שמלב9

1 און דָוִד האָט אמר: איז עוֹד ווער דאָ וואָס איז יתר פון בּית שָאול, אַז איך זאָל קענען עשׂה מיט אים חֶסֶד בַּעֲבוּר יהונתן? 2 איז געווען פון בּית שָאול אן עֶבֶד וואָס שמוֹ איז געווען ציבאָ; האָט מען אים קרא צו דָוִדן, און דער מלך האָט צו אים אמר: ביסט דו ציבאָ? האָט ער אמר: עַבְדֶּךָ! 3 האָט דער מלך אמר: איז נישטא מער עמעצער פון בּית שָאול, אַז איך זאָל קענען עשׂה מיט אים חֶסֶד אלוקים? האָט ציבאָ אמר צום מלך: פאראן עוֹד א בּן יהונתנען, נְכֵה אויף די רגלים . 4 האָט דער מלך צו אים אמר: אַוווּ איז ער? האָט ציבאָ אמר צום מלך: הנה, ער איז אין בּית מכיר בּן עַמיאלן אין לוֹ-דבר. 5 האָט דער מלך דָוִד שלח , און האָט אים לקח פון דעם בּית מכירן בּן עַמיאלן פון לוֹ-דבר. 6 און מפיבוֹשת בּן יהונתן בּן שָאולן איז בוא צו דָוִדן, און ער איז נפל אויף זיין פנים, און האָט זיך שחה. האָט דָוִד אמר: מפיבוֹשת! האָט ער אמר: הנה עַבדךָ. 7 האָט דָוִד צו אים אמר: זאָלסט נישט ירא האָבּן, וואָרעם עשׂה וועל איך עשׂה מיט דיר חֶסֶד בַּעֲבוּר אָבִיךָ יהונתנן, און איך וועל דיר שוב דאָס כּל שָׂדֶה אָבִיךָ שָאולן, און דו וועסט אכל לֶחֶם בּייַ מיין טיש תמיד . 8 האָט ער זיך שחה און האָט אמר: וואָס איז דייַן עֶבֶד, אַז דו זאָלסט זיך פנה אויף אַזאַ טויטן כלב ווי איך? 9 און דער מלך האָט קרא ציבאן, נער שָאול, און האָט צו אים אמר: כּל וואָס האָט געהערט צו שָאולן און צו זיין כּל בּית, האָבּ איך נתן צו בּן אֲדֹנֶיךָ. 10 און וועסט עבד פאַר אים די אֲדָמָה, דו און דייַנע בּנים, און דייַנע עבדים, און וועסט ארייַנברענגען די לֶחֶם, און עס וועט זיין פאַר בּן אֲדֹנֶיךָ פאַר לֶחֶם צו אכל; און מפיבוֹשת בּן אדֹנֶיךָ וועט אכל לֶחֶם בּייַ מיין טיש תמיד. און ציבאָ האָט געהאַט 15 בּנים און 20 עבדים. 11 האָט ציבא אמר צום מלך: אַזוי ווי כּל וואָס אֲדֹנִי הַמֶלֶך צוה זיין עֶבֶד, אַזוי וועט דייַן עֶבֶד עשׂה . און מפיבוֹשת אכל אויך בּייַ מיין טיש אַזוי ווי איינער פון דעם בְּנֵי המלך. 12 און מפיבוֹשת האָט געהאַט א בּן קָטָן וואָס שמוֹ איז געווען מיכא. און די כּל מוֹשַב בּית ציבאָ איז געווען עבדים צו מפיבוֹשתן. 13 און מפיבוֹשת איז ישב אין ירושלים, וואָרעם בּייַם שולחן המלך האָט ער תמיד אכל. און ער איז געווען א פִסֵּחַ אויף זייַנע ביידע רגלים .