תהלים132

1 אַ שיר פוּן די מעלות [מעלה]. זכר, ה', דָוִדן אַלע זייַן ענה זיך. 2 ווי ער האָט שבע צו ה', נדר צו אָבִיר יעקב: 3 אויב איך וועל בוא אין אֹהֶל פוּן מייַן בּית, אויב איך וועל עלה אויף דעם עֶרֶשׂ פוּן מייַן יָצוּעַ, 4 אויב איך וועל נתן שנה צו מייַנע אויגן, צו מייַנע עפעף תְּנוּמָה, 5 בּיז איך וועל מצא א מקוֹם פאַר ה', מִשכָּנוֹת פאַר דעם אָבִיר יעקב! 6 הנה, מיר האָבּן שמע עס אין אֶפרָת, מיר האָבּן עס מצא אין שָׂדֶה פוּן יַעַר. 7 לאָמיר בוא צו זייַן משכנות, לאָמיר זיך שחה צו זייַן הֲדֹם רגליו. 8 קוּם! ה', צו דייַן מנוּחה, דוּ אוּן דער אָרון פוּן דייַן עֹז. 9 דייַנע כֹּהנים זאָלן זיך לבש אין צֶדֶק, אוּן דייַנע חסידים זאָלן רנן. 10 פוּן וועגן דָוִדן דייַן עֶבֶד , זאָלסט נישט שוב דעם פנים פוּן דייַן משיח. 11 ה' האָט שבע צו דָוִדן, ער וועט זיך נישט שוב דערפון: פוּן דער פרי פוּן דייַן בטן וועל איך שית אויף דייַן כִּסֵּא . 12 אויב דייַנע בָּנִים וועלן זייַן שומר איבּער מייַן בְּרִית, אוּן מייַן עדה וואָס איך וועל זיי למד, וועלן אויך זייערע בָּנִים עֲדֵי-עַד ישב אויף דייַן כִּסֵּא. 13 וואָרעם ה' האָט בחר צִיון, זי אוה פאַר זייַן מוֹשָב: 14 דאָס איז מייַן מנוּחָה עֲדֵי-עַד, דאָ וועל איך ישב , ווייַל איך אוה זי. 15 ברך וועל איך ברך איר צַיִד, אירע אֶבְיוֹן וועל איך שׂבע מיט לֶחֶם. 16 אוּן אירע כֹּהנים וועל איך לבש אין יֵשַע, אוּן רנן וועלן רנן אירע חסידים. 17 דאָרטן וועל איך מאַכן צמח אַ קֶרֶן פאַר דָוִדן, איך האָבּ ערך אַ נֵר פאַר מייַן משיח. 18 זייַנע פייַנט וועל איך לבש אין בֹּשֶת, אוּן אויף אים וועט צוץ זייַן נֵזֶר.