STRONGS NT 4045: περιπίπτω

περιπίπτω: 2 aorist περιέπεσον; from Herodotus down; so to fall into as to be encompassed by (cf. περί, III. 1): λῃσταῖς, among robbers, Luke 10:30; τοῖς πειρασμοῖς, James 1:2 (αἰκίαις, Clement of Rome, 1 Cor. 51, 2 [ET]; θανάτῳ, Daniel 2:9; Diodorus 1, 77; νόσῳ, Josephus, Antiquities 15, 7, 7; συμφορά, ibid. 1, 1, 4; τοῖς δεινοῖς, Aesop 79 (110 edition Halm); ψευδέσι καί ἀσεβέσι δόγμασιν, Origen in Joann. t. ii. § 2; numerous other examples in Passow, under the word, the passage cited (Liddell and Scott, under the word, II. 3); to which add, 2 Macc. 6:13 2Macc. 10:4; Polybius 1, 37, 1 and 9); εἰς τόπον τινα, upon a certain place, Acts 27:41.

Forms and Transliterations

περιέπεσε περιεπεσεν περιέπεσεν περιέπεσον περιεπλάκη περιεπλάκησάν περιέπλεκε περιπεπλεγμένη περιπεσητε περιπέσητε περιπεσοντες περιπεσόντες περιπίπτει περιπλεκόμενη periepesen periépesen peripesete peripesēte peripésete peripésēte peripesontes peripesóntes

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts