אים דארטן, בית-א-ל. 16 און זיי האבן נסע פון בית-א-ל. און ווען עס איז נאך געווען א שטרעק ארץ צו בוא קיין אפרתה , איז רחל ילד, און זי האט געהאט א קשה ילד. 17 און עס איז געווען, אין איר קשה ילד, האט די אקושערקע צו איר אמר: זאלסט נישט מורא האבן, ווייל גם דאס איז דיר א בן. 18 און עס איז געווען, ווען איר נשמה איז יצא, בעת זי איז מות, האט זי קרא שמו בן-אוני; נאר אביו האט אים קרא בנימין. 19 און רחל איז מות, און זי איז קבר געווארן אויפן דרך קיין אפרתה, דאס איז בית-לחם . 20 און יעקב האט נצב א מצבה אויף איר קבר ; דאס איז די מצבה פון קברת רחל ביז אויף היום. 21 און ישראל האט נסע, און ער האט נטה זיין אוהל פון יענער זייט מגדל-עדר. 22 און עס איז געווען ווען ישראל האט שכן אין ארץ ההוא, איז הלך ראובן און איז שכב מיט בלהה, פילגש אביו ; און ישראל האט עס שמע. און די בני-יעקבן זיינען געווען 12: 23 די בני-לאהן: בכור יעקב ראובן, און שמעון, און לוי, און יהודה, און יששכר, און זבולון; 24 די בני-רחלען: יוסף און בנימין; 25 און די בני-בלהה, שפחת רחל: דן און נפתלי; 26 און די בני-זלפה, שפחת לאה: גד און אשר. דאס זיינען די בני-יעקבן, וואס זיינען אים ילד געווארן אין פדן-ארם. 27 און יעקב איז בוא צו אביו יצחקן קיין ממרא, קיין קרית-ארבע: דאס איז חברון: וואס דארטן האט גור אברהם און יצחק. 28 און די ימי יצחקן זיינען געווען 180 שנה. 29 און יצחק איז גור און איז מות, און ער איז אסף געווארן צו עמו, זקן און שבע מיט ימים. און עשו און יעקב זיין בנים האבן אים קבר.