נחמ2

1 אוּן עס איז געווען אין חוֹדש ניסן, אין 20טן שָנָה פוּן מלך אַרתַחשַסתאָ, איז ווייַן געווען פאַר אים, אוּן איך האָבּ נשׂא דעם ווייַן, אוּן האָבּ עס נתן צו דעם מלך. אוּן איך בין קיין מאָל פריער נישט געווען רַע פאַר אים. 2 האָט דער מלך צו מיר אמר: מַדוּע איז דייַן פנים רעים, אַז חלה ביסטוּ נישט? דאָס איז נישט אַנדערש סייַדן אַ רֹעַ פוּן לֵב. האָבּ איך ירא געהאַט רבה מאֹד. 3 אוּן איך האָבּ אמר צום מלך: לעולם חיה המלך! מַדּוּע זאָל מייַן פנים נישט זייַן רעע, אַז די עִיר, דער בית קברות אבֹתַי , איז חרב, אוּן אירע שְעָרִים זייַנען אכל פוּן אֵש? 4 האָט דער מלך צו מיר אמר: וואָס בקש דען? האָבּ איך פלל געווען צום אלוקי הַשָמַיִם. 5 אוּן איך האָבּ אמר צום מלך: אויבּ דעם מלך איז טוב, אוּן אויבּ דייַן עֶבֶד איז יטב פאַר דיר, אַז דוּ זאָלסט מיך שלח קיין יהודה צו דער עִיר קברות אבֹתַי, אַז איך זאָל זי בנה. 6 האָט דער מלך צו מיר אמר, אוּן די שגל איז ישב אצל אים : עַד מָתַי וועט זייַן דייַן מהלך? אוּן ווען וועסטו זיך שוב ? אוּן עס איז יטב פאַר דעם מלך, אוּן ער האָט מיך שלח, אַז איך האָבּ אים נתן אַ זמן. 7 אוּן איך האָבּ אמר צום מלך: אויבּ דעם מלך איז טוב, זאָל מען מיר נתן בריוו צו די פחוות [פחה] פוּן עבר הנהר, אַז זיי זאָלן מיך לאָזן עבר, בּיז איך וועל בוא קיין יהודה; 8 אוּן אַן אגרת צו אָסָף דעם שֹׁמֵר פרדס המלך, אַז ער זאָל מיר נתן עצים צו קרה פאר די שְעָרִים פוּן דער בּירה וואָס צום בּית, אוּן פאַר דער חומת העיר, אוּן פאַר דעם בּית, וואָס איך וועל בוא צו אים. אוּן דער מלך האָט מיר נתן לויט דער יד אלוקי הטובה אויף מיר. 9 אוּן איך בין בוא צו די פחוות [פחה] פוּן עבר הנהר, אוּן האָבּ זיי נתן די אגרות המלך; אוּן דער מלך האָט שלח מיט מיר שׂרי חיל, אוּן פּרשים. 10 האָט שמע סַנבלַט דער חוֹרוֹני, אוּן טוֹביָה דער עבד העמֹנִי, אוּן זיי האָט רעע אַ רעה גדֹלה וואָס אָדָם איז בוא בקש טוֹבה פאַר די בְּנֵי יִשְרָאֵל. 11 אוּן איך בין בוא קיין ירושָלַיִם, אוּן בין דאָרטן געווען 3 ימים. 12 אוּן איך בין קום בּייַ לָיְלָה, איך אוּן אנשים מעט מיט מיר; אוּן איך האָבּ נישט נגד קיין אדם וואָס אלוקי האָט נתן אין מייַן לֵב צו עשׂה אין ירושָלַיִם; אוּן קיין בהמה האָבּ איך מיט מיר נישט געהאַט, אַחוץ די בהמה וואָס איך בין אויף איר רכב. 13 אוּן איך בין יצא דורך דעם שער גֵּיא בּייַ לָיְלָה, אוּן אַקעגן דעם עין התנין, אוּן צו דעם שער אשפת, אוּן איך האָבּ שׂבר די חומות פוּן ירושָלַיִם וואָס זייַנען געווען פרץ, אוּן אירע שְעָרִים וואָס זייַנען געווען אכל פוּן אֵש. 14 אוּן איך בין עבר צום שער עין, אוּן צום ברכה המלך; אָבּער עס איז נישט געווען מקוֹם גענוּג פאַר דער בהמה אונטער מיר צו עבר. 15 אוּן איך בין עלה דורכן נחל אין דער לָיְלָה, אוּן האָבּ שׂבר די חוֹמָה; אוּן איך האָבּ זיך שוב אוּן בין בוא צום שער גֵּיא, אוּן האָבּ זיך שוב. 16 אוּן די סגנים [סגן] האָבּן נישט ידע וווּהין איך בין הלך, אוּן וואָס איך עשׂה, וואָרעם די ייִדן, אוּן די כֹּהנים, אוּן די חֹרים [חֹר], אוּן די סגנים [סגן], אוּן די יתר וואָס האָבּן עשׂה די מְלָאכָה, האָבּ איך עד-כן גאָרנישט נגד. 17 אוּן איך האָבּ צו זיי אמר: איר ראה אין וואָס פאַר רָעָה מיר זייַנען, אַז ירושָלַיִם איז חרב, אוּן אירע שְעָרִים זייַנען יצת פוּן אֵש; הלך! אוּן לאָמיר בנה די חוֹמָה פוּן ירושָלַיִם, אַז מיר זאָלן מער נישט זייַן צו חֶרְפָּה. 18 אוּן איך האָבּ זיי נגד וועגן דער יָד אֱלֹקַי וואָס איז געווען טוֹבה אויף מיר, אוּן אויך די דברים פוּן המלך וואָס ער האָט מיר אמר. האָבּן זיי אמר: לאָמיר קום אוּן בנה. אוּן זיי האָבּן חזק זייערע ידים צום טובה. 19 האָט שמע סַנבלַט דער חוֹרוֹני, אוּן טוֹביָה דער עֶבֶד העמוני, אוּן גֶשֶם דער ערבי, אוּן זיי האָבּן לעג פוּן אונדז, אוּן האָבּן אונדז בזה געווען, אוּן האָבּן אמר: וואָס איז די דאָזיקע זאַך וואָס איר עשׂה? ווילט איר קעגן דעם מלך מרד? 20 האָבּ איך זיי שוב אַ דבר אוּן האָבּ צו זיי אמר: אלוקי הַשָמַיִם, ער וועט אונדז צלח , אוּן מיר זייַנע עבדים וועלן קום אוּן וועלן בנה; אוּן איר האָט נישט קיין חלק אוּן קיין צדקה אוּן קיין זכרון אין ירושָלַיִם.