Word Origin
from oikos
Definition
to inhabit, to dwell
NASB Word Usage
dwells (7), live (2).

οικει οικεί οίκει οἰκεῖ οικειν οικείν οἰκεῖν οικείτωσαν οικήσαι οικήσατε οικήσει οικήσεις οικήσετε οικήσομεν οίκησον οικήσουσι οικήσουσιν οικούμεν οικούμενα οικουμενή οικουμένη οικουμενην οικουμενήν οικουμένην οικουμένης οικούντα οικούντας οικούντες οικούντων οικουσα οικούσα οἰκοῦσα οικούσιν οικώ οίκω οικων οικών οίκων οἰκῶν ωκήσαμεν ώκησαν ώκησεν ωκούμεν oikei oikeî oikein oikeîn oikon oikôn oikōn oikō̂n oikousa oikoûsaInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts