Word Origin
from kata and kaió
Definition
to burn up
NASB Word Usage
burn (4), burned (8), burning (1).

κατακαησεται κατακαήσεται κατακαίειν κατακαιεται κατακαίεται κατακαίουσιν κατακαίων κατακαλυμμα κατακάλυμμα κατακάλυμμά κατακαλύμματα κατακαυθή κατακαυθής κατακαυθησεται κατακαυθήσεται κατακαυθήσονται κατακαυθήτω κατακαυσαι κατακαύσαι κατακαῦσαι κατακαυσει κατακαύσει κατακαύσεις κατακαύσετε κατακαύσουσι κατακαυσουσιν κατακαύσουσιν κατακέκαυμαι κατακεκαυμένα κατακεκαυμένη κατακεκαυμένης κατακεκαυμένοι κατακεκαυμένον κατακεκαυμένος κατακεκαυμένων κατεκαη κατεκάη κατεκαίετο κατεκαιον κατέκαιον κατέκαυσα κατέκαυσαν κατέκαυσας κατέκαυσε κατέκαυσεν katakaesetai katakaēsetai katakaḗsetai katakaietai katakaíetai katakausai katakaûsai katakausei katakaúsei katakausousin katakaúsousin katakauthesetai katakauthēsetai katakauthḗsetai katekae katekaē katekáe katekáē katekaion katékaionInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts