<< 2 Corinthians 6 GRK >>



That he has approved himself a faithful minister of Christ by his exhortations,
   1   Συνεργοῦντες  δὲ  καὶ  παρακαλοῦμεν  μὴ  εἰς  κενὸν  τὴν  χάριν  τοῦ  θεοῦ  δέξασθαι  ὑμᾶς·  2   λέγει  γάρ 
      καιρῷ  δεκτῷ  ἐπήκουσα  σου 
            καὶ  ἐν  ἡμέρᾳ  σωτηρίας  ἐβοήθησα  σοι. 
ἰδοὺ  νῦν  καιρὸς  εὐπρόσδεκτος,  ἰδοὺ  νῦν  ἡμέρα  σωτηρίας. 


and by integrity of life,
3   Μηδεμίαν  ἐν  μηδενὶ  διδόντες  προσκοπήν,  ἵνα  μὴ  μωμηθῇ    διακονία. 


and by patiently enduring all kinds of affliction and disgrace for the gospel.
4   ἀλλ’  ἐν  παντὶ  συνιστάνοντες  ἑαυτοὺς  ὡς  θεοῦ  διάκονοι,  ἐν  ὑπομονῇ  πολλῇ,  ἐν  θλίψεσιν,  ἐν  ἀνάγκαις,  ἐν  στενοχωρίαις,  5   ἐν  πληγαῖς,  ἐν  φυλακαῖς,  ἐν  ἀκαταστασίαις,  ἐν  κόποις,  ἐν  ἀγρυπνίαις,  ἐν  νηστείαις,  6   ἐν  ἁγνότητι,  ἐν  γνώσει,  ἐν  μακροθυμίᾳ,  ἐν  χρηστότητι,  ἐν  πνεύματι  ἁγίῳ,  ἐν  ἀγάπῃ  ἀνυποκρίτῳ,  7   ἐν  λόγῳ  ἀληθείας,  ἐν  δυνάμει  θεοῦ·  διὰ  τῶν  ὅπλων  τῆς  δικαιοσύνης  τῶν  δεξιῶν  καῖ  ἀριστερῶν,  8   διὰ  δόξης  καὶ  ἀτιμίας,  διὰ  δυσφημίας  καὶ  εὐφημίας·  ὡς  πλάνοι  καὶ  ἀληθεῖς,  9   ὡς  ἀγνοούμενοι  καὶ  ἐπιγινωσκόμενοι,  ὡς  ἀποθνῄσκοντες  καὶ  ἰδοὺ  ζῶμεν,  ὡς  παιδευόμενοι  καὶ  μὴ  θανατούμενοι, 


Of which he speaks the more boldly amongst them because his heart is open to them,
10   ὡς  λυπούμενοι  ἀεὶ  δὲ  χαίροντες,  ὡς  πτωχοὶ  πολλοὺς  δὲ  πλουτίζοντες,  ὡς  μηδὲν  ἔχοντες  καὶ  πάντα  κατέχοντες. 
   11   Τὸ  στόμα  ἡμῶν  ἀνέῳγεν  πρὸς  ὑμᾶς,  Κορίνθιοι,    καρδία  ἡμῶν  πεπλάτυνται·  12   οὐ  στενοχωρεῖσθε  ἐν  ἡμῖν  στενοχωρεῖσθε  δὲ  ἐν  τοῖς  σπλάγχνοις  ὑμῶν· 


and he expects the like affection from them again;
13   τὴν  δὲ  αὐτὴν  ἀντιμισθίαν,  ὡς  τέκνοις  λέγω,  πλατύνθητε  καὶ  ὑμεῖς. 


exhorting them to flee the society and pollutions of idolaters,
   14   Μὴ  γιπνεσθε  ἑτεροζυγοῦντες  ἀπίστοις·  τίς  γὰρ  μετοχὴ  δικαιοσύνῃ  καὶ  ἀνομίᾳ,    τίς  κοινωνία  φωτὶ  πρὸς  σκότος;  15   τίς  δὲ  συμφώνησις  Χριστοῦ  πρὸς  Βελιάρ,    τίς  μέρις  πιστῷ  μετὰ  ἀπίστου;  16   τίς  δὲ  συγκατάθεσις  ναῷ  θεοῦ  μετὰ  εἰδώλων;  ἡμεῖς  γὰρ  ναὸς  θεοῦ  ἐσμεν  ζῶντος,  καθὼς  εἶπεν    θεὸς  ὅτι 
      ἐνοικήσω  ἐν  αὐτοῖς  καὶ  ἐμπεριπατήσω 
            καὶ  ἔσομαι  αὐτῶν  θεὸς 
            καὶ  αὐτοὶ  ἔσονται  μου  λαός. 


as being themselves temples of the living God.
         17   διό  ἐξέλθατε  ἐκ  μέσου  αὐτῶν 
            καὶ  ἀφορίσθητε,  λέγει  κύριος, 
         καὶ  ἀκαθάρτου  μὴ  ἅπτεσθε 
            κἀγὼ  εἰσδέξομαι  ὑμᾶς 
         18   καὶ  ἔσομαι  ὑμῖν  εἰς  πατέρα 
            καὶ  ὑμεῖς  ἔσεσθε  μοι  εἰς  υἱοὺς  καὶ  θυγατέρας, 
         λέγει  κύριος  παντοκράτωρ. 

<< 2 Corinthians 6 >>
Biblos Greek and Hebrew Study Bible © 2010 Biblos.com
Online Parallel Bible