דברי ב7

1 אוּן ווי שלֹמֹה האָט כלה דאווענינג, אַזוי האָט ירד אֵש פוּן שָמַיִם, אוּן האָט אכל דאָס עוֹלָה אוּן די זבחים, אוּן די כּבוֹד ה' האָט מלא דאָס בּית. 2 אוּן די כֹּהנים האָבּן נישט יכל בוא אין בּית ה', ווייַל די כּבוֹד ה' האָט מלא דאָס בּית ה'. 3 אוּן כל בני ישראל האָבּן ראה ווי דאָס אֵש האָט ירד, אוּן די כּבוֹד ה' איז געווען איבּערן בּית, אוּן זיי האָבּן כרע מיטן פנים ארצה אויף דער רצפה, אוּן זיי האָבּן זיך שחה, אוּן האָבּן ידה ה': וואָרעם ער איז טוֹב, כי לעולם חסדו. 4 אוּן דער מלך אוּן דאָס כּל הָעָם האָבּן זבח זבח פאַר ה'. 5 אוּן דער מלך שלֹמֹה האָט זבח אַ זבח פוּן 22,000 בָּקָר, אוּן 120,000 צֹאן. אַזוי האָט דער מלך אוּן דאָס כּל הָעָם חנך דאָס בּית האלוקים. 6 אוּן די כֹּהנים זייַנען עמד זייערע משמרות, אוּן די לוִיִים מיט כלֵי-שיר פוּן ה', וואָס דוד המלך האָט עשׂה צו ידה צו ה', ווייַל לעוֹלָם איז זייַן חֶסֶד, מיט הלל פוּן דודן, דורך זייער יָד; אוּן די כֹּהנים האָבּן חצצר [חצר] אַקעגן זיי; אוּן כל ישראל זייַנען עמד. 7 אוּן שלֹמֹה האָט הקדש דעם תוֹך פוּן חָצֵר וואָס פאַר בּית ה'; ווייַל ער האָט דאָרטן עשׂה די עוֹלָה אוּן דאָס חֵלֶב פוּן די זבחי שלמים; וואָרעם דער מזבח הנחשת וואָס שלֹמֹה האָט עשׂה, האָט נישט יכל כול די עוֹלָה אוּן די מנחה, אוּן דאָס חֵלֶב. 8 אוּן שלֹמֹה האָט עשׂה דעם חג [סכות] אין יענער צייַט 7 טעג, אוּן כּל ישראל מיט אים, אַ קהל גדול מאֹד מִלְּבוֹא חמת בּיז דעם נחל פוּן מִצרַיִם. 9 אוּן אויפן יוֹם שמיני האָבּן זיי עשׂה עצרת , חנוכת המזבח 7 טעג; האָבּן זיי עשׂה חג [סכות] 7 טעג. 10 אוּן אויפן 23טן יוֹם אין 7טן חוֹדש האָט ער שלח הָעָם צו זייערע אוהלים שׂמחים אוּן מיט אַ טוב לֵב איבּער דעם טוֹבה וואָס ה' האָט עשׂה צו דודן, אוּן צו שלמהן, אוּן צו זייַן עם ישראל. 11 אַזוי האָט שלֹמֹה כלה דאָס בּית ה', אוּן דאָס בּית המלך; אוּן אַלע וואָס איז בוא צו לב שלמהן צו עשׂה אין בּית ה', און אין זייַן בּית, האָט ער צלח. 12 אוּן ה' האָט זיך באַוויזן צו שלמהן בּייַ לָיְלָה, אוּן האָט צו אים אמר: איך האָבּ שמע דייַן תפילה אוּן איך האָבּ בחר , דעם מקוֹם הזה פאַר מיר , פאַר אַ בּית זבח . 13 אַז איך וועל עצר דעם שָמַיִם, אוּן עס וועט נישט זייַן קיין מָטָר, אָדער אַז איך וועל צוה דעם חגב צו אכל הָאָרֶץ, אָדער אויב איך וועל שלח אַ דֶּבֶר צווישן מייַן עם , 14 אוּן עַמִּי וואָס מייַן שֵם ווערט קרא אויף אים , וועט ווערן כנע, אוּן זיי וועלן פלל אוּן בקש פאַר מיר, אוּן וועלן זיך שוב פוּן זייערע דרכים הרעים , וועל איך שמע פוּן שָמַיִם, אוּן וועל סלח זייער חַטָּאת , אוּן וועל רפא זייער אֶרֶץ. 15 אַצונד וועלן מייַנע אויגן זייַן פתח, אוּן מייַנע אוזנים קשב, צו דער תפילה פוּן דעם דאָזיקן מקום. 16 אוּן אַצונד האָבּ איך בחר אוּן האָבּ הקדש [קדש, זען הדרך המשיחיסטים 10:10] דאָס דאָזיקע בּית, אַז מייַן שֵם זאָל דאָרטן זייַן עַד עוֹלָם, אוּן מייַנע אויגן אוּן מייַן לֵב וועלן דאָרטן זייַן כּל הימים. 17 אוּן דו, אויב דו וועסט הלך פאַר מיר, אַזוי ווי אָבִיךָ דוד איז הלך, צו עשׂה אַזוי ווי אַלע וואָס איך האָבּ דיר צוה, אוּן מייַנע חוּקים אוּן מייַנע משפטים
וועסטו זייַן שומר איבּער, 18 וועל איך קום דעם כִּסֵּא פוּן דייַן מלכות, אַזוי ווי איך האָבּ כרת אַ ברית מיט אָבִיךָ דודן , אַזוי צו אמר: עס וועט דיר נישט כרת ווערן אַן איש וואָס משל אין ישראל . 19 אויב אָבּער איר וועט זיך שוב, אוּן איר וועט עזב מייַנע חוקות אוּן מייַנע מצוות וואָס איך האָבּ נתן פאַר אייַך, אוּן איר וועט הלך אוּן וועט עבד אלוקים אחרים , אוּן וועט זיך שחה צו זיי, 20 וועל איך זיי נתש פוּן מייַן אדמה וואָס איך האָבּ זיי נתן אוּן דאָס דאָזיקע בּית וואָס איך האָבּ הקדש צו מייַן שֵם, וועל איך שלך פוּן מייַן פנים, אוּן איך וועל עס נתן פאַר אַ משל אוּן פאַר אַ שנינה צווישן כּל העמים. 21 אוּן דאָס דאָזיקע בּית וואָס איז געווען עליון, וועט כל וואָס עבר אים פאַרבייַ זיך שמם; אוּן אַז ער וועט אמר: לָמָּה האָט ה' אַזוי עשׂה צו דעם דאָזיקן אֶרֶץ, אוּן צו דעם דאָזיקן בּית ? 22 וועט מען אמר: דערפאַר וואָס זיי האָבּן עזב ה' אלוקי אבותיהם, וואָס האָט זיי יצא פוּן אֶרֶץ מִצרַיִם, אוּן זיי האָבּן זיך חזק אָן אלוקים אחרים , אוּן זיך שחה צו זיי אוּן זיי עָבַד; דעריבער האָט ער געבּראַכט אויף זיי כּל הָרָעָה הזֹאת.