STRONGS NT 3955: παρρησιάζομαι

παρρησιάζομαι; imperfect ἐπαρρησιαζομην; 1 aorist ἐπαρρησιασαμην; (παρρησία, which see); a deponent verb; Vulg. chieflyfiducialiter ago; to bear oneself boldly or confidently;

1. to use freedom in speaking, be free-spoken; to speak freely ((A. V. boldly)): Acts 18:26; Acts 19:8; ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Ἰησοῦ, relying on the name of Jesus, Acts 9:27, 28(29); also ἐπί τῷ κυρίῳ, Acts 14:3.

2. to grow confident, have boldness, show assurance, assume a bold bearing: εἶπεν, Acts 13:46 (R. V. spake out boldly); λαλεῖν, Acts 26:26; παρρησιάζεσθαι ἐν τίνι, in reliance on one to take courage, followed by an infinitive of the thing to be done: λαλῆσαι, Ephesians 6:20; 1 Thessalonians 2:2. (Xenophon, Demosthenes, Aeschines, Polybius, Philo, Plutarch, others; the Sept.; Sir. 6:11.)

επαρρησιαζετο επαρρησιάζετο ἐπαρρησιάζετο επαρρησιασαμεθα επαρρησιασάμεθα ἐπαρρησιασάμεθα επαρρησιασατο επαρρησιάσατο ἐπαρρησιάσατο παρρησιαζεσθαι παρρησιάζεσθαι παρρησιαζομένης παρρησιαζομενοι παρρησιαζόμενοι παρρησιαζομενος παρρησιαζόμενος παρρησιασαμενοι παρρησιασάμενοι παρρησιασάμενοί παρρήσιασεται παρρησιασθήση παρρησιάσομαι παρρησιασωμαι παρρησιάσωμαι παρωμίδας eparresiasametha eparresiasámetha eparrēsiasametha eparrēsiasámetha eparresiasato eparresiásato eparrēsiasato eparrēsiásato eparresiazeto eparresiázeto eparrēsiazeto eparrēsiázeto parresiasamenoi parresiasámenoí parrēsiasamenoi parrēsiasámenoí parresiasomai parresiásomai parrēsiasōmai parrēsiásōmai parresiazesthai parresiázesthai parrēsiazesthai parrēsiázesthai parresiazomenoi parresiazómenoi parrēsiazomenoi parrēsiazómenoi parresiazomenos parresiazómenos parrēsiazomenos parrēsiazómenosInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts