שיר3

1 אויף מייַן מִשְכָּב בּייַ לילות האָבּ איך בקש דעם וואָס מייַן נפש האָט אהב; איך האָבּ אים בקש, און האָבּ אים נישט מצא. 2 לאָמיך קום און סבב אין עִיר, אין די שׁוּק און אין די רחוב, לאָמיך בקש דעם וואָס מייַן נפש האָט אהב. איך האָבּ אים בקש, און האָבּ אים נישט מצא. 3 האָבּן מיר מצא די שֹׁמְרִים וואָס סבב אין דער עִיר: דעם וואָס מייַן נפש האָט אהב צי האָט איר ראה? 4 כמעט בין איך עבר פוּן זיי, בּאַלד האָבּ איך מצא דעם וואָס מייַן נפש האָט אהב; האָבּ איך אים אחז און האָבּ אים נישט הרפה [רפה], בּיז איך האָבּ אים געבּראַכט אין בּית אִמִּי, און אין חדר פוּן מייַן הָרָה . 5 איך באַשווער אייַך, בָּנוֹת פוּן ירושלים, בּייַ די צבאה אָדער בּייַ די אילה פוּן שָׂדֶה, אויבּ איר וועט עור און אויבּ איר וועט עור די אהבה, בּיז זי וועט חפץ . 6 ווער איז די וואָס עלה פונעם מדבר, אַזוי ווי תימרה פוּן עָשָן, מְקֻטֶרֶת מיט מוֹר און לְבוֹנָה, מיט אַלע אבקה פוּן רוכל [רכל]? 7 הנה איז דאָס מִטָה פוּן שלֹמֹהן, 60 גיבּורים סביב איר, פוּן די גיבּורים פוּן ישראל; 8 אַלע אחז מיט חֶרֶב, למד אין מלחמה; איטלעך זייַן חֶרֶב אויף זייַן יָרֵךְ, פוּן וועגן דער פחד אין די לילות. 9 אַן אפריון האָט זיך מלך שלֹמֹה עשׂה פוּן עצי הלבנון; 10 אירע עמוּד האָט ער פוּן כֶּסֶף עשׂה, איר רפידה פוּן זָהָב, איר מֶרְכָּב פוּן ארגמן; אינעווייניק רצוּף [רצף] מיט אהבה פוּן די בָּנוֹת פוּן ירושלים. 11 יצא, בָּנוֹת פוּן צִיון, און ראה אָן מלך שלֹמֹה, אין דער עֲטָרָה וואָס אמּוֹ האָט אים עָטַר, אין זייַן יוֹם חתונה, און אין זייַן יוֹם שׂמחת לֵב. [4:1] בּיסט יָפֶה, געליבּטע מייַן, בּיסט יָפֶה,