דברי ב10

1 אוּן רְחַבעָם איז הלך קיין שכֶם, וואָרעם קיין שכֶם זייַנען בוא כּל ישראל אים צו מאַכן פאַר מלך. 2 אוּן עס איז געווען, אַז יָרָבעָם בּן נבָטן האָט דאָס שמע וואָרעם ער איז געווען אין מִצרַיִם, וווהין ער איז ברח פוּן דעם מלך שלֹמֹה, האָט זיך יָרָבעָם שוב פוּן מִצרַיִם. 3 אוּן זיי האָבּן שלח אוּן אים קרא; אוּן יָרָבעָם אוּן כּל ישראל זייַנען בוא אוּן האָבּן דבר צו רחַבעָמען, אַזוי צו אמר: 4 אָבִיךָ האָט קשה געמאַכט אונדזער יאָך , אוּן אַצונד קָלַל דעם עבֹדה קשה פוּן אביךָ, וואָס ער האָט נתן אויף אונדז, אוּן מיר וועלן דיר עבד. 5 האָט ער צו זיי אמר: בוא ווידער צו מיר אין 3 ימים עוד . אוּן הָעָם איז הלך. 6 האָט דער מלך רחבעָם זיך יעץ מיט די זקנים
וואָס זייַנען עמד פאַר אָבִיו שלמהן, ווען ער האָט חי, אַזוי צו אמר: ווי יעץ איר צו שוב ענטפער צו דעם דאָזיקן עם ? 7 האָבּן זיי צו אים דבר, אַזוי צו אמר: אויב דו וועסט היה לטוב מיט דעם דאָזיקן עם, אוּן וועסט זיי רצה, אוּן וועסט דבר צו זיי דברים טובים, וועלן זיי דיר זייַן עבדים אויף כל הימים. 8 אָבּער ער האָט עזב די עצה פוּן די זקנים וואָס זיי האָבּן אים יעץ זקנים, אוּן ער האָט זיך יעץ מיט די ילדים וואָס זייַנען גדל מיט אים, וואָס זייַנען עמד פאַר אים. 9 אוּן ער האָט צו זיי אמר: וואָס יעץ איר, מיר זאָלן שוב ענטפער דעם דאָזיקן עם , וואָס האָט צו מיר דבר, אַזוי צו אמר: קלל דעם יאָך וואָס אָבִיךָ האָט נתן אויף אונדז? 10 האָבּן צו אים דבר די ילדים וואָס זייַנען גדל מיט אים, אַזוי צו אמר: אַזוי זאָלסטו אמר צו דעם עם וואָס האָט צו דיר דבר, אַזוי צו אמר: אָבִיךָ האָט כבד געמאַכט אונדזער יאָך, דעריבער קלל דו אונדז, אַזוי זאָלסטו אמר צו זיי: מייַן קטון [אֶצְבַּע] איז עבה פוּן מָתְנַי אבי. 11 אוּן אַצונד, אָבִי האָט אויף אייַך עמס אַן עֹל כבד, אוּן איך וועל נאָך יסף צו אייַער יאָך; אָבִי האָט אייַך יסר מיט שוטים, אוּן איך מיט עקרבים. 12 אוּן יָרָבעָם אוּן דאָס כּל הָעָם זייַנען בוא צו רחבעָמען אויפן יוֹם שְלִיש , אַזוי ווי דער מלך האָט דבר, אַזוי צו אמר: שוב צו מיר אויפן יוֹם שְלִיש. 13 אוּן דער מלך האָט זיי ענה קשה, אוּן דער מלך רחבעם האָט עזב די עצה פוּן די זקנים. 14 אוּן ער האָט צו זיי דבר אַזוי ווי די עצה פוּן די ילדים, אַזוי צו אמר: אָבִי האָט כבד געמאַכט אייַער יאָך, אוּן איך וועל נאָך יסף צו אים; אָבִי האָט אייַך יסר מיט שוטים, אוּן איך מיט עקרבּים. 15 אוּן דער מלך האָט זיך נישט שמע צו הָעָם, וואָרעם דאָס איז געווען באַשערט פוּן האלוקים, כדי ה' זאָל מקיים זייַן דבר, וואָס ער האָט דבר דורך אַחיָהן השלוני, צו יָרָבעָם בּן נבָטן. 16 אוּן ווי כּל ישראל האָבּן געזען, אַז דער מלך האָט זיך נישט שמע צו זיי, האָט הָעָם שוב דעם מלך, אַזוי צו אמר: מיר האָבּן נישט קיין חלק אין דודן, אוּן קיין נחלה אין בּן יִשין. איש צו דייַנע אוהלים, ישראל! אַצונד ראה זיך אום אויף דייַן בּית, דוד! אוּן כּל ישראל איז הלך צו זייַנע אוהלים. 17 אָבּער די בני ישראל וואָס זייַנען ישב אין די ערי יהודה, איבּער זיי רחבעם איז מלך. 18 אוּן דער מלך רחבעם האָט שלח הַדוֹרָמען וואָס איבּער דעם מס, אוּן די בני-יִשְראל האָבּן אים רגם מיט אֶבֶן, אוּן ער איז מות. אוּן דער מלך רחבעָם האָט זיך התאמץ [אמץ] עלה אויף זייַן מרכּבה, צו נוס קיין ירושָלַיִם. 19 אוּן ישראל האָט פשע אָן דעם בּית דוד בּיז אויף היום הזה.