תהלים122

1 אַ שיר פוּן די מעלות [מעלה]; פוּן דָוִדן. איך שׂמח זיך אַז מע אמר מיר: לאָמיר הלך אין בּית ה'. 2 אוּנדזערע רגלים עמד אין דייַנע שְעָרִים, ירושלים; 3 ירושלים וואָס איז בנה ווי אַן עִיר וואָס איז זיך חבר יחדו; 4 וואָס אהין עלה די שבטים, די שבטים פוּן יָ-הּ, פאַר אַן עֵדוּת צו ישׂראל, צו ידה דעם שֵם פוּן ה'. 5 וואָרעם דאָרטן ישב כִסְאוֹת פוּן מִשְפָּט, די כִסְאוֹת פוּן בּית דָּוִיד . 6 שאל פאַר דעם שלום פוּן ירושלים ; זאָלן שלה זייַן אַלע דייַנע אֹהבים. 7 זאָל זייַן שלום אין דייַן חֵיִל, שַלוה אין דייַנע ארמנות [ארמוֹן]. 8 פוּן וועגן מייַנע אחים אוּן מייַנע רֵעִים לאָמיך אמר: שלום אין דיר! 9 פוּן וועגן דעם בּית ה' אֱלֹקֵינוּ בקש איך דיר טוֹב.