תהלים14

1 פאַר דעם מְנַצֵּחַ; פוּן דָוִדן. דער נָבָל אמר אין זייַן לֵב: נישטא קיין אלוקים! שחת זייַנען זיי, זיי התעיב עֲלִילָה, קיינער עשׂה נישט קיין טוֹב. 2 ה' האָט פוּן שָמַיִם השקיף [שקף] אויף די בְּנֵי אדם, צו ראה אויב פאַראַן אַ מַשְׂכִּיל וואָס דרש אלוקים. 3 הכֹּל איז סור, יחדּו זייַנען זיי נאלח, קיינער עשׂה נישט קיין טוֹב, נישט צוּמאל איינער. 4 וועט זיי קיינמאָל לערן, כּל וואָס פעל אָוֶן, די וואָס אכל עַמִּי ווי מע אכל לֶחֶם, די וואָס קרא נישט ה' . 5 דאָרטן פחד זיי אין פָחַד, וואָרעם אלוקים איז מיט דעם דָור צדּיק. 6 די עצה פוּן עָנִי מאכט איר צו בוש, אָבּער ה' איז זייַן מַחְסֶה. 7 ווען נתן פוּן צִיון די יְשוּעָה פוּן ישׂראל! ווען ה' שוב אום די שְבוּת פוּן זייַן עם , וועט גיל יעקב, וועט זיך שׂמח ישׂראל.