שמלב7

1 און עס איז געווען, אַז דער מלך האָט זיך ישב אין זיין בּית, און ה' האָט אים נוח רונד ארום פון כּל זיין פייַנט, 2 האָט דער מלך אמר צו נתן דעם נביא: ראה נָא, איך ישב אין א בּית פון ארזים, און דער אָרון האלוקים ישב אין יריעה. 3 האָט נתן אמר צום מלך: כּל וואָס אין דייַן לֵב הלך עשׂה, וואָרעם ה' איז מיט דיר. 4 און עס איז געווען, אין לָיְלָה ההוּא, איז דאָס דבר-ה' געווען צו נתנען, אַזוי צו אמר: 5 הלך און זאָלסט אמר צו עבדי , צו דָוִדן: אַזוי האָט ה' אמר: ווילסט דו דען מיר בנה א בּית צום ישב פאַר מיר? 6 אַז איך האָבּ נישט ישב אין א בּית פון דעם יוֹם וואָס איך האָבּ עלה די בְּנֵי-יִשְראל פון מצריִם און בּיז אויף היום הזה, נייַערט איך פלעג הלך אין אן אֹהֶל און אין א מִשכן. 7 אומעטום וווּ איך בין הלך צווישן כּל בּני ישראל, צי האָבּ איך א דבר דבר מיט איינעם פון די שבטים פון ישראל, וואָס איך האָבּ צוה צו רעה עַמִּי ישראל, אַזוי צו אמר: לָמָּה האָט איר מיר נישט בנה א בּית ארזים? 8 און אַצונד, זאלסטו אַזוי אמר צו עבדי , צו דָוִדן: אַזוי האָט אמר ה' צבאות: איך האָבּ דיך לקח פון דעם נוֶה, פון הינטער די צֹאן, צו זיין נגיד איבער עַמִּי, איבער ישראל. 9 און איך בין געווען מיט דיר אומעטום וווּ דו ביסט הלך, און איך האָבּ כרת כּל דייַנע פייַנט פון פאַר דיר; און איך וועל דיר עשׂה א שֵם גדוֹל, אַזוי ווי דער שֵם פון די גדולים וואָס בָּאָרֶץ. 10 און איך וועל שׂום מקוֹם פאַר עַמִּי, פאַר ישראל, און וועל אים נטע, ער זאָל שכן אויף זיין תחת , און מער נישט זיין רגז; און בּני עַוְלָה זאָלן אים מער נישט ענה אַזוי ווי רִאשוֹנה, 11 פון דעם יוֹם וואָס איך האָבּ צוה שופטים [שפט] איבער עַמִּי ישראל; און איך וועל דיך נוח פון כּל דייַנע פייַנט. און ה' נגד דיר, אַז ה' וועט דיר עשׂה א בּית . 12 אַז דייַנע טעג וועלן מלע ווערן, און וועסט זיך שכב מיט אבתיךָ, וועל איך קום דייַן זֶרע נאָך דיר , דעם וואָס וועט יצא פון דייַנע מֵעֶה , און איך וועל כון זיין מלוכה . 13 ער וועט בנה א בּית פאַר מיין שֵם, און איך וועל כון דעם כִּסֵּא פון זיין מלוכה עַד עוֹלָם. 14 איך וועל אים זיין פאַר אן אב, און ער וועט מיר זיין פאַר א בּן , אַז ווען ער העוה [עוה], וועל איך אים יכח מיט דער שבש פון אנשים, און מיט די נגע פון בּני אדם. 15 אָבער מיין חֶסֶד וועט זיך נישט סור פון אים, אַזוי ווי איך האָבּ סור פון שָאולן, וועמען איך האָבּ סור פון פאַר דיר. 16 און דייַן בּית און דייַן מלוכה וועלן עד עוֹלָם זיין אמן פאַר דיר; דייַן כִּסֵּא וועט זיין כון עַד עוֹלָם. 17 אַזוי ווי כּל די דאָזיקע ווערטער, און אַזוי ווי די דאָזיקע כּל חִזָּיוֹן, אַזוי האָט נתן דבר צו דָוִדן. 18 און דער מלך דָוִד איז בוא און האָט זיך ישב פאַר ה', און האָט אמר: ווער בין איך, אֲדֹנָי ה', און ווער איז מיין בּית, וואָס דו האָסט מיך געבראכט בּיז אַהער? 19 און דאָס איז נאָך געווען קטן אין דייַנע אויגן, אֲדֹנָי ה', און דו האָסט אויך דבר וועגן בּית עבדךָ לְמֵרָחוֹק, וואָס דאָס איז נאָר דער תוֹרת הָאָדָם, אֲדֹנָי ה'. 20 און וואָס יסף נאָך זאָל דָוִד דבר צו דיר? דו ידע דאָך דייַן עֶבֶד, אֲדֹנָי ה'. 21 בַּעֲבוּר דייַן דבר, און לויט דייַן לֵב, האָסטו עשׂה צו לאָזן ידע דייַן עֶבֶד די דאָזיקע כּל גדולה. 22 דעריבער ביסטו גָדוֹל, אֲדֹנָי ה', וואָרעם נישטא אַזאַ ווי דו, און נישטא קיין אלוקים אחוץ דיר, לויט כּל וואָס מיר האָבּן שמע מיט אונדזערע אוזנים. 23 און וואסער גּוֹי אחָד אויף הָאָרֶץ איז אַזוי ווי דייַן עם אַזוי ווי ישראל, וואָס אלוקים איז הלך פדה זיך צו הָעָם, און זיך צו שׂום א שֵם, און צו עשׂה לָכֶם הגדוּלה, און נֹראוֹת, פאַר דייַן אֶרֶץ, פון פאַר דייַן עם וואָס דו האָסט דיר פדה פון מצרַיִם, גוֹיִם מיט זייערע אלוקים? 24 און דו האָסט דיר כון דייַן עם ישראל דיר צו הָעָם עַד עוֹלָם, און דו, ה', ביסט געוואָרן זיי צום אלוקים. 25 און אַצונד, ה' אלוקים, דאָס דבר וואָס דו האָסט דבר וועגן דייַן עֶבֶד און וועגן זיין בּית, זייַ מקיים עַד עוֹלָם, און עשׂה אַזוי ווי דו האָסט דבר. 26 און זאָל גדל ווערן דייַן שֵם עַד עוֹלָם, אַזוי צו אמר: ה' צבאות איז אלוקים איבער ישראל; און דאָס בּית פון דייַן עֶבֶד דָוִדן זאָל זיין כון פאַר דיר. 27 וואָרעם דו, ה' צבאות אלוקי ישראל, האָסט גלה צו דעם אֹזֶן פון דייַן עֶבֶד, אַזוי צו אמר: איך וועל דיר בנה א בּית; דעריבער האָט דייַן עֶבֶד מצא בּייַ זיך לֵב צו פלל צו זיין צו דיר די דאָזיקע תפילה. 28 און אַצונד, אֲדֹנָי ה', דו ביסט האלוקים, און דייַנע דברים מוזען זיין אמת, און דו האָסט דבר צו דייַן עֶבֶד דאָס דאָזיקע טוֹבָה; 29 דעריבער אַצונד יאל! און בענטש! [ברך!] דאָס בּית פון דייַן עֶבֶד צו זיין לְעוֹלָם פאַר דיר, וואָרעם דו אֲדֹנָי ה' האָסט דבר; און פון דייַן ברכה זאָל דאָס בּית פון דייַן עֶבֶד ברך ווערן לְעוֹלָם.