דברי ב25

1 25 שָנָה איז אֲמַצְיָהו געוואָרן מלך, אוּן 29 שָנָה האָט ער מלך אין ירושלים. אוּן דער שֵם פוּן אִמּוֹ איז געווען יהועדן פוּן ירושלים. 2 אוּן ער האָט עשׂה וואָס איז יָשָר אין די אויגן פוּן ה', רק נישט מיט לב שלם. 3 אוּן עס איז געווען, ווי די ממלכה איז געווען חזק בּייַ אים, אַזוי האָט ער הרג זייַנע עבדים וואָס האָבּן נכה אָבִיו המלך. 4 אָבּער זייערע בָּנִים האָט ער נישט מות, נייַערט אַזוי ווי עס שטייט כתב אין דער תורה, אין דעם סֶפֶר משהן, וואָס ה' האָט צוה, אַזוי צו אמר: אֲבוֹת זאָלן נישט מות ווערן פאַר בָּנִים אוּן בָּנִים זאָלן נישט מות ווערן פאַר אֲבוֹת; נייַערט איש פאַר זייַן חַטָּאת זאָל מות ווערן. 5 אוּן אֲמַצְיָהו האָט קבץ יהודה, אוּן האָט זיי עמד לויט די בית אבות, לויט די שׂרי האלפים אוּן לויט די שׂרי המאות, כּל יהודה אוּן בנימין; אוּן ער האָט זיי פקד פוּן 20 שָנָה אוּן מעלה, אוּן האָט זיי מצא 300,000 בחוּר יוצא צבא, וואָס קענען יצא אין צָבא, וואָס אחז רֹמח און צִנָּה. 6 אוּן ער האָט שׂכר פוּן ישראל 100,000 ביבור חיל פאַר 100 כּכּר כֶּסֶף. 7 אוּן אַן איש האלוקים איז בוא צו אים, אַזוי צו אמר: מלך, זאָל דער צָבָא ישראל נישט הלך מיט דיר, ווייַל ה' איז נישט מיט ישראל, מיט כּל בני אפרים. 8 וואָרעם אַז דו וועסט בוא, מעגסטו עשׂה ווי חזק די מלחמה, וועט דיך האלוקים כשׁל פאַר דעם אויב, ווייַל בּייַ אלוקים איז צו עזר אוּן צו כשׁל. 9 האָט אֲמַצְיָהו אמר צו דעם איש האלוקים: אָבּער וואָס עשׂה מען וועגן די 100 כּכּר וואָס איך האָבּ נתן דער גדוד ישראל? האָט דער איש האלוקים אמר: ה' קען דיר נתן מער ווי דאָס. 10 האָט זיי אֲמַצְיָהו בדל, די גדוד וואָס איז צו אים בוא פוּן אפרים, אויף צו הלך אַהיים; אוּן האָט חרה זייער אף מאֹד אויף יהודה, אוּן זיי האָבּן זיך שוב אַהיים אין חרי אף. 11 אוּן אֲמַצְיָהו האָט זיך חזק, אוּן ער האָט נהג זייַן עם , אוּן ער איז הלך צום גֵּיא פוּן מֶלַח, אוּן האָט נכה פוּן בני-שעיִר 10,000. 12 אוּן 10,000 האָבּן די בני יהודה שבה חיּים, אוּן זיי האָבּן זיי געבּראַכט אויפן רֹאש הסלע, אוּן זיי שלך פוּן רֹאש הסלע, בּיז זיי זייַנען אַלע בקע געוואָרן. 13 אָבּער די בני הגדוד וואָס אֲמַצְיָהו האָט שוב פוּן צו הלך מיט אים אין דער מלחמה, האָבּן זיך פשט די ערי יהודה, פוּן שומרון אוּן בּיז בּית-חורון, אוּן זיי האָבּן פוּן זיי נכה 3,000, אוּן האָבּן בזז בזה רבה. 14 אוּן עס איז געווען, נאָכדעם ווי אֲמַצְיָהו איז בוא פוּן נכה די אַדומים, האָט ער געבּראַכט די אלוקי בני-שׂעיִר, אוּן האָט זיי זיך עמד פאר אלוקים, אוּן ער פלעגט זיך שחה פאַר זיי, אוּן קטר צי זיי. 15 האָט דער אף ה' חרה אויף אמציהון, אוּן ער האָט שלח צו אים אַ נביא, אוּן ער האָט צו אים אמר: לָמָּה דו דרש די אלוקי הָעָם , וואָס האָבּן נישט נצל געווען זייער עם פוּן דייַן יָד? 16 אוּן עס איז געווען, אַז ער האָט דבר צו אים, האָט [דער מלך] צו אים אמר: האָבּן מיר דיך פאַר דעם יועץ פוּן מלך נתן? חדל דיר; לָמָּה זאָל מען דיך נכה ? האָט דער נביא חדל, אוּן ער האָט אמר: איך ידע אַז אלוקים האָט יעץ דיך שחת, ווייַל דו האָסט דאָס עשׂה אוּן האָסט נישט שמע צו מייַן עצה. 17 אוּן אֲמַצְיָהו מלך יהודה האָט זיך יעץ, אוּן האָט שלח צו יואָש בּן יהואָחז בּן יֵהוּאן מלך ישראל, אַזוי צו אמר: הלך! לאָמיר זיך ראה פנים. 18 האָט יואָש מלך ישראל שלח צו אֲמַצְיָהו מלך יהודה, אַזוי צו אמר: דעם חוֹחַ וואָס אין לבנון האָט שלח צו דעם ארז וואָס אין לבנון, אַזוי צו אמר: נתן דייַן בּת צו בני פאַר אַן אִשָּׁה. איז עבר אַ חית השׂדה וואָס אין לבנון, אוּן האָט רמס דעם חוֹחַ. 19 דו אמר, הנה האָסט נכה אדום, אוּן דייַן לֵב האָט דיך נשׂא זיך צו כבד. ישב אַצונד אין דער היים. לָמָּה זאָלסטו זיך גרה מיט רָעָה, אוּן נפל דו אוּן יהודה מיט דיר. 20 אָבּער אֲמַצְיָהו האָט נישט שמע ; וואָרעם דאָס איז געווען פוּן האלוקים, כדי זיי צו נתן אין דער יָד ווייַל זיי האָבּן דרש די אלוקי אדום. 21 אוּן יואָש מלך ישראל איז עלה , אוּן ער אוּן אֲמַצְיָהו מלך יהודה האָבּן זיך ראה פנים אין בּית-שמש וואָס געהערט צו יהודה. 22 אוּן יהודה איז נגף געוואָרן פאַר ישראל, אוּן זיי זייַנען נוס איש צו זייַנע אוהלים. 23 אוּן אֲמַצְיָהו מלך יהודה בּן יואָש בּן יהואָחזן, האָט יואָש מלך ישראל תפשׂ אין בּית-שמש, אוּן האָט אים געבּראַכט קיין ירושלים; אוּן ער האָט פרץ די חוֹמָה פוּן ירושלים פוּן דעם שער פוּן אפרים בּיז דעם שער הפונה, 400 אַמָּה. 24 אוּן דאָס כּל הזָהָב אוּן הכֶּסֶף, אוּן כּל הכלים, וואָס האָבּן זיך מצא אין בּית האלוקים אונטער עובד-אדומען, אוּן די אוצרות פוּן דעם בּית המלך, אוּן בני התערובות, אוּן האָט זיך שוב קיין שומרון. 25 אוּן אֲמַצְיָהו בּן יואָשן, מלך יהודה, האָט געלעבט נאָך דעם מות פוּן יואָש בּן יהואָחזן, מלך ישראל, 15 שָנָה. 26 אוּן די יתר דּברֵי אֲמַצְיָהו, די ראשונים אַזוי ווי די אחרונים, זיי זייַנען שוין כתב אין סֶפֶר מלכי יהודה אוּן ישראל. 27 אוּן פוּן דער עת אָן וואָס אֲמַצְיָהו האָט זיך סור פוּן הינטער ה', האָט מען קשר אַ קשר אויף אים אין ירושליִם; אוּן ער איז נוס קיין לכיש, אָבּער מע האָט שלח נאָך אים קיין לכיש, אוּן מע האָט אים דאָרטן מות. 28 אוּן מע האָט אים נשׂא אויף סוּסים, אוּן מע האָט אים קבר לעבן זייַנע אבות אין דער עִיר יהודה.