דבר9

1 שמע, ישראל, דו עבר היום דעם ירדן צו בוא ירש גוים גדולים און עצומים פון דיר, ערים גדולות און בצורות (בצר) ביז אין שמים, 2 אן עם גדול און רום, בני ענקים, וואס דו ידע און וואס דו האסט שמע: מי קען יצב פאר די בני ענק? 3 זאלסטו האבן דעת היום אז ה' אלוקיך, ער איז דער וואס עבר דיר פארויס, אן אש אוכלה; ער וועט זיי שמד, און ער וועט זיי כנע פאר דיר, און וועסט זיי ירש, און וועסט זיי אבד מהר, אזוי ווי ה' האט דיר דבר. 4 זאלסט נישט אמר אין לבבך, ווען ה' אלוקיך וועט זיי הדף פון פאר דיר, לאמור: פאר מיין צדק
האט מיך ה' געבראכט צו ירש הארץ הזאת; ווען פאר דער רשעה פון די דאזיקע גוים ירש זיי ה' פאר דיר. 5 נישט פאר דיין צדק , און פאר דער יושר פון לבבך, קומסטו ישר ארצם, נייערט פאר דער רשעה פון די דאזיקע גוים מורישם [ירש] זיי ה' אלוקיך פון פאר דיר; און כדי קום צו זיין דעם דבר וואס ה' האט געשווארן צו אבותיך, צו אברהמען, צו יצחקן, און צו יעקבן. 6 און זאלסט ידע, אז נישט פאר דיין צדק נתן דיר ה' אלוקיך דאס דאזיקער הארץ הטובה, עס צו ישר; ווייל אן עם קשה-עורף ביסטו. 7 זכר, זאלסט נישט שכח, ווי דו האסט הקצפת (קצף) ה' אלוקיך אין דער מדבר; פון דעם יום אן וואס דו ביסט יצא פון ארץ מצרים, ביז אייער בוא צו דעם מקום הזה, זייט איר ממרים געווען אקעגן ה'. 8 גם אין חורב האט איר קצף ה', און ה' איז געווארן אנף אויף אייך, אייך צו שמד. 9 אז איך בין עלה אויפן הר צו לקח די לוחות האבנים, די לוחות הברית וואס ה' האט מיט אייך כרת, בין איך ישב אויפן הר 40 יום און 40 לילה; קיין לחם האב איך נישט אכל, און קיין מים האב איך נישט שתה. 10 און ה' האט מיר נתן די 2 לוחות האבנים כתבים מיט אצבע אלוקים, און אויף זיי איז געווען כל הדברים וואס ה' האט מיט אייך דבר אויפן הר פון מיטן אש אין יום הקהל. 11 און עס איז געווען צום סוף פון 40 יום און 40 לילה, האט מיר ה' נתן די 2 לוחות האבנים, די לוחות הברית . 12 און ה' האט צו מיר אמר: קום! ירד! מהר פון דאנען, מחמת שחת געווארן איז עמך וואס דו האסט יצא פון מצרים; זיי האבן זיך מהר סור פון הדרך וואס איך האב זיי צוה; זיי האבן זיך עשה א מסכה. 13 און ה' האט צו מיר אמר, לאמור: איך האב ראה העם הזה, און הנה אן עם קשה-עורף איז עס. 14 רפה! פון מיר, און איך וועל זיי שמד, און וועל מחה זייער שם פון אונטערן השמים, און איך וועל דיך עשה פאר א גוי עצום און רב פון אים. 15 האב איך זיך פנה און האב ירד פון ההר, און ההר האט בער אין אש; און די 2 לוחות הברית זיינען געווען אויף מיינע 2 ידים. 16 און איך האב ראה, און הנה איר האט חטא צו ה' אלוקיכם; איר האט אייך עשה אן עגל מסכה; איר האט זיך מהר סור פון הדרך וואס ה' האט אייך צוה . 17 האב איך תפש די 2 לוחות, און האב זיי שלך פון מיינע 2 ידים, און האב זיי שבר פאר אייערע אויגן. 18 און איך האב מיך נפל פאר ה', אזוי ווי דאס ראשונה מאל, 40 יום און 40 לילה; קיין לחם האב איך נישט אכל, און קיין מים האב איך נישט שתה; איבער כל חטאתכם וואס איר האט חטא, צו עשה וואס איז הרע אין די אויגן פון ה', אים צו כעס; 19 ווייל איך האב זיך יגור פאר דעם אף און דעם חמה וואס ה' האט אויף אייך קצף, אייך צו שמד. און ה' האט גם דאס מאל שמע צו מיר. 20 גם אויף אהרנען איז ה' אנף מאד געווארן, אים להשמידו (שמד), און איך האב דאוונען געווען גם פאר אהרנען אין עת ההוא. 21 און אייער חטאת, דאס עגל וואס איר האט עשה, האב איך לקח, און האב עס שרף אין אש, און האב עס כתת, טחן יטב, ביז וואנען עס איז געווען דקק ווי עפר; און איך האב שלך זיין עפר אין דעם נחל וואס ירד אראפ פון הר. 22 גם אין תבערה, און אין מסה, און אין קברות-התאוה, האט איר קצף ה'. 23 און אז ה' האט אייך שלח פון קדש-ברנע, לאמור: עלה! און ירש הארץ וואס איך האב אייך נתן, האט איר מרה דעם פי ה' אלוקיכם, ולא האמנתם לו , און נישט שמע צו זיין קול. 24 ממרים (מרה) זייט איר געווען אקעגן ה' פון דעם יום וואס איך ידע אייך. 25 אזוי האב איך מיך נפל פאר ה' די 40 יום און די 40 לילה וואס איך האב מיך נפל, ווייל ה' האט אמר אייך להשמיד (שמד). 26 און איך האב דאוונען געווען צו ה', און האב אמר: אדוני ה', זאלסט נישט תשחת עמך און דיין נחל, וואס דו האסט פדה מיט דיין גרויסקייט, וואס דו האסט יצא פון מצרים מיט א יד חזקה. 27 זכר דיינע עבדים, אברהם, יצחק, און יעקב; זאלסט זיך נישט פנה אויף דער קשי העם הזה, און אויף זיין רשע, און אויף זיין חטאת; 28 כדי הארץ וואס דו האסט אונדז יצא פון דארטן, זאל נישט אמר: ווייל ה' איז נישט יכל זיי צו ברענגען אין הארץ וואס ער האט זיי דבר, און ווייל ער האט זיי שנאה, דעריבער האט ער זיי יצא זיי צו מות אין דער מדבר. 29 און זיי זיינען דאך עמך און נחלתך, וואס דו האסט יצא מיט דיין כוח גדול און מיט דיין אויסגעשטרעקטן זרוע .