דברי ב6

1 דעמאָלט האָט שלֹמֹה אמר: ה' האָט אמר, אין ערפל צו שכן; 2 אָבּער איך האָבּ דיר בנה אַ בּית זבל, אוּן אַ מכון דיר צום ישב עוֹלמים. 3 אוּן דער מלך האָט סבב זייַן פנים, אוּן האָט ברך די כּל קהל ישראל, אוּן די כל קהל ישראל איז עמד. 4 אוּן ער האָט אמר: ברך ה' אֱלֹקֵי ישראל, וואָס האָט מיט זייַן פֶּה דבר צו אָבִי דודן, אוּן מיט זייַן יָד מלא, אַזוי צו אמר: 5 פוּן דעם יוֹם וואָס איך האָבּ יצא עַמִּי פוּן אֶרֶץ מִצרַיִם, האָבּ איך נישט בחר קיין עִיר פוּן כּל שבטי ישראל אויף צו בנה אַ בּית, אַז מייַן שֵם זאָל דאָרטן זייַן, אוּן איך האָבּ נישט בחר קיין איש צו זייַן נגיד איבּער עַמִּי ישראל, 6 אָבּער איך האָבּ בחר ירושָלַיִם, אַז מייַן שֵם זאָל דאָרטן זייַן, אוּן איך האָבּ בחר דודן צו זייַן איבּער מייַן עם ישראל. 7 אוּן עס איז געווען אין לֵב פוּן אָבִי דודן צו בנה אַ בּית צו דעם שֵם פוּן ה' אֱלֹקֵי ישראל. 8 אָבּער ה' האָט אמר צו אָבִי דודן: וואָס דו האָסט געהאַט אין לֵב צו בנה אַ בּית צו מייַן שֵם, האָסטו טוֹב געטאָן וואָס דו האָסט דאָס געהאַט אין לֵב. 9 אָבּער נישט דו וועסט בנה הבּית, נייַערט בְּנֶךָ וואָס יצא פוּן דייַנע חָלָץ, ער וועט בנה הבּית צו מייַן שֵם. 10 אוּן ה' האָט מקיים געווען זייַן דבר וואָס ער האָט דבר, אוּן איך בין קום אויף דעם תחת פוּן אָבִי דודן, אוּן איך האָבּ זיך ישב אויף דעם כִּסֵּא פוּן ישראל, אַזוי ווי ה' האָט דבר, אוּן איך האָבּ בנה הבּית צו דעם שֵם פוּן ה' אֱלֹקֵי ישראל. 11 אוּן איך האָבּ אַהין שׂום דעם אָרון, וואָס דאָרטן איז דער בְּרִית ה' , וואָס ער האָט כרת מיט די בני ישראל. 12 אוּן ער האָט זיך עמד פאַר דעם מזבח ה', אַקעגן דער כּל קהל ישראל, אוּן ער האָט פרשׂ זייַנע כף. 13 וואָרעם שלֹמֹה האָט געהאַט עשׂה אַ כיור נחשת, אוּן אים נתן אין מיטן עזרה; 5 אַמָּה זייַן אֹרֶךְ, אוּן 5 אַמָּה זייַן רחב, אוּן 3 אַמָּה זייַן קומה; האָט ער זיך דערויף עמד, אוּן ער האָט ברך אויף זייַנע בֶּרֶךְ אַקעגן דער כּל קהל ישראל, אוּן ער האָט פרשׂ זייַנע כף צום שָמַיִם. 14 אוּן ער האָט אמר: ה' דו אֱלֹקֵי ישראל, נישטא אין שָמַיִם אָדער אויף הָאָרֶץ אלוקים ווי דו, וואָס שמר דעם בּרית אוּן די חֶסֶד צו דייַנע עבדים וואָס הלך פאַר דיר מיט זייער כּל לֵב; 15 וואָס האָסט שמר דייַן עֶבֶד, אָבִי דודן, דאָס וואָס דו האָסט אים דבר; אוּן מיט דייַן פֶּה האָסטו דבר, אוּן מיט דייַן יָד מלא, אַזוי ווי היום הזה. 16 אוּן אַצונד, ה' דו אֱלֹקֵי ישראל, שמר דייַן עֶבֶד, אָבִי דודן , דאָס וואָס דו האָסט צו אים דבר, אַזוי צו אמר: עס וועט דיר נישט כרת ווערן פוּן פאַר מיר אַן איש צו ישב אויף דעם כִּסֵּא ישראל, אויב נאָר דייַנע בָנִים וועלן זייַן שומר איבּער זייער דֶּרֶךְ, צו הלך אין מייַן תוֹרה אַזוי ווי דו ביסט הלך פאַר מיר. 17 אוּן אַצונד, ה' דו אֱלֹקֵי ישראל, זאָל אמן ווערן דייַן דבר וואָס דו האָסט דבר דייַן עֶבֶד, דודן. 18 וואָרעם קען אין דער אמתן אלוקים ישב מיט הָאָדָם אויף הָאָרֶץ? הנה די הימלען אוּן די הימלען פוּן די הימלען קענען דיך נישט כול, היינט ווי שוין דאָסדאָזיקע בּית וואָס איך האָבּ בנה . 19 אָבּער פנה זיך, ה' אֱלֹקָי, צו דער תפילה פוּן דייַן עֶבֶד, אוּן צו זייַן תחנה, צוצוהערן צו דעם רנה אוּן צו דער תפילה וואָס דייַן עֶבֶד איז פלל פאַר דיר, 20 אַז דייַנע אויגן זאָלן זייַן פתח יוֹמָם וָלַיְלָה אויף דעם דאָזיקן בּית, אויף דעם מקוֹם וואָס דו האָסט אמר צו שׂוּם דייַן שֵם דאָרטן; צו שמע צו דער תפילה וואָס דייַן עֶבֶד וועט פלל אַקעגן דעם מקוֹם הזה. 21 אוּן זאָלסט שמע צו די תחנוּני עַבְדְּךָ, אוּן פוּן דייַן עם ישראל, וואָס זיי וועלן פלל אַקעגן דעם מקוֹם הזה; אוּן דו זאָלסט שמע פוּן דעם מקוֹם דו ישב, פוּן שָמַיִם, אוּן אַז דו וועסט שמע, זאָלסטו סלח. 22 אַז אַן איש וועט חטא קעגן זייַן רֵע, אוּן מע וועט נשא אויף אים אַן אָלָה אים צו אלה, אוּן ער וועט בוא אוּן אלה פאַר דייַן מזבח אין דעם דאָזיקן בּית, 23 זאָלסט דו שמע פוּן שָמַיִם, אוּן עשׂה אוּן שפט דייַנע עבדים, צו שוב דעם רשע, צו נתן זייַן דֶּרֶךְ אויף זייַן קאָפּ; אוּן צו הצדיק [צדיק] דעם צדּיק , אים צו נתן לויט זייַן צדקה. 24 אוּן אַז דייַן עם ישראל וועט נגף ווערן פאַרן פייַנט, ווייַל זיי האָבּן חטא צו דיר, אוּן זיי וועלן תשוּבה טאָן אוּן וועלן יָדָה דייַן שֵם, אוּן וועלן פלל און חנן פאַר דיר אין דעם דאָזיקן בּית, 25 זאָלסט דו שמע פוּן שָמַיִם, אוּן סלח די חַטָּאת פוּן דייַן עם ישראל, אוּן זיי שוב אויף האדמה וואָס דו האָסט נתן זיי אוּן אבותיהם. 26 אַז דער שָמַיִם וועט זייַן עצר, אוּן עס וועט נישט זייַן קיין מָטָר, ווייַל זיי האָבּן חטא צו דיר, אוּן זיי וועלן פלל אַקעגן דעם מקוֹם הזה, אוּן וועלן ידה דייַן שֵם, זיך שוב פוּן זייערע חַטָּאת, ווען דו האָסט זיי ענה , 27 זאָלסט דו שמע אין שָמַיִם, אוּן סלח די חַטָּאת פוּן דייַנע עבדים אוּן דייַן עם ישראל, ווען דו וועסט זיי האָבּן ירה אויף דעם דֶּרֶךְ הטובה וואָס זיי זאָלן אויף אים הלך; אוּן זאָלסט נתן מָטָר אין דייַן אֶרֶץ, וואָס דו האָסט נתן דייַן עם פאַר אַ נחלה. 28 אַז עס וועט זייַן אַ רָעָב אין אֶרֶץ, אַז עס וועט זייַן דֶּבֶר, אַז עס וועט זייַן אַ שדפון אָדער אַ ירקון, אַן ארבּה אָדער אַ חסיל; אַז זייַנע פייַנט וועלן אים צרר אין דעם אֶרֶץ פוּן זייַנע שערים; וואָס נאָר פאַר אַ נגע אוּן וואָס נאָר פאַר אַ מחלה; 29 וואָס נאָר פאַר אַ תפילה, וואָס נאָר פאַר אַ תחנה, עס וועט זייַן בּייַ כל האדם, אָדער בּייַ דייַן כל עם ישראל, ווען איש פוּן זיי ידע זייַן נגע אוּן זייַן מכאוב, אוּן ער פרשׂ זייַנע כף צו דעם דאָזיקן בּית, 30 זאָלסט דו שמע פוּן שָמַיִם, דעם מקוֹם פוּן דייַן ישב, אוּן זאָלסט סלח, אוּן נתן לאיש ככל דרכיו , אַזוי ווי דו ידע זייַן לֵב, וואָרעם דו אַליין ידע דאָס לֵב פוּן די בני האדם; 31 כדי זיי זאָלן ירא האָבּן פאַר דיר, צו הלך אין דייַנע דרכים כּל הימים וואָס זיי חיים אויף האדמה, וואָס דו האָסט נתן אבוֹתֵינוּ. 32 אוּן אויך צו דעם נכרי וואָס איז נישט פוּן דייַן עם ישראל, אַז ער וועט בוא פוּן ארץ רחוקה פוּן וועגן דייַן שֵם הגדול, אוּן דייַן יָד החזקה, אוּן דייַן זרוֹעַ נטה, אַז זיי וועלן בוא אוּן וועלן פלל אַקעגן דעם דאָזיקן בּית, 33 זאָלסט דו שמע פוּן שָמַיִם, פוּן דעם מכון פוּן דייַן ישב, אוּן זאָלסט עשׂה אלץ אום וואָס דער נכרי וועט קרא צו דיר; כדי כּל עַמֵּי הָאָרֶץ זאָלן ידע דייַן שֵם, אוּן ירא האָבּן פאַר דיר, אַזוי ווי דייַן עם ישראל, אוּן ידע אַז דייַן שֵם ווערט קרא אויף דעם דאָזיקן בּית וואָס איך האָבּ בנה . 34 אַז דייַן עם וועט יצא אויף מלחמה אַקעגן זייַנע אויבים, אויף דעם דֶּרֶךְ וואָס דו וועסט זיי שלח , אוּן זיי וועלן פלל צו דיר אַקעגן דער דאָזיקער עִיר וואָס דו האָסט זי בחר, אוּן דעם בּית וואָס איך האָבּ בנה צו דייַן שֵם, 35 זאָלסטו שמע פוּן שָמַיִם זייער תפילה אוּן זייער תחנה, אוּן עשׂה זייער משפט. 36 אַז זיי וועלן חטא צו דיר--וואָרעם אֵין אָדָם אשר לֹא יחטא--אוּן דו וועסט אנף אויף זיי, אוּן זיי נתן פאַרן אויב, אוּן זייערע שׁוֹבֵים וועלן זיי שבה אין אַן ארץ רחוקה אוֹ קרובה, 37 אוּן זיי וועלן זיך שוב צום לֵב אין דעם אֶרֶץ וואָס זיי זייַנען געוואָרן שבה אַהין, אוּן זיי וועלן תשובה טאָן אוּן וועלן חנן צו דיר אין אֶרֶץ פוּן זייער שְבִי, אַזוי צו אמר; מיר האָבּן חטא, מיר האָבּן עוה, מיר האָבּן רשע; 38 אוּן זיי וועלן זיך שוב צו דיר מיט זייער כל לב, אוּן מיט זייער כל נפש , אין דעם אֶרֶץ פוּן זייער שְבִי וווהין מע האָט זיי שבה, אוּן זיי וועלן פלל אַקעגן זייער אֶרֶץ, וואָס דו האָסט נתן אבותיהם, אוּן דער עִיר וואָס דו האָסט בחר, אוּן אַקעגן דעם בּית וואָס איך האָבּ בנה צו דייַן שֵם, 39 זאָלסט דו שמע פוּן שָמַיִם, פוּן דעם מכון פוּן דייַן ישב, זייער תפילה אוּן זייערע תחנה, אוּן עשׂה זייער משפט; אוּן זאָלסט סלח דייַן עם וואָס זיי האָבּן צו דיר חטא. 40 אַצונד, אֱלֹקַי, זאָלן, נא, דייַנע אויגן זייַן פתח, אוּן דייַנע אוזנים קשוב צו דער תפילה פוּן דעם מקוֹם הזה. 41 אוּן אַצונד, קוּם! ה' אלוקים, צו דייַן נוֹחַ, דו אוּן דער אָרון פוּן דייַן עֹז; דייַנע כֹּהנים, ה' אלוקים, זאָלן זיך לבש מיט תשוּעָה, אוּן דייַנע פרוּמע [חסידים] זאָלן זיך שׂמח מיט טוֹב. 42 ה' אלוקים, שוב נישט דעם פנים פוּן דייַן משיח , זכר די חסדים פוּן דייַן עֶבֶד דודן.