STRONGS NT 2710: καταχράομαι

καταχράομαι, καταχρωμαι; 1 aorist middle infinitive καταχρήσασθαι; in classical Greek

1. to use much or excessively or ill.

2. to use up, consume by use (German verbrauchen).

3. to use fully, the κατά intensifying the force of the simple verb (German gebrauchen) (Plato, Demosthenes, Diodorus, Josephus, others): 1 Corinthians 7:31 (cf. Buttmann, § 133, 18; Winer's Grammar, 209f (197)); τίνι, 1 Corinthians 9:18.

καταχρησασθαι καταχρήσασθαι καταχρύσεα καταχρύσωσε καταχρυσώσεις καταχρύσωσεν καταχρωμενοι καταχρώμενοι κατάχυσις καταχωρίσαι καταχώσουσιν κατέχρισεν κατεχρύσωσε κατεχρύσωσεν κατεχωρίσθη katachresasthai katachrēsasthai katachrḗsasthai katachromenoi katachrōmenoi katachrṓmenoiInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts