עמוס5

1 שמע! דאָס דאָזיקע דבר וואָס איך נשׂא פאַר אַ קִינָה אויף אייַך, איר בּית ישראל: 2 נפל נישט מער קום איז די בְּתוּלָה ישראל. זי ליגט נטש אויף איר אֲדָמָה; אֵין איר קום. 3 וואָרעם אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה': די עִיר וואָס פלעגט יצא מיט 1000, וועט שאר בּייַ 100, און די וואָס פלעגט יצא מיט 100, וועט שאר בּייַ 10, פוּן דעם בּית ישראל. 4 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר צום בּית ישראל: דרש מיך, און חיה; 5 און איר זאָלט נישט דרש בּית אֵ-ל, און קיין גִלגָל זאָלט איר נישט בוא, און קיין בְּאֵר שֶבֵע זאָלט איר נישט עבר; וואָרעם גִלגָל וועט אין גלות גלה, און בּית אֵ-ל וועט היה צו אָוֶן . 6 דרש ה', און חיה; כדי ער זאָל נישט צלח ווי אַן אֵש אין בּית יוֹסף, און עס וועט אכל, אַז קיין כּבה וועט נישט זייַן פאַר בּית אֵ-ל; 7 די וואָס הפך מִשְפָּט צו לַעֲנָה, און צדקה נוח זיי צו הָאָרֶץ. 8 דעם וואָס עשׂה דעם כִּימָה און דעם כְּסִיל, און הפך צַלְמָוֶת אין בֹקֶר, און הֶחְשִיך יוֹם אין לָיְלָה; דעם וואָס קרא הַמָּיִם פוּן ים, און שפך זיי אויפן פּני הָאָרֶץ, ה' איז שמוֹ ; 9 דעם וואָס הבליג [בלג] שֹׁד אויפן עַז, און שֹׁד בוא אויף דער מִבְצָר. 10 זיי האָבּן שׂנא דעם וואָס יכח אין שער, און דעם וואָס דבר תָּמִים תּעב זיי. 11 דעריבער, ווייַל איר בּושׁס [בשׁס] אויפן דַּל, און מַשָׂאָה פוּן בַּר לקח איר פוּן אים, האָט איר בּתּים פוּן גָּזִית בנה , און וועט אין זיי נישט ישב ; האָט איר כּרמים חֶמֶד נטע , און וועט נישט שתה זייער ווייַן. 12 וואָרעם איך ידע אייַערע פְּשָעִים זייַנען רבּים, און עָצוּם אייַערע חַטָּאת, איר, וואָס צרר דעם צדּיק , וואָס לקח כֹפֶר , און נטה די אביוֹנים אין שער. 13 דעריבער דמם דער מַשְׂכִּיל [שׂכל] אין אַזאַ צייַט, וואָרעם עֵת רָעָה איז דאָס. 14 דרש טוֹב און נישט רָע, כדי איר זאָלט חיה, און ה' אלוקי צבאות, וועט זייַן מיט אייַך, אַזוי ווי איר אמר. 15 שׂנא רָע, און אהב טוֹב, און הצּיג [יצג] אין שער מִשְפָּט; אפשר וועט ה' אלוקי צבאות, חנן דעם שְאֵרִית יוֹסף. 16 דעריבער, אַזוי האָט אמר ה' אלוקי צבאות, אֲדֹנָי : אין כּל רְחֹבוֹת וועט זייַן אַ מִסְפֵּד, און אין כּל חוּצוֹת [חוץ] וועט מען אמר: אָי! אָי! און מע וועט קרא דעם אִכָּר צו אֵבֶל; און צו מִסְפֵּד די יוֹדְעֵי נְהִי. 17 און אין כּל כּרמים וועט זייַן מִסְפֵּד, אַז איך וועל עבר צווישן דיר, אמר ה'. 18 וויי, די וואָס הִתְאַוָּה [אוה] דעם יוֹם ה'! לָמָּה זֶה צו אייַך יוֹם ה'? ער איז חֹשֶׁךְ און נישט אוֹר. 19 אַזוי ווי ווען אַן אִש נוס פוּן אַן אֲרִי, און אים פגע אַ דֹּב, און ער בוא אין הַבַּיִת, און סמך זייַן יָד אָן דער קִיר, און אַ נָחָש נָשַך אים. 20 באמת, חוֹשך איז דער יוֹם ה', און נישט אוֹר, און אָפֵל און אָן נֹגַהּ אין אים. 21 איך שׂנא, איך מאס אייַערע יום-טוֹבים, און איך קען נישט הריח אייַערע עצרות [עצרה]. 22 אַפילו אַז איר עלה מיר אויף עוֹלָה און אייַערע מנחה, רצה איך נישט, און אייַערע זבחי שלמים מריא נבט איך נישט. 23 סור פוּן מיר די הֲמוֹן פוּן דייַנע שרים, און דאָס זִמְרָה פוּן דייַנע נֵבֶל לאָמיך נישט שמע. 24 אָבער לאָז נגול [גלל] ווי מַיִם מִשְפָּט, און צדקה ווי אַ נחל אֵיתָן. 25 האָט איר מיר זבחים [זבח] און מנחה געבראַכט אין דער מדבר, פאַר די 40 שָנָה, איר בּית ישראל? 26 דעריבער וועט איר נשׂא סִכּוּת פון אייַער מֶלֶךְ, און כִּיּוּן, אייַערע צֶלֶם, אייַער כּוֹכַב אלוקים וואָס איר האָט אייַך עשׂה. 27 און איך וועל אייַך גלה פוּן יענער זייַט דַמֶשֶׂק, אמר ה'; אלוקי צבאות איז שמוֹ .