אסתר5

1 אוּן עס איז געווען אויפן יוֹם השלילי , האָט אֶסתֵר זיך לבש מַלכות, אוּן האָט זיך עמד אין חָצֵר בּית המלך הפנימית אַקעגן בּית המלך; אוּן דער מלך איז ישב אויף זייַן כִּסֵּא מלכות אין בּית המלכות, אַקעגן דעם פּתח הבּית. 2 איז ווי דער מלך האָט ראה אֶסתֵר המלכה עמד אין חָצֵר, האָט זי נשׂא חן געווען אין זייַנע אויגן, אוּן דער מלך האָט ישט צו אסתרן דעם שרביט הזהב וואָס אין זייַן יָד, אוּן אֶסתֵר האָט קרב, אוּן האָט נגע דעם שפּיץ שרביט. 3 האָט דער מלך צו איר אמר: וואָס איז דיר, אֶסתֵר המלכה? אוּן וואָס איז דייַן בקשה? אַפילו בּיז אַ האלבּער מלכות זאָל דיר נתן ווערן. 4 האָט אֶסתֵר אמר: אויבּ דעם מלך איז טוב, זאָל דער מלך אוּן הָמָן בוא הַיּוֹם צו דעם מִשְתֵּה וואָס איך האָבּ פאַר אים עשׂה. 5 האָט דער מלך אמר: מהר אַהער הָמָנען, צו עשׂה דאָס דבר פוּן אסתרן. אוּן דער מלך אוּן הָמָן זייַנען בוא צו דעם מִשְתֵּה וואָס אֶסתֵר האָט עשׂה. 6 אוּן דער מלך האָט אמר צו אסתרן אויף דעם משתה הַיַּיִן: וואָס דייַן שאלה, און עס וועט זיין נתן דיר, אוּן וואָס דייַן בקשה, אַפילו בּיז אַ האַלבּער מלכות וועט עשׂה ווערן. 7 האָט אֶסתֵר ענה אוּן האָט אמר: מיין שאלה אוּן מיין בקשה: 8 אויבּ איך האָבּ מצא חֵן אין די אויגן פוּן מלך, אוּן אויבּ דעם מלך איז טוב צו נתן מיין שאלה אוּן צו עשׂה מיין בקשה זאָל דער מלך אוּן הָמָן בוא צו דעם מִשְתֵּה וואָס איך וועל זיי עשׂה; אוּן מחר וועל איך עשׂה אַזוי ווי דאָס דבר פוּן המלך. 9 אוּן הָמָן איז יצא אין יום ההוא שָׂמֵחַ אוּן מיט טוב לֵב. אָבּער ווי הָמָן האָט ראה מרדכין אין שער המלך, אַז נישט ער האָט זיך קום אוּן נישט ער האָט זיך זוע פאַר אים, אַזוי איז הָמָן מלא געוואָרן מיט חֵמָה אויף מרדכין. 10 אָבּער הָמָן האָט זיך התאפק [אפק], אוּן ער איז בוא אין זייַן בּית אוּן האָט שלח אוּן געבראַכט זייַנע אֹהבים, אוּן זייַן אִשָּה זֶרֶש. 11 אוּן הָמָן האָט ספר פאַר זיי זייַן כבוד עשירות, אוּן זייַנע רב בָנִים, אוּן כל וואס דער מלך האָט אים גדל, אוּן ווי אַזוי ער האָט אים נשׂא איבּער די שׂרים אוּן די עבדים פוּן המלך. 12 אוּן הָמָן האָט אמר: אויך האָט אֶסתֵר המלכה נישט געלאָזט בוא קיינעם מיטן המלך צו דעם מִשְתֵּה וואָס זי האָט עשׂה נאָר בּלויז מיך, אוּן אויך אויף מחר בין איך קרא צו איר מיטן המלך. 13 אָבּער דאָס אלץ איז מיר נישט שָוָה, כל עת וואָס איך ראה מרדכי דעם ייִדן ישב אין שער המלך. 14 האָט צו אים אמר זייַן אִשָּה זֶרֶש, אוּן אַלע זייַנע אֹהבים: זאָל מען עשׂה אַ עץ 50 אמָּה גָּבֹהּ, אוּן אין דער בוקר אמר דעם מלך, מע זאָל תלה אויף עס מרדכין; אוּן בוא שׂמח מיט דעם מלך צום מִשְתֵּה. איז די זאַך יטב פאַר הָמָנען, אוּן ער האָט עשׂה הָעֵץ .