דברי ב30

1 אוּן יחזקיהו האָט שלח צו כּל ישראל אוּן יהודה, אוּן ער האָט אויך כתב אגרות צו אפריִם אוּן מנשה, צו בוא צו בּית ה' אין ירושלים צו עשׂה פסח צו ה' אֱלֹקֵי ישראל. 2 אוּן דער מלך אוּן זייַנע שׂרים אוּן די כּל הקהל אין ירושלים האָבּן זיך יעץ צו עשׂה דעם פסח אין 2טן חודש. 3 וואָרעם זיי האָבּן אים נישט יכל עשׂה אין יענער צייַט, ווייַל נישט גענוג כֹּהנים האָבּן זיך געהאַט הקדש , אוּן דאָס עַם איז נישט געווען אסף אין ירושלים. 4 אוּן די דבר איז געווען ישר אין די אויגן פוּן מלך, אוּן אין די אויגן פוּן כּל הקהל. 5 אוּן זיי האָבּן עמד די דבר, צו עבר קוֹל אין כּל ישראל, פוּן באר-שבע אוּן בּיז דָן, צו בוא עשׂה פסח צו ה' אֱלֹקֵי ישראל אין ירושלים; וואָרעם לרֹב האָט אים נישט געהאַט עשׂה אַזוי ווי עס שטייט כתב. 6 אוּן די רצים [רוץ] זייַנען הלך מיט אגרות פוּן דער יָד פוּן מלך אוּן זייַנע שׂרים, דורך כּל ישראל אוּן יהודה, אוּן לויט דעם מצוה פוּן דעם מלך, אַזוי צו אמר: בני ישראל, שוב אייַך אום צו ה' אלוקי אברהם, יצחק, אוּן ישראל, כדי ער זאָל זיך שוב צו די פָּלִיטה וואָס זייַנען אייַך שאר פוּן דער כף פוּן די מלכים פוּן אשור. 7 אוּן איר זאָלט נישט זייַן ווי אבותיכם, אוּן אַזוי ווי אייַערע אחים, וואָס האָבּן מעל אָן ה' אלוקי אבותיהם, אוּן ער האָט זיי נתן פאַר אַ שַמָּה, אַזוי ווי איר ראה. 8 אַצונד, זאָלט איר נישט הִקְשָה [קשה] אייַער עֹרֶף אַזוי ווי אבוֹתֵיכם; נתן יָד צו ה', אוּן בוא צו זייַן מִקְדָּש וואָס ער האָט הקדש לעוֹלָם, אוּן עבד ה' אֱלֹקֵיכֶם, כדי זייַן חרוֹן אף זאָל זיך שוב פוּן אייַך. 9 וואָרעם אַז איר וועט זיך שוב צו ה', וועלן אייַערע אחים אוּן אייַערע בָּנִים וועלן געפינען רחמים בּייַ שׁוֹבֵיהֶם, אוּן זיך שוב צו דעם דאָזיקן אֶרֶץ, וואָרעם חנּוּן אוּן רחוּם איז ה' אֱלֹקֵיכֶם, אוּן ער וועט נישט סור דעם פנים פוּן אייַך, אַז איר וועט זיך שוב צו אים. 10 אוּן די רצים [רוץ] זייַנען עבר פוּן עִיר צו עִיר דורך אֶרֶץ אפרים אוּן מנשה, אוּן בּיז זבולון; אָבּער מע האָט שׂחק פוּן זיי אוּן לעג פוּן זיי. 11 אָבּער טייל פוּן אָשר אוּן מנשה אוּן זבולון זייַנען געוואָרן כנע, אוּן זייַנען בוא קיין ירושלים. 12 אויך אין יהודה איז געווען די יָד האלוקים צו נתן לֵב אחד צו עשׂה דעם מצוה פוּן דעם מלך אוּן שׂרים, לויט דעם דבר-ה'. 13 אוּן עס האָבּן זיך אסף אין ירושלים עם רב צו עשׂה דעם חג המַצּוֹת אין 2טן חודש, קהל לָרֹב מאֹד. 14 אוּן זיי זייַנען קום אוּן האָבּן סור די מזבחות וואָס אין ירושלים, אוּן כּל מקטרות האָבּן זיי סור אוּן שלך אין נחל קדרון. 15 אוּן זיי האָבּן שחט דעם פסח אין 14טן פון 2טן חודש; אוּן די כֹּהנים אוּן די לוִיִים האָבּן זיך כלם, אוּן זיי האָבּן זיך הקדש , אוּן געבּראַכט עוֹלָה אין בּית ה'. 16 אוּן זיי זייַנען עמד זייער עמד, אַזוי ווי זייער משפט, לויט דער תורה פוּן משה דעם אִיש האלוקים; די כֹּהנים האָבּן זרק דאָס דָּם פוּן דער יָד פוּן די לוִיִים. 17 וואָרעם רבה זייַנען געווען אין דער קהל וואָס האָבּן זיך נישט הקדש ; דעריבער זייַנען די לוִיִים געווען איבּער שחיטה פוּן דעם פסח פאַר איטלעכן וואָס איז נישט טהר, כדי צו קדש צו ה'. 18 ווייַל דאָס רוב פוּן דעם עם , רבה פוּן אפרים אוּן מנשה, יששכר אוּן זבולון, האָבּן זיך נישט טהר; אָבּער זיי האָבּן אכל דעם פסח נישט ווי עס שטייט כתב, ווייַל יחזקיהו האָט פלל געווען אויף זיי, אַזוי צו אמר: ה' הטוב זאָל יכפר [כפר] ביז. 19 איטלעכן וואָס האָט כון זייַן לֵב צו דרש אלוקים ה', אלוקי אבותיו, הגם נישט לויט דער טהרה וואָס מע דאַרף בּייַ קודש. 20 אוּן ה' האָט שמע יחזקיהו, אוּן ער האָט רפא דאָס עַם . 21 אוּן די בני-יִשְראל וואָס האָבּן זיך מצא אין ירושלים, האָבּן עשׂה דעם חג המַצּוֹת 7 טעג מיט שׂמחה גדולה; אוּן די לוִיִים אוּן די כֹּהנים האָבּן הלל ה' יוֹם ביוֹם, מיט כלי־עֹז צו ה'. 22 אוּן יחזקיהו האָט דבר צום לֵב כל הלוִיִים וואָס זייַנען געווען שָׂכַל צו שֵׂכֶל טוב וועגן ה'. אוּן זיי האָבּן אכל די מועד 7 ימים, זבח זבחי שלמים, אוּן ידה ה' אלוקי אבותיהם. 23 אוּן די כּל הקהל האָט זיך יעץ צו עשׂה נאָך אנדערע 7 טעג; אוּן זיי האָבּן עשׂה 7 טעג אַ שׂמחה. 24 וואָרעם דער מלך יחזקיהו האָט רום געווען פאַר דער קהל 1000 פרים אוּן 7,000 צֹאן, אוּן די שׂרים האָבּן רום געווען פאַר דער קהל 1000 פרים אוּן 10,000 צֹאן, אוּן לָרֹב כֹּהנים האָבּן זיך הקדש . 25 אוּן די כּל קהל פוּן יהודה, אוּן די כֹּהנים אוּן די לוִיִים, אוּן די כּל קהל וואָס איז בוא פוּן ישראל, אוּן די גרים וואָס זייַנען בוא פוּן אֶרֶץ ישראל, אָדער וואָס זייַנען ישב אין יהודה, האָבּן זיך שׂמח. 26 אוּן עס איז געווען שׂמחה גדולה אין ירושלים, וואָרעם פוּן די יְמֵי שלֹמֹה בּן דוד, מלך ישראל, איז אַזוי-וואָס נישט געווען אין ירושלים. 27 אוּן די כֹּהנים אוּן די לוִיִים זייַנען קום אוּן האָבּן ברך הָעָם, אוּן זייער קוֹל איז שמע געוואָרן, אוּן זייער תפילה איז בוא צו זייַן מעוֹן קדש, אין שָמַיִם.