דברי א21

1 אוּן שׂטן איז עמד אויף ישראל, אוּן ער האָט סות דודן צו מנה ישראל. 2 אוּן דוד האָט אמר צו יוֹאָבן, אוּן צו די שׂרים העם : הלך ספר ישראל פוּן בּאר-שבע אוּן בּיז דָן, אוּן הביא [בוא] עס מיר, כדי איך זאָל ידע זייער מִסְפַּר. 3 האָט יוֹאָב אמר: זאָל ה' יסף זייַן עם 100 מאָל אַזוי פיל ווי זיי זייַנען! זייַנען זיי נישט אַלע, אֲדֹנִי המלך, עבדים צו אֲדֹנִי? צו וואָס בקש דאָס אֲדֹנִי? לָמָּה זאָל עס זייַן פאַר אשמה אויף ישראל? 4 אָבּער דאָס דבר המלך איז געווען חזק צו יוֹאָבן, אוּן יוֹאָב איז יצא, אוּן איז הלך אין כּל ישראל, אוּן איז בוא קיין ירושָלַיִם. 5 אוּן יוֹאָב האָט נתן דעם מִסְפַּר פוּן דער מפקד פוּן הָעָם צו דודן. אוּן כּל ישראל איז געווען 1,100,000 איש וואָס שלף חֶרֶב ; אוּן יהודה, 470,000 וואָס שלף חֶרֶב. 6 אוּן לֵוִי אוּן בנימין האָט ער נישט פקד צווישן זיי; וואָרעם דער דבר פוּן דעם מלך איז געווען יוֹאָבן תעב. 7 אוּן עס איז געווען רעע אין די אויגן פוּן האלוקים וועגן דער דאָזיקער דבר, אוּן ער האָט נכה ישראל. 8 האָט דוד אמר צו האלוקים: איך האָבּ חטא מאֹד וואָס איך האָבּ עשׂה די דאָזיקע דבר, אוּן אַצונד, עבר, נא, דעם עווֹן פוּן דייַן עֶבֶד, וואָרעם איך בין געווען סכל מאֹד. 9 האָט ה' דבר צו גָד, חֹזֶר דוד, אַזוי צו אמר: 10 הלך אוּן זאָלסט דבר צו דודן, אַזוי צו אמר: אַזוי האָט ה' אמר: שלוש נטה איך אויף דיר; בחר דיר אחת פוּן זיי, וואָס איך זאָל דיר עשׂה. 11 איז גָד בוא צו דודן, אוּן האָט צו אים אמר: אַזוי האָט ה' אמר: קבל אויף דיר, 12 אִם 3 שָנָה רָעָב, אָדער 3 חדשים ספה ווערן פאַר דייַנע פייַנט, אוּן די חֶרֶב פוּן דייַנע אויבים זאָל דיך נשׂג, אָדער 3 ימים די חֶרֶב פוּן ה' אוּן אַ דֶבֶר אין הָאָרֶץ, אוּן דער מלאך ה' זאָל שחת אין כּל גְּבוּל ישראל. אוּן אַצונד ראה וואָס דבר איך זאָל שוב צו דעם וואָס שלח מיך. 13 האָט דוד אמר צו גָדן: מיר איז צרר מאֹד. לאָמיך, נא, נפל אין דער יָד ה', וואָרעם זייַן רחמים איז רבּים מאֹד , אוּן לאָמיך נישט נפל אין דער יָד אדם. 14 האָט ה' נתן אַ דֶבֶר אויף ישראל, אוּן עס זייַנען נפל פוּן ישראל 70,000 איש. 15 אוּן האלוקים האָט שלח מלאך קיין ירושָלַיִם, זי שחת; אָבּער ווי ער האָט געהאַלטן בּייַם שחת, האָט ה' ראה, אוּן ער האָט נחם געהאַט אויף דעם רָעָה, אוּן ער האָט אמר צו דעם מלאך המשחית: גענוג! אַצונד רפד דייַן יָד. אוּן דער מלאך ה' איז עמד בּייַ דעם גֶּרֶן פוּן אָרנָן דעם יבוּסי. 16 האָט דוד נשׂא זייַנע אויגן, אוּן האָט ראה דעם מלאך ה' ווי ער עמד צווישן הָאָרֶץ אוּן שָמַיִם מיט זייַן חֶרֶב שלף אין זייַן יָד, נטה אַקעגן ירושָלַיִם; אוּן דוד אוּן די זקנים, כסה מיט שׂקים, זייַנען נפל אויף זייער פנים. 17 אוּן דוד האָט אמר צו האלוקים: אמנם, איך האָבּ אמר צו מָנָה הָעָם, אוּן איך בין דער וואָס האָבּ חטא, אוּן האָבּ רעע אָבּער די דאָזיקע צֹאן, וואָס האָבּן זיי עשׂה ? ה' אֱלֹקָי, זאָל, נא, דייַן יָד זייַן אויף מיר אוּן אויף מייַן בּית אָבי, אָבּער נישט אויף דייַן עם מיט אַ מגפה. 18 האָט דער מלאך ה' אמר גָדן צו אמר דודן, אַז דוד זאָל עלהצו קום מזבח צו ה' אין דעם גֶּרֶן פוּן אָרנָן דעם יבוּסי. 19 איז דוד עלה לויט דעם דבר פוּן גָדן וואָס ער האָט דבר אין שֵם פוּן ה'. 20 אוּן אָרנָן האָט זיך שוב אוּן האָט ראה דעם מלאך; אוּן זייַנע 4 בָּנִים וואָס מיט אים האָבּן זיך חבאן. אוּן אָרנָן האָט דוש חִטִּים. 21 אוּן ווי דוד איז בוא צו אָרנָנען, האָט אָרנָן נבט אוּן האָט ראה דודן, אוּן ער איז יצא פוּן גֶּרֶן, אוּן האָט זיך שחה צו דודן מיטן פנים צו ארצה. 22 האָט דוד אמר צו אָרנָנען: נתן מיר דעם מקוֹם פוּן דעם גֹּרֶן, אוּן איך וועל בנה דערויף אַ מזבח צו ה'; אין כֶּסֶף מלא נתן עס מיר; כדי די מגפה זאָל עָצַר ווערן פוּן עם . 23 האָט אָרנָן אמר צו דודן: לקח דיר, אוּן זאָל אֲדֹנִי המלך עשׂה וואָס איז טוֹב אין זייַנע אויגן. ראה! איך נתן די בָּקָר פאַר עוֹלָה, אוּן די מורג פאַר האָלץ, אוּן די חִטִּים פאַר מנחה; כּל נתן איך. 24 האָט דער מלך דוד אמר צו אָרנָנען: לֹא, נייַערט קנה וועל איך קנה , פאַר כֶּסֶף מלא, וואָרעם איך וועל נישט נשׂא וואָס איז דייַנס פאַר ה', אוּן עלה אַן עוֹלָה חִנָּם. 25 אוּן דוד האָט נתן אָרנָענן פאַר דעם מקוֹם 600 שֶקל זָהָב אויפן שקל. 26 אוּן דוד האָט דאָרטן בנה אַ מזבח צו ה', אוּן האָט דאָרטן עלה עוֹלָה אוּן זבחי שלמים, אוּן ער האָט קרא צו ה', אוּן ער האָט אים ענה מיט אֵש פוּן שָמַיִם אויף דעם מזבח פאַר עוֹלָה. 27 אוּן ה' האָט אמר דעם מלאך, אוּן ער האָט שוב די חֶרֶב אין איר נָדָן. 28 אין יענער צייַט, ווי דוד האָט ראה אַז ה' האָט אים ענה אין דעם גֹּרֶן פוּן אָרנָן דעם יבוּסי, אַזוי האָט ער דאָרטן זבח קרבנות. 29 אוּן דער מִשכן פוּן ה' וואָס משה האָט עשׂה אין דער מדבר, אוּן דער מזבח העוֹלָה, איז אין יענער צייַט געווען אויף דער בָמה אין גִבעוֹן. 30 אָבּער דוד האָט נישט יכל הלך צו אים צו דרש בּייַ ה', וואָרעם ער איז געווען בעת פאַר דער חֶרֶב פוּן מלאך ה'.