יחז5

1 און דו בֶּן אָדָם, לקח דיר אַ חרב חַד פאַר אַ תַּעַר פון גַּלָב זאָלסטו זי דיר לקח, און עבר איבּער דייַן קאָפּ און איבּער דייַן באָרד; און זאָלסט דיר לקח מֹאזְנַיִם פאַר משקל און עס חלק . 2 1/3 זאָלסטו אין אֵש בער אין מיטן פוּן דער עִיר, ווען עס ווערן מלא די יְמֵי הַמָּצוֹר; און 1/3 זאָלסטו לקח, און נכה מיט דער חרב רוּנד אַרוּם דעם, און 1/3 זאָלסטו זרה פאַרן ווינט; און אַ חרב וועל איך הריק [ריק] הינטער זיי. 3 און זאָלסט לקח דערפון מְעַט אין מִסְפַּר, און זיי צור אין דייַנע כנפים [כנף]. 4 און פוּן זיי זאָלסטו ווידער לקח, און זיי שלך אין מיטן אֵש, און זיי שׂרף אין אֵש; דערפון וועט יצא אֵש אויפן כּל בּית ישׂראל. 5 אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': דאָס איז ירושלים; אין מיטן פוּן די גּוֹיִם האָבּ איך זי שׂים, מיט ארצוֹת רוּנד אַרוּם איר. 6 און זי האָט מרה מייַנע מִשְפָּטִים צו רִשְעָה מער פוּן די גּוֹיִם, און מייַנע חוקים מער פוּן די ארצוֹת וואָס רוּנד אַרוּם איר; וואָרעם מייַנע מִשְפָּטִים האָבּן זיי מאס , און מייַנע חוקות, אין זיי זייַנען זיי נישט הלך. 7 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: ווייַל איר האָט המן מער פוּן די גּוֹיִם וואָס רוּנד אַרוּם אייַך; אין מייַנע חוקות זייַט איר נישט הלך, און מייַנע משפטים האָט איר נישט עשׂה ; צו מאָל די מִשְפָּטִים פוּן די גּוֹיִם וואָס רוּנד אַרוּם אייַך האָט איר נישט עשׂה; 8 דעריבער האָט אֲדֹנָי ה' אַזוי אמר: הִנֵּה, איך אויך קום אויף דיר, און וועל עשׂה מִשְפָּטִים אין דיר פאַר די אויגן פוּן די גּוֹיִם. 9 און איך וועל עשׂה אויף דיר וואָס איך ווידער האָבּ נישט עשׂה כָמֹהוּ צוליב אַלע דייַנע תוֹעֲבֹת. 10 דעריבער וועלן אבות אכל זייערע בָּנִים אין דיר [ירוּשלַיִם], און בָּנִים וועלן אכל אבותם, און איך וועל עשׂה מִשְפָּטִים אויף דיר, און אַלע דייַן שְאֵרִית וועל איך זרה צו אַלע ווינטן. 11 דעריבער חַי אָנִי, אמר אֲדֹנָי ה', פאַרוואָר, ווייַל דו האָסט מייַן מִקְדָּש טמא מיט אַלע דייַנע שקּוּצִים און מיט אַלע דייַנע תוֹעֲבֹת, דעריבער וועל איך אויך פון דיך גרע, און מייַן אויג וועט נישט חוס, און איך אויך וועל נישט חמל. 12 1/3 פוּן דיר וועלן פוּן דֶּבֶר מות, און כלה פוּן רָעָב אין דיר, און 1/3 וועלן דורכן חרב נפל רוּנד אַרוּם דיר, און 1/3 וועל איך אויף אַלע ווינטן זרה, און אַ חרב וועל איך הריק [ריק] הינטער זיי. 13 און מייַן אַף וועט כלה, און איך וועל נוח מייַן חֵמָה אויף זיי, און איך וועל מיך נחם; און זיי וועלן ידע אַז איך ה' האָבּ דבר אין מייַן קִנְאָה, ווען איך כלה מייַן חֵמָה אויף זיי. 14 און איך וועל דיך נתן פאַר אַ חורבן און פאַר אַ חֶרְפָּה צווישן די גּוֹיִם וואָס רוּנד אַרוּם דיר, פאַר די אויגן פוּן אַלע פארבּייַגייער. 15 און עס וועט זייַן אַ חֶרְפָּה און אַ גְּדוּפָה, אַ מוּסָר און אַ מְשַמָּה, בּייַ די גּוֹיִם וואָס רוּנד אַרוּם דיר, ווען איך עשׂה שְפָטִים אויף דיר מיט אַף און מיט חֵמָה און מיט תֹכְחוֹת חֵמָה. איך ה' האָבּ דבר; 16 ווען איך שלח אויף זיי די חצּים [חץ] הָרָעִים פוּן רָעָב וואָס זייַנען פאַר מַשְחִית, וואָס איך וועל זיי שלח אייַך צו שחת; און רָעָב וועל איך יסף אויף אייַך, און וועל אייַך שבר דעם מַטֵּה לֶחֶם. 17 און איך וועל שלח אויף אייַך רָעָב און חיּה רעה, און זיי וועלן דיך שכּל; און דֶּבֶר און דָּם וועט עבר דורך דיר, און חרב וועל איך בּרענגען אויף דיר. איך ה' האָבּ דבר.