אסתר6

1 בַּלָיְלָה ההוּא האָט זיך נדד דער שנה פוּן מלך, אוּן ער האָט אמר בּרענגען דעם ספר-הזכרוֹנות פוּן די דברי הימים, אוּן זיי זייַנען קרא געוואָרן פאַרן המלך. 2 איז מצא געוואָרן כתב אַז מרדכי האָט נגד אויף בגתָנאָ אוּן תֶרֶש, די 2 סריסים פוּן המלך, פוּן די שומרי הסף, וואָס האָבּן בקש צו שלח אַ יָד אויפן מלך אַחַשוֵרוֹש. 3 האָט דער מלך אמר: וואָס פאַר אַ יְקָר אוּן גדולה איז עשׂה געוואָרן מרדכין על זה? האָבּן אמר די נערים פוּן המלך, זייַנע משָרתים: קיין זאַך איז מיט אים נישט עשׂה געוואָרן. 4 האָט דער מלך אמר: ווער איז אין חָצֵר? אוּן הנה הָמָן בוא צו חָצֵר בּית המלך החיצונה, צו אמר דעם מלך, מע זאָל תלה מרדכין אויף הָעֵץ וואָס ער האָט כון פאַר אים. 5 האָבּן די נערים פוּן המלך צו אים אמר: הנה עמד הָמָן אין חָצֵר. האָט דער מלך אמר: זאָל ער בוא. 6 איז הָמָן בוא, אוּן דער מלך האָט צו אים אמר: וואָס דאַרף מען עשׂה מיט איש וואָס דער מלך חפץ אים יְקָר? האָט הָמָן אמר בּייַ זיך אין לֵב: וועמען וועט דער מלך חפץ עשׂה יְקָר יוֹתֵר מיר? 7 אוּן הָמָן האָט אמר צום מלך: איש וואָס דער מלך חפץ אים יקר 8 זאָל מען בּרענגען לבוש מלכות וואָס דער מלך האָט זיך דערין לבש, אוּן סוּס וואָס דער מלך איז אויף אים רכב, אוּן וואָס אַ כתר מלכות איז נתן געוואָרן אויף זייַן קאָפּ. 9 אוּן מע זאָל נתן דאָס לבוש אוּן דעם סוּס אויף דער יָד איש פוּן די שׂרים פוּן המלך, די פרתמים, אוּן מע זאָל לבוש דעם איש וואָס דער מלך חפץ אים יקר, אוּן מע זאָל אים רכב אויפן סוּס דורך דער רחוֹב פוּן עִיר, אוּן קרא פאַר אים: אַזוי ווערט עשׂה צו דעם איש וואָס דער מלך חפץ אים יקר. 10 האָט דער מלך אמר צו הָמָנען: מהר אוּן לקח דאָס לבוש אוּן דעם סוּס, אַזוי ווי דו האָסט דבר, אוּן עשׂה אַזוי צו מרדכי דעם ייִדן וואָס ישב אין שער המלך; זאָלסט נישט לאָזן נפל אַ דבר פוּן אַלע וואָס דו האָסט דבר. 11 האָט הָמָן לקח דאָס לבוש אוּן דעם סוּס, אוּן ער האָט לבש מרדכין, אוּן האָט אים רכב דורך דער רחוב פוּן עִיר, אוּן האָט פאַר אים קרא: אַזוי ווערט עשׂה צו דעם איש וואָס דער מלך חפץ אים יקר. 12 אוּן מרדכי האָט זיך שוב צום שער המלך. אָבּער הָמָן איז נדחף [דחף] אַהיים, אָבֵל אוּן מיט חפה רֹאש. 13 אוּן הָמָן האָט ספר זייַן אִשָּה זֶרֶש אוּן אַלע זייַנע אֹהבים אלץ וואָס אים האָט קרה. האָבּן זייַנע חכמים אוּן זייַן אִשָּה זֶרֶש אמר צו אים: אויבּ פוּן ייִדישן זרע איז דער מרדכי וואָס דו האָסט חלל נפל פאַר אים, וועסטוּ נישט יכל אַקעגן אים, נאָר נפל וועסטוּ נפל פאַר אים. 14 ווי זיי דבר נאָך מיט אים, אַזוי זייַנען בוא דעם סריסים פון המלך, אוּן נגע און בהל צו בּרענגען הָמָנען צו דעם מִשְתֵּה וואָס אֶסתֵר האָט עשׂה.