אסתר3

1 נאָך די דאָזיקע דברים האָט דער מלך אַחַשוֵרוֹש גדל הָמָן בֶּן הַמדָתאָן, דעם אַגָגי, אוּן ער האָט אים נשׂא אוּן שׂים זייַן כִּסֵּא איבּער כּל שׂרים וואָס בּייַ אים. 2 אוּן כּל עבדים פוּן המלך וואָס אין שער המלך האָבּן זיך כרע אוּן שחה צו הָמָנען, וואָרעם אַזוי האָט דער מלך צוה וועגן אים; אָבּער מרדכי פלעגט זיך נישט כרע אוּן נישט שחה. 3 האָבּן די עבדים פוּן מלך וואָס אין שער המלך אמר צו מרדכין: מדּוּעַ דוּ עבר איבּער דעם מצוה פוּן המלך? 4 אוּן עס איז געווען, אַז זיי האָבּן דאָס צו אים אמר יוֹם יוֹם, אוּן ער האָט נישט שמע צו זיי, אַזוי האָבּן זיי נגד הָמָנען, כדי צו ראה אויבּ דברים פון מרדכי וועלן עמד; וואָרעם ער האָט זיי נגד אַז ער איז אַ ייִד. 5 אוּן ווי הָמָן האָט ראה אַז מרדכי כרע זיך נישט אוּן שחה זיך נישט צו אים, אַזוי איז הָמָן געוואָרן מלא מיט חֵמָה. 6 אוּן ער האָט בזה אין זייַנע אויגן צו שלח אַ יָד אויף מרדכין אַליין; וואָרעם מע האָט אים נגד עם פוּן מרדכין; נאָר הָמָן האָט בקש צו שמד כּל ייִדן וואָס אין כּל מַלְכוּת אַחַשוֵרוֹשן, עַם מרדכין. 7 אין ערשט חוֹדש, דאָס איז חוֹדש ניסָן, אין 12טן שָנָה פוּן מלך אַחַשוֵרוֹש, האָט מען נפל פוּר, דאָס איז גוֹרל, פאַר הָמָנען, פוּן יוֹם צו יוֹם, אוּן פוּן חוֹדש צו חוֹדש, בּיז צום 12טן חוֹדש, דאָס איז חוֹדש אָדָר. 8 אוּן הָמָן האָט אמר צום מלך אַחַשוֵרוֹש: פאַראַן עם אֶחָד, פזר אוּן פרד צווישן די עמים אין כּל מדינות פוּן דייַן מַלְכוּת, אוּן זייערע דתים [דת] זייַנען שנה פון כָּל עם, אוּן די דתים [דת] פוּן מלך עשׂה זיי נישט, אוּן דעם מלך שוה זיך נישט זיי צו לאָזן נוח. 9 אויבּ דעם מלך איז טוב, זאָל כתב ווערן זיי אבד, אוּן איך וועל שקל 10,000 כּכּרים כֶּסֶף אויף די ידים פוּן די עֹשֵׂי המלאכה, צו בוא אין די גנזים פוּן המלך. 10 האָט דער מלך סור זייַן טבּעת פוּן זייַן יָד, אוּן האָט אים נתן צו הָמָן בֶּן הַמדָתאָן, דעם אַגָגי, דעם צוֹרֵר-הַיהוּדים . 11 אוּן דער מלך האָט אמר צו הָמָנען: דאָס כֶּסֶף ווערט דיר נתן, אוּן אויך דאָס עם , צו עשׂה מיט אים ווי עס איז טוֹב אין דייַנע אויגן. 12 אוּן די סופרים פוּן המלך זייַנען קרא געוואָרן אין 1טן חוֹדש, אין 13טן יוֹם אין דעם, אוּן עס איז כתב געוואָרן אַזוי ווי אַלע וואָס הָמָן האָט צוה, צו די סאַטראַפן פוּן המלך, אוּן צו די פחות [פחה] וואָס איבּער מדינה און מדינה, אוּן צו די שׂרים פוּן איטלעכן עם ; איטלעכער מדינה לויט איר כתב, אוּן איטלעכן עם לויט זייַן לשון, כתב אין שֵם פוּן מלך אַחַשוֵרוֹש, אוּן חתם מיטן טבּעת פוּן המלך. 13 אוּן בּריוו זייַנען שלח געוואָרן דורך דער יָד פוּן רצים [רוץ] צו כּל מדינות פוּן המלך, צו שמד, צו הרגען, אוּן אבד אַלע ייִדן, פוּן נער בּיז זָקֵן, טַף אוּן נשִים, אין יוֹם אחד, אוּן 13טן טאָג פון 12טן חוֹדש, דאָס איז חוֹדש אָדָר, אוּן צו בּזז זייער שלל . 14 דער פתשגן פוּן דעם כתב זאָל נתן ווערן פאַר דת אין כל מדינה, גָּלוּי [גלה] צו כּל העמים, אַז זיי זאָלן זייַן עתיד פאַר דעם יום הזה. 15 זייַנען די רצים [רוץ] יצא אין דחף מיט דעם דבר המלך, אוּן דאָס דָּת איז נתן געוואָרן אין דער בִּירָה שוּשַן. אוּן דער מלך אוּן הָמָן האָבּן זיך ישב צו שתה, אוּן די עִיר שוּשַן איז געווען נבוך [בוך].