דברי ב20

1 אוּן עס איז געווען נאָך דעם, זייַנען בוא בני-מוֹאָב, אוּן בני-עמון, אוּן מיט זיי פוּן די עַמוֹנים, אַקעגן יהוֹשָפטן אויף מלחמה. 2 איז מען בוא אוּן מע האָט נגד יהוֹשָפטן, אַזוי צו אמר: אויף דיר בוא אַ המוֹן רב פוּן יענער זייַט ים, פוּן אַרָם, אוּן הנה, זיי זייַנען אין חַצְצוֹן-תמָר, דאָס איז עֵין-גֶדי. 3 האָט יהוֹשָפט ירא געקריגן, אוּן ער האָט נתן זייַן פנים צו דָרַש ה', אוּן ער האָט קרא אַ צוֹם איבּער כּל יהודה. 4 אוּן יהודה האָט זיך קבץ צו בָקַש בּייַ ה'; יאָ, פוּן כּל ערי יהודה איז מען בוא צו בָקַש ה'. 5 אוּן יהוֹשָפט האָט זיך עמד אין דער קהל יהודה אוּן ירושָלַיִם, אין בּית ה', פאַר דעם חָצֵר החדשה, 6 אוּן ער האָט אמר: ה' אלוקי אבוֹתֵינוּ, דו ביסט דאָך אלוקים אין שָמַיִם, אוּן דו משל איבּער כּל ממלכוֹת פוּן די גּוֹיִם, אוּן אין דייַן יָד איז כוח אוּן גבורה, אוּן אַקעגן דיר איז זיך נישט צו יצב. 7 דו אלוקינו, האָסט דאָך ירש די יושבי הָאָרֶץ הזֹאת פוּן פאַר דייַן עם ישראל, אוּן האָסט עס נתן צו דעם זֶרַע פוּן אברהם דייַן אֹהֵב, לעוֹלָם. 8 אוּן זיי זייַנען ישב דרינען, אוּן האָבּן דיר בנה דרינען אַ מִקְדָּש צו דייַן שֵם, אַזוי צו אמר: 9 אַז עס וועט בוא אויף אונדז רָעָה, אַ חֶרֶב, אַ שפוט, אָדער דֶּבֶר, אָדער רָעָב, וועלן מיר זיך עמד פאַר דעם דאָזיקן בּית אוּן פאַר דיר, וואָרעם דייַן שֵם איז אין דעם דאָזיקן בּית, אוּן מיר וועלן צעק צו דיר מצרתֵנו, אוּן דו וועסט שמע אוּן וועסט ישע. 10 אוּן אַצונד, הנה זייַנען בני-עמון אוּן מוֹאָב אוּן דעם הַר שֵעִיר, וואָס דו האָסט נישט נתן ישראל צו בוא צו זיי, ווען זיי זייַנען בוא פוּן אֶרֶץ מִצרַיִם, נייַערט זיי האָבּן זיך סור פוּן זיי, אוּן האָבּן זיי נישט שמד. 11 אוּן הנה גמל זיי אונדז, צו בוא אונדז גרש פוּן דייַן ירשה וואָס דו האָסט אונדז ירש. 12 אלוקינו, ווילסטו נישט שפט אויף זיי? וואָרעם אין אונדז איז נישטא קיין כוח אַקעגן דעם המוֹן הרב הזה וואָס בוא אויף אונדז, אוּן מיר ידע נישט וואָס מיר זאָלן עשׂה, נייַערט אויף דיר זייַנען אונדזערע אויגן. 13 אוּן כּל יהודה זייַנען עמד פאַר ה'; אויך זייערע טַף אוּן זייערע נָשִים אוּן זייערע בָּנִים. 14 איז אויף יַחזיאֵל בּן זכַריָהו בּן בנָיָה בּן יעִיאֵל בּן מַתַניָה דעם לֵוִי, פוּן בני-אָסָף, געווען דער רוּחַ ה', אין מיטן פוּן דער קהל
. 15 אוּן ער האָט אמר: קשב, כּל יהודה, אוּן יושבי ירושָלַיִם, אוּן מלך יהוֹשָפט: אַזוי האָט ה' צו אייַך אמר: איר זאָלט נישט ירא האָבּן אוּן נישט חתת פאַר דעם דאָזיקן המוֹן הרב, כי נישט צו אייַך המלחמה כי לאלוקים. 16 מחר ירד אויף זיי; הִנֵּה, זיי עלה מיט דעם מעלה הציץ, אוּן איר וועט זיי מצא אין סוף הנחל, פאַר דעם מדבר פוּן ירואֵל. 17 נישט איר וועט דאָס מאָל דאַרפן לחם; יצב! עמד! אוּן ראה די ישועה פוּן ה' מיט אייַך, יהודה אוּן ירושָלַיִם; איר זאָלט נישט ירא האָבּן אוּן נישט חתת, מחר יצא אַקעגן זיי, אוּן ה' וועט זייַן מיט אייַך. 18 האָט יהוֹשָפט זיך קדד מיטן פנים צו ארצה, אוּן כּל יהודה אוּן די יושבי ירושָלַיִם זייַנען נפל פאַר ה', זיך צו שחה צו ה'. 19 אוּן די לוִיִים פוּן בני-הקהָתים, אוּן פוּן בני-הקָרחים, זייַנען קום צו הלל ה' אֱלֹקֵי ישראל אויף אַ קוֹל גָדוֹל למעלה. 20 אוּן זיי האָבּן זיך שכם אין דער בוקר, אוּן זייַנען יצא צום מדבר פוּן תקוֹעַ; אוּן בּייַ זייער יצא האָט יהוֹשָפט זיך עמד, אוּן האָט אמר: שמע מיך צו, יהודה אוּן יושבי ירושָלַיִם: גלויבט אין ה' אלֹקֵיכֶם, אוּן איר וועט אנהאַלטן [אמן], גלויבט אין זייַנע נביאים, אוּן איר וועט צלח . 21 אוּן ער האָט געהאַלטן אַן עצה מיטן עם ; אוּן ער האָט עמד משֹׁררים צו ה' וואָס זאָלן הלל צו הדרה קָדוֹש, בּייַם יצא פאַר די חלץ, אוּן אמר: ידה צו ה', וואָרעם לעוֹלָם איז זייַן חֶסֶד. 22 אוּן אין דער עת וואָס זיי האָבּן הלל מיט רִנָּה אוּן אַ תהלה, האָט ה' נתן ארבים [ארב] אויף בני-עמון, מוֹאָב אוּן דעם הַר שֵעִיר, וואָס זייַנען בוא קיין יהודה; אוּן זיי זייַנען נגף געוואָרן. 23 וואָרעם בני-עמון אוּן מוֹאָב האָבּן זיך עמד אַקעגן די יושבי הַר שֵעִיר, צו חרם אוּן צו שמד; אוּן ווי זיי האָבּן כלה די יושבי שֵעִיר, האָבּן זיי עזר צו משחים איש זיין רֵעַ. 24 אוּן יהודה איז בוא צו דעם מִצְפֶּה אין דער מדבר, אוּן זיי האָבּן זיך פנה אויף דעם המוֹן אוּן הנה זיי נפל פגרים אויף ארצה, אוּן קיינער איז נישט פליטה געוואָרן. 25 אוּן יהוֹשָפט אוּן זייַן עם זייַנען בוא צו בזז זייער שלל , אוּן זיי האָבּן מצא בּייַ זיי רֹב אי רכוּש אי פגרים מיט כלי חמודה, אוּן זיי האָבּן נצל פאַר זיך, בּיז זיי האָבּן מער נישט געקענט משׂא; אוּן זיי האָבּן בזז 3 טעג דעם שלל, וואָרעם ער איז געווען רב. 26 אוּן אויפן 4טן טאָג האָבּן זיי זיך קהל אין עמק ברָכָה, וואָרעם דאָרטן האָבּן זיי געמאַכט ברך ה'; דעריבער קרא מען דעם שֵם פוּן מקוֹם ההוּא דער עמק ברָכָה בּיז אויף הַיּוֹם. 27 אוּן כּל איש יהודה אוּן ירושָלַיִם אוּן יהוֹשָפט זיי פאַרויס האָבּן זיך שוב קיין ירושָלַיִם מיט שׂמחה, וואָרעם ה' האָט זיי שׂמח איבּער זייערע פייַנט. 28 אוּן זיי זייַנען בוא קיין ירושָלַיִם מיט נבלים אוּן מיט כנורות אוּן מיט חצֹצרות צום בּית ה'. 29 אוּן פחד ה' איז געווען אויף די ממלכות הארצות, ווען זיי האָבּן שמע אַז ה' האָט לחם מיט די פייַנט פוּן ישראל. 30 אוּן מלכות יהוֹשָפט איז געווען שקט וואָרעם אלוקיו האָט אים נוח פוּן רונד אַרום. 31 אוּן יהוֹשָפט האָט מלך איבּער יהודה; 35 שָנָה איז ער געווען אַז ער איז געוואָרן מלך, אוּן 25 שָנָה האָט ער מלך אין ירושָלַיִם. אוּן דער שֵם פוּן אִמּוֹ איז געווען עַזובָה בּת שִלחין. 32 אוּן ער איז הלך אין דעם דֶּרֶךְ אָבִיו אָסאָן, אוּן האָט זיך נישט סור דערפון, צו עשׂה וואָס איז יָשָר אין די אויגן פוּן ה'. 33 אָבּער די בָּמוֹת זייַנען נישט סור געוואָרן, אוּן הָעָם האָט נאָך נישט כון זייער לֵב צו אלוקי אבותיהם. 34 אוּן די יתר דברי יהוֹשָפטן, די ראֹשֹנים אַזוי ווי די אחרונים, זיי זייַנען כתב אין די דברים פוּן יֵהוא בּן חנָנין, וואָס איז עלה אין סֶפֶר מלכי ישראל. 35 אוּן נאָך דעם האָט יהוֹשָפט מלך יהודה זיך חבר מיט אַחזיָה מלך ישראל, וואָס האָט עשׂה רשע. 36 אוּן ער האָט אים חבר צו זיך, צו עשׂה אֳנִיּוֹת אויף צו הלך קיין תַרשיש; אוּן זיי האָבּן עשׂה אֳנִיּוֹת אין עֶציוֹן-גֶבֶר. 37 האָט אֶליעֶזֶר בּן דוֹדָוָהון פוּן מָרֵשָה נביאות זאָגן אויף יהוֹשָפטן, אַזוי צו אמר: ווייַל דו האָסט זיך חבר מיט אַחזיָהון, וועט ה' פרץ דייַנע מעשׂים. אוּן די אֳנִיּוֹת זייַנען שבר געוואָרן, אוּן זיי האָבּן נישט עצר צו הלך קיין תרשיש.